Ο Χατζηνικολάου και η δημοκρατία

Ο Χατζηνικολάου επέλεξε τη στιγμή να δημοσιοποιήσει την καταγγελία στο ΣΔΟΕ για Μεϊμαράκη – Λιάπη – Βουλγαράκη για να αποσαθρώσει το πολιτικό μας σύστημα και να δημιουργήσει πολιτικό πρόβλημα, βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και το δημοκρατικό μας πολίτευμα.

Τόση βλακεία και αμετροέπεια και ύποπτη πολιτικά εξήγηση ενός θέματος που συγκλονίζει τον ελληνικό λαό και λειτουργώντας προσθετικά όπως ήταν επόμενο στο ήδη αναξιόπιστο πολιτικό προσωπικό της χώρας, φέρνει σε πρώτη μοίρα το πανελλαδικό αίτημα για κάθαρση στο χώρο της πολιτικής.

Δηλαδή για τους ανεγκέφαλους και τους σεναριογράφους της συμφοράς, έπρεπε αυτό το μέγιστου ενδιαφέροντος πολιτικό θέμα, ο Χατζηνικολάου, όταν δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Real News» μετά από επτάμηνη έρευνα του έφεραν την περασμένη εβδομάδα το φάκελο με τα στοιχεία για την υπόθεση αυτή, να πει: «Α, όχι, δεν ασχολούμαι με το θέμα τώρα, βάζω το φάκελο στο συρτάρι μου και θα περιμένω να μου κλείσουν το μάτι οι πολιτικοί αρχηγοί για να βγάλω το θέμα στη δημοσιότητα».

Αυτό όμως δεν είναι δημοσιογραφία. Δουλικότητα στην εξουσία είναι. Και υπάρχουν δυστυχώς και δημοσιογράφοι (και μερικοί μετά συγχωρήσεως από αυτούς είναι βουτηγμένοι στα σκατά) που φωνάζουν και αυτοί, ότι είναι ύποπτη η επιλογή του χρόνου για τη δημοσιοποίηση του θέματος.

Κανείς δεν είπε ότι Μεϊμαράκης - Λιάπης – Βουλγαράκης είναι ένοχοι ή μπερδεμένοι με κάποιο σκάνδαλο. Μια καταγγελία έγινε, ένορκη και επίσημη στο ΣΔΟΕ από πολίτη και πρέπει άμεσα να πέσει άπλετο φως στην υπόθεση αυτή, κυρίως για να μη μείνει η παραμικρή σκιά για τους τρεις αυτούς πολιτικούς και να υπάρξει μία υγιής απάντηση των ίδιων των πολιτικών στα μεγάλα ερωτήματα του ελληνικού λαού. Και μπράβο στον Μεϊμαράκη που κάνει ό,τι μπορεί σαν πρόεδρος της Βουλής να φωτιστεί πλήρως δικαστικά η υπόθεση αυτή, ακόμη και αύριο αν είναι δυνατόν.

Με τρελαίνει αυτή η υποκρισία μέρους των πολιτικών και δημοσιογράφων. Οι πρώτοι αντί να αρπάξουν την ευκαιρία της καταγγελίας για τους τρεις της Νέας Δημοκρατίας αλλά και των ερευνών του ΣΔΟΕ για τους 32 πολιτικούς που εμφανίζονται ξαφνικά να έχουν πλουτίσει και να παλέψουν για την αυτοκάθαρση του χώρου της πολιτικής, μιλάνε για προνουντσιαμέντο του Χατζηνικολάου σε βάρος της δημοκρατίας μας. Είναι τόσο ανόητοι ή τόσο ύποπτοι άραγε, αυτοί που θέλουν να κρύβονται κάτω από το χαλί τέτοιες υποθέσεις ή να επιλέγεται ο ανώδυνος χρόνος για να βγαίνουν στη δημοσιότητα;

Και κάποιοι δημοσιογράφοι παπαγαλίζουν τις ίδιες ανοησίες αντί να πιέζουν επίμονα το σωματείο μας, την ΕΣΗΕΑ, να αναγκάσει υπουργούς, ΕΥΠ και κρατικές υπηρεσίες να δώσουν τα ονόματα των δημοσιογράφων που τα παίρνουν κανονικά, χρόνια τώρα, από τα μυστικά κρατικά κονδύλια. Τελεία. Παράγραφος που λέει και ο συνάδελφος Πρετεντέρης στα άρθρα του.

Με λίγα λόγια η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από κανένα. Πάμε λοιπόν παρακάτω για να αποκαταστήσουμε και το χαμένο κύρος της πολιτικής και των πολιτικών στη χώρας μας.

Και μην τολμήσει κανείς να πει ότι τα γράφω όλα αυτά γιατί δουλεύω στο ραδιόφωνο και την εφημερίδα της «Real Group». Μετά από 40 χρόνια στη δημοσιογραφία δεν είμαι από κανέναν γαντζωμένος επαγγελματικά. Μπορώ σήμερα να είμαι στη Real και αύριο κάπου αλλού. Δεν μου χαρίζεται τίποτα και δεν χαρίζω τίποτα.

Αλλά δεν μπορώ τη βλακεία και την υποκρισία μερικών πολιτικών και δημοσιογράφων που βλέπουν φαντάσματα και δήθεν βόμβες στα θεμέλια της δημοκρατίας από ρεπορτάζ απόλυτα τεκμηριωμένα μιας εφημερίδας, που όμως μπορεί να μην συμφέρουν κάποιους.