Βαράτε με και ας κλαίω...

Μέρκελ και Νταβούτογλου (ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας) ήλθαν, είδαν, μας κούνησαν το δάχτυλο, μας ζήτησαν να «είμαστε υπάκουα παιδιά και να τρώμε όλο το φαγητό μας, αλλιώς...» και απήλθαν.

Η μία μας είπε ότι εύχεται και ελπίζει η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι και τόσο σίγουρη για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, εκτός και αν δώσουμε μέχρι και την... Ακρόπολη στην τρόικα.

Ο άλλος, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, μας είπε, και μάλιστα μέσα στην ελληνική Βουλή ότι επιθυμεί «το Αιγαίο να είναι πάντα ελεύθερο».

Δηλαδή, τώρα το Αιγαίο δεν είναι ελεύθερο, δεν είναι ελληνικό, δεν είναι τα θαλάσσια σύνορά μας, άρα πρέπει να είναι ελεύθερο για να το μοιραζόμαστε με την Τουρκία.

Βέβαια, μετά έγινε μια προσπάθεια να μαζευτεί αυτή η προκλητική δήλωση Νταβούτογλου, με τη διευκρίνιση ότι έκανε λάθος ο μεταφραστής, αλλά ο Νταβούτογλου τα είπε αυτά και είναι καταγραμμένα.

Με λίγα λόγια, μάθανε ότι γ.... πλακώσανε και οι γύφτοι, που λέει μία λαϊκή παροιμία.

Βέβαια όλα αυτά βρίσκουν και τα κάνουν Γερμανοί και Τούρκοι με μία κυβέρνηση που έχει ρίξει το βάρος της στο κόψε-ράψε με την τρόικα και κάνει πως δεν ακούει τους τριγμούς στη Θράκη, στο Αιγαίο, τους σοβαρούς κινδύνους που δημιουργεί η φασιστική λαίλαπα με τις ομάδες εφόδου των Νεοναζί και η αιμορραγία της Ελλάδας σε νιάτα που φεύγουν κυνηγημένα στο εξωτερικό από την ανεργία του 30%.

Το «βάρα με κι ας κλαίω» - μία άλλη λαϊκή παροιμία που μιλάει για όποιον υποταγμένο, σκλάβο στην ψυχή και το μυαλό, λέει στους δυνάστες του να μην δίνουν σημασία στο κλάμα του και να συνεχίσουν να τον δέρνουν- ίσως δίνει την εικόνα της σημερινής ελληνικής πολιτείας όπως την έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση των τριών.