Η σιωπή – χρυσός των δημοσιογράφων

Ο Σαμαράς και η κομπανία του θα παλέψουν αύριο να περάσουν τα μέτρα της δυστυχίας του Έλληνα στη βουλή, με εξασφαλισμένη τη σιωπή των δημοσιογράφων. Μία σιωπή-χρυσός για την κυβέρνηση καθώς οι απεργίες και οι στάσεις εργασίας στα ΜΜΕ θάβουν στη σιωπή κάθε διαμαρτυρία του λαού για τα μέτρα, κάθε εκδήλωση αγανάκτησης και παράλληλα αφαιρούν πίεση από τους βουλευτές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που καλούνται από τις ηγεσίες τους να ψηφίσουν «ναι» στα μέτρα.

Αν ήταν δεξιά η ηγεσία της ΕΣΗΕΑ ( της Ένωσης Συντακτών) του σωματείου μας, δηλαδή, που κηρύσσει τις απεργίες, θα έλεγα ότι βάζουν πλάτη στο Σαμαρά. Αλλά τους ξέρω τους συναδέλφους. Και τον Τρίμη και τη Νανά Νταουντάκη και τους υπόλοιπους.

Οι περισσότεροι ανήκουν στην αριστερά, και όχι στην αριστερά του Κουβέλη, αλλά στην άλλη, από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ μέχρι και λίγο πιο μακριά.

Άρα η απεργία των δημοσιογράφων δεν γίνεται εκ του πονηρού. Τότε τι είναι; Τι συμβαίνει; Ας το απαντήσω κομψά: μία επιπόλαιη απόφαση εκτόνωσης του θυμού των δημοσιογράφων, γιατί βλέπουν το Σαμαρά να θέλει να τους αρπάξει το βιός τους και να τους ρίξει στον Καιάδα του ΕΟΠΥΥ.

Αλλά δεν είναι ώρες για τέτοιες συντεχνιακές κινήσεις. Είναι η ώρα των δημοσιογράφων για την Ελλάδα και οι δημοσιογράφοι είναι κλεισμένοι στη σιωπή τους.