Οι μοιραίοι άνθρωποι

Ότι η πιο μεγάλη εθνική μας κατάρα και ατυχία είναι ότι στην πιο κρίσιμη περίοδο για αυτή τη χώρα και στην εποχή που παιζόταν η ύπαρξη της Ελλάδας και της εθνικής μας ανεξαρτησίας, τα κλειδιά της πατρίδας βρέθηκαν στα χέρια των πιο μικρών, ανίκανων, ασήμαντων και τελικά όπως αποδεικνύεται των πιο αδίσταχτων πολιτικών.

Η ύπαρξη αυτής της χώρας παίχτηκε κορώνα-γράμματα από την πολιτική συμπεριφορά και δράση του Γ. Παπακωνσταντίνου ως υπουργού Οικονομικών στην τελευταία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου ως πρωθυπουργού των δύο πρώτων Μνημονίων. Οι νάνοι της πολιτικής και οι ανίκανοι έπαιξαν τη ζωής μας, όπως οι παπατζήδες στην Ομόνοια.

Και τώρα προκαλεί φρίκη στον ελληνικό λαό η αποκάλυψη ότι ο άνθρωπος που αποφάσιζε με εντολές της Τρόικα, (οι Έλληνες θα πεινάσουν, ποιοι θα αυτοκτονήσουν, ποιοι θα παγώσουν τον χειμώνα), δηλαδή ο Γ. Παπακωνσταντίνου, κατηγορείται τώρα ότι έσβηνε ονόματα συγγενών του από τη «λίστα Λαγκάρντ» για να τους προστατεύσει από την εισαγγελική έρευνα για τις καταθέσεις τους στη ελβετική τράπεζα.

Ο Παπακωνσταντίνου που έλεγε τα τρελά του όταν το θέμα ήρθε στη Βουλή, δηλαδή ότι δεν θυμόταν σε ποιον υπάλληλο του γραφείου του είχε παραδώσει τη λίστα, όταν την πήρε στα χέρια του από το Παρίσι και που τώρα αφήνει περίεργους υπαινιγμούς για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, κ. Βενιζέλο που – καλός και αυτός – είχε κρύψει τη λίστα στο σπίτι του. Φρίκη και απερίγραπτη πολιτική αθλιότητα.

Και ο άλλος, ο περιφερόμενος από πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο επ' αμοιβή πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου που επέβαλε τον Παπακωνσταντίνου στη θέση του υπουργού Οικονομικών, τρίβει τα χέρια του τώρα σαν Πόντιος Πιλάτος.

Μοιραίοι άνθρωποι σε μία χώρα που είχε ανάγκη ηγετών και πολιτικής αξιοπρέπειας. Μοιραίοι άνθρωποι που δημιούργησαν έναν πολιτικό βούρκο από τον οποίο μόνο μία διέξοδος υπάρχει: Η άμεση αυστηρή τιμωρία αυτών των μοιραίων ανθρώπων και καταστροφέων της ζωής μας.