Ποιοι τελικά τα φάγανε;

Δεν τα έφαγε ο μπετατζής εργάτης που ήταν από τα ξημερώματα στην οικοδομή, ούτε ο νεαρός επιστήμονας που ξεκίναγε καριέρα, ούτε τα εκατομμύρια των Ελλήνων που δεν είναι μέσα στο DNA τους (στις περισσότερες περιπτώσεις και από ανατροφή στο σπίτι τους) η απάτη, η κλεψιά του κράτους και η λαμογιά.

Άρα ποιοι τα φάγανε; Οι πολιτικοί; Ναι, αλλά και όχι όλοι. Τα golden boys; Ναι, στο σύνολό τους. Οι διάφοροι βιομήχανοι, επιχειρηματίες και «νταβατζήδες» κατά Κωστάκη Καραμανλή; Ναι, αλλά και πάλι όχι όλοι.

Τότε; Γράψτε λοιπόν ποιοι από εμάς τα φάγανε. Οι 37.000 αγρότες που έκλεβαν το κράτος, σπέρνοντας πολλαπλάσια χρήματα από όσα δήλωναν στην εφορία μέσω πλαστών και εικονικών τιμολογίων. Οι χιλιάδες συγγενείς πεθαμένων συνταξιούχων που εισέπρατταν παράνομα για χρόνια τις συντάξεις αυτών που είχαν πάει στον άλλο κόσμο. Όλοι αυτοί που στις συναλλαγές τους –είτε έπαιρναν είτε πλήρωναν- δεν έκοβαν απόδειξή ή τιμολόγιο για να μην πληρώσουν ΦΠΑ. Ο βενζινάς που δεν έδινε απόδειξη. Ο υδραυλικός που δεν έδινε απόδειξη. Ο εργολάβος που υπερτιμολογούσε το έργο του. Ο κηφήνας της όποιας δημόσια εταιρείας και υπουργείου που πήγαινε και εισέπραττε το μισθό του χωρίς να πατάει στη δουλειά του. Το λαμόγιο ο έφορας που έκρυβε τα χρέη και τις υποχρεώσεις των λεφτάδων για να τους γλιτώσει από τις δαγκάνες του κράτους. Ο κάθε Άκης, Λάκης, Μάκης που έκλεβαν το κράτος για τις μίζες τους και πολλοί άλλοι αναμετάξυ μας.

Άρα τα φάγαμε ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΙ. Κάποιοι από εμάς και ο καθένας γνωρίζει για τον εαυτό του. Το θέμα τώρα είναι ένα και μοναδικό: να τα πάρουν πίσω από όσους τα φάγανε. Μπορεί και θα τολμήσει η κυβέρνηση; Και αυτό νομίζω είναι ένα από τα μεγάλα στοιχήματα της σκοτεινής εποχής που ζούμε και για τις ερχόμενες εκλογές, που κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα γίνουν.