Μήνυμα προς Ευρωπαίους σκλάβους

Γιατί τόση μανία καταστροφής της Κύπρου από τη συμμορία των Βρυξελλών; Γιατί τόση βιασύνη, τόση σκληρότητα, τόσος εγκληματικός κυνισμός κατά της Κύπρου από τη σπείρα των Μέρκελ-Σόιμπλε;


Τι φοβήθηκαν από το 0,6 του ποσοστού της Κύπρου στο συνολικό ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Δεν φοβήθηκαν τίποτα. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές σε Βερολίνο και Βρυξέλλες είχαν βγάλει ήδη το αποτέλεσμα διάφορων μαθηματικών υπολογισμών και προβολείς μοντέλου σε μία ευρωζώνη χωρίς Κύπρο. Και το αποτέλεσμα που έδειχναν ήταν, ότι η έξοδος της μικρής Κύπρου από το ευρώ μόνο για δύο-τρεις μέρες θα έφερνε κάποια αναταραχή στα χρηματιστήρια και τις αγορές. Και μετά όλα θα γυρνούσαν στην προτεραία κατάστασή τους.

Τότε προς τι αυτή η σκληρότητα στην Κύπρο; Η απάντηση είναι απλή και οφθαλμοφανής. Έπρεπε να δοθεί ένα μήνυμα στους απανταχού παρίες και «σκλάβους της Ευρώπης», που ζουν περιμένοντας το έμβασμα από το «θείο από το Βερολίνο», ότι όποιος λέει όχι σε ότι ζητάει η τρόικα δεν έχει καμία ελπίδα επιβίωσης. Δεν υπάρχει χώρος στη σημερινή Ευρώπη της Μέρκελ για Σπάρτακους και λαϊκούς ήρωες.

Όποιος λαός προτιμάει κόμματα και ηγεσίες που δεν είναι πρόθυμοι για ένα αέναο ναι στη βουλιμία της Γερμανίας (ας παραδεχτούμε επιτέλους ότι δεν υπάρχει πια ΕΕ αλλά μόνο Γερμανία), τότε είναι καταδικασμένος στη δυστυχία.

Αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια. Και κάπως έτσι αργά ή γρήγορα οδηγούμαστε όλοι οι λαοί «σκλάβοι της Ευρώπης» σε μία κρίσιμη επιλογή: υποταγμένοι στο Τέταρτο Ράιχ αλλά κάτω από την ομπρέλα του ευρώ ή ελεύθεροι να παλεύουμε στην κόλαση ίσως των τοπικών νομισμάτων.