Καλά τους κάνει ο Κασιδιάρης

Τους οικτίρω και τους λυπάμαι ειλικρινά, γιατί αυτοί, γνωστοί και επιτυχημένοι δημοσιογράφοι στην τηλεόραση (τους ξέρετε και δεν χρειάζεται να γράψω τα ονόματά τους) δίνουν μικρόφωνα στους νεοναζί να ξεράσουν το δηλητήριό τους πάνω σε θεσμούς, στη δημοκρατία μας, στο κοινοβούλιο και συχνά να ξεράσουν και πάνω στους δημοσιογράφους που τους παίρνουν συνέντευξη.

Καλά τους κάνει λοιπόν ο Κασιδιάρης και τους ξεφτιλίζει βρίζοντας συνολικά την ελληνική δημοσιογραφία. Και αυτοί οι συνάδελφοί μου–κότες, αντί να φράξουν κάθε πρόσβαση στα ΜΜΕ στους διάφορους Κασιδιάρηδες, Καιάδες και Μιχαλολιάκους και τα υπόλοιπα μέλη αυτού του επικίνδυνου τέρατος στη χώρα μας, ανοίγουν τα μικρόφωνα και προσφέρουν πολυθρόνες σε στούντιο και συνεντευξιάζονται μαζί τους –για να μην πω ότι ενίοτε τους γλείφουν κιόλας.

Επαγγελματική εξαθλίωση; Έλλειψη στοιχειώδους πολιτικής σκέψης; Τυχοδιωκτισμός για λίγα νούμερα τηλεθέασης; Ίσως όλα αυτά μαζί και άλλα πολλά.

Το έχω δηλώσει δημόσια ότι σε όποια ΜΜΕ εργάζομαι αυτή την εποχή (εφημερίδα, τηλεόραση, ραδιόφωνο, περιοδικό και στο newsbomb.gr) δεν πρόκειται να δώσω ούτε ένα δευτερόλεπτο και ούτε μία γραμμή κειμένου σε αυτούς τους βρυκόλακες του φασισμού που ξέρουν να δέρνουν παιδάκια και γυναίκες, ξέρουν να κυνηγάνε κάποιους ξεμοναχιασμένους Αφγανούς στους δρόμους, ξέρουν να απειλούν, να κουβαλάνε κουμπούρια μαζί τους, να φέρονται σαν μαχαλόμαγκες του περασμένου αιώνα και να προσφέρουν στην κοινωνία μας μόνο μίσος και τις φρικτές μνήμες του ναζισμού.

Μόνο αν τους ρίξουμε στο περιθώριο, στην αδιαφορία, στην περιφρόνηση των ΜΜΕ μπορούμε να πούμε ότι κάνουμε κάτι σαν δημοσιογράφοι για την αντιμετώπιση αυτού του φρικτού φαινομένου.

Όσο για τους συναδέλφους μου μία υπόμνηση: όταν σας φτύνουν οι φασίστες δεν βρέχει. Φτύσιμο είναι.