Ώρες ευθύνης για όλους

Σε κάθε δημοσκόπηση την τελευταία τριετία με τη χώρα βυθισμένη στην ανθρωπιστική κρίση και στην αγωνία του άγνωστου αύριο, ο λαός επιμένει σε μία θέση: Όχι εκλογές. Όχι πολιτικό χάος. Παραμονή στο ευρώ. Αλλά και αλλαγή του αδιέξοδου μνημονίου.


Σήμερα το βράδυ θα γίνει η ψηφοφορία του πολυνομοσχεδίου-σκούπα που περιέχει σκληρές και επώδυνες διατάξεις για χιλιάδες εργαζόμενους στους δήμους και το δημόσιο.

Και καλούνται οι 155 βουλευτές της συμπολίτευσης (οι 153 ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και οι «επιστρέψαντες στο μαντρί» Μαρκόπουλος και Σολδάτος) να ψηφίσουν αντιλαϊκά μέτρα που θα τους κοστίσουν ψήφους και θα κρίνουν και την παραμονή τους στην επόμενη βουλή.

Όμως, είναι ώρες ευθύνης για όλους και δεν υπάρχουν περιθώρια για μέτρημα ψηφαλακίων και μικροπολιτικές.

Οι διάφορες φωνές άρνησης του νομοσχεδίου που ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες (Νικήτας Κακλαμάνης, Κουκουλόπουλος και δυο-τρεις άλλοι) ήρθε η ώρα να μετατραπούν σε πράξη.

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.

Εάν δεν μαζέψει 151 ψήφους το νομοσχέδιο, τότε ο Σαμαράς είναι αποφασισμένος να παραιτηθεί γιατί θα έχει χάσει τη «δεδηλωμένη» και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, γιατί και ολόκληρη η αντιπολίτευση να συνασπιστεί –από ΚΚΕ μέχρι νεοναζί- δεν μπορούν να κάνουν κυβέρνηση γιατί αθροιζόμενοι όλοι οι ψήφοι τους δεν κάνουν το μαγικό αριθμό 151 για να πάρουν ψήφο εμπιστοσύνης στη βουλή.

Άρα εκλογές. Άρα πήδημα στο κενό. Άρα αβεβαιότητα, αγωνία, ακυβερνησία και νέες εκλογές.

Είναι αυτό, όμως, που δεν θέλει ο ελληνικός λαός, ακόμα και αυτοί που βρίσκονται απέναντι στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Ώρες ευθύνης για όλους λοιπόν. Η αίσθηση που έχω αυτή την ώρα είναι ότι το αίσθημα ευθύνης των πολιτικών μας θα υπερισχύσει των μικροπολιτικών υπολογισμών.