Οι λύκοι που έγιναν αρνάκια

Εύκολο είναι να κυνηγάς ταλαίπωρους Πακιστανούς όταν κυκλοφορούν μόνοι τους και να τους δέρνεις, δύσκολο είναι όμως να μένεις πιστός στις αρχές και τις αξίες που πιστεύεις όταν ξέρεις ότι αυτές μπορεί να σε χώσουν πιο βαθιά στη φυλακή

«Δεν είμαι ναζιστής και φασίστας, δεν είμαι υπέρ της βίας» κλαψουρίζει τώρα ο Μιχαλολιάκος.

Μα δεν ήταν αυτός που μέχρι προχθές μιλούσε για ξιφολόγχες ταγμάτων εφόδου που θα τις ακονίζουν στα πεζοδρόμια και δεν ούρλιαζε στα μπαλκόνια χαιρετώντας ναζιστικά;

«Εγώ δεν είμαι εκπαιδευτής στα τάγματα εφόδου, απλά εκπρόσωπος Τύπου της Χρυσής Αυγής είμαι» λέει τώρα ο Κασιδιάρης.

Μα δεν τον είδαμε στην τηλεόραση να δίνει παραγγέλματα για στρατιωτικό βηματισμό στα τάγματα εφόδου της Νίκαιας;

Είναι ο ίδιος άνθρωπος, ο Κασιδιάρης, που μόλις βγήκε από τον ανακριτή προχθές κλώτσαγε, έφτυνε και έβριζε τους δημοσιογράφους και χθες με ένα μειλίχιο χαμογελάκι τους πλησίασε παρακαλώντας τους να γράψουν στις κάμερες μία δήλωσή του.

Ή ο άλλος ο Παππάς που λέει τώρα ότι ζούσε στα Γιάννενα μέχρι πέρυσι σαν έμπορος επίπλων και άρα δεν μπορεί να έχει καμία σχέση και συμμετοχή σε μία εγκληματική οργάνωση της Αθήνας;

Είναι λυπηρό. Ούτε αυτή την εικόνα των τσαμπουκάδων, των αδιάλλακτων, των ασυμβίβαστων δεν αφήνουν πίσω τους τα μέλη της εταιρείας Μιχαλολιάκος και Σία.