Το ρίσκο του Αλέξη

Επικοινωνιακά του βάζω άριστα του Αλέξη Τσίπρα στη χθεσινή του εξαιρετική εμφάνιση στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου «Στον Ενικό».


Ένα νεανικό, φρέσκο πρόσωπο, ένας καθαρός, έντιμος χωρίς καμία σκιά του παρελθόντος Έλληνας πολιτικός, ένας ριζοσπαστικός, φλογερός αρχηγός κόμματος. Όλα καλά. Σχεδόν με «έψησε».

Αλλά δεν απέφυγε ένα μοιραίο λάθος που φοβάμαι ότι χάλασε ή γκρίζαρε αυτή την εικόνα που σας περιέγραψα. Και το μοιραίο λάθος του Αλέξη ήταν η λέξη «ρίσκο», που τη χρησιμοποίησε απαντώντας στην ερώτηση ενός νεαρού στο στούντιο: «και πόσο σίγουρος είστε ότι οι τροϊκανοί θα διαπραγματευτούν μαζί σας το ελληνικό χρέος, όταν θα έχετε βάλει και το μνημόνιο στην άκρη;».

Και εκεί ο Αλέξης μίλησε για ρίσκο που θα αναλάβει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, εννοώντας προφανώς ότι και η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελεί ρίσκο για τον κάθε ψηφοφόρο.

Ναι, αλλά σύντροφε Αλέξη, οι τύχες μίας χώρας δεν μπορούν να ρισκάρονται. Δεν μπορεί να παίζεται η Ελλάδα σε τζόγο πολιτικών επιλογών. Η Ελλάδα δεν είναι ούτε δελτίο ΠΡΟΠΟ να βάζουμε 1-2-Χ ούτε ρουλέτα σε καζίνο.

Ο μεγαλύτερος πολιτικός τζογαδόρος των τελευταίων δεκαετιών ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ένας κανονικός πολιτικός ακροβάτης. Αλλά δεν τζόγαρε τη χώρα και τη ζωή των παιδιών μας. Ρίσκαρε π.χ με τους Τούρκους στο Αιγαίο (το περίφημο «βυθίσατε το Χόρα»). Και του βγήκε. Τζόγαρε με χειρουργικές επεμβάσεις μέσα στο ΠΑΣΟΚ (διαγραφές στελεχών, ανεβοκατεβάσματα «δελφίνων» κλπ), πράγματα όμως που δεν αφορούσαν τη ζωή μας τελικά.

Αλλά ρίσκο με την Ελλάδα, διάφορα πολιτικά στοιχήματα με παίκτες που δεν ήλεγχε, δεν τον άκουσα ποτέ να λέει.

Και κάπου εκεί μου τα χάλασε ο Αλέξης. Παρακαλώ τους επικοινωνιακούς του φωστήρες, να του πουν ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει κανένα περιθώριο και καμία αντοχή για ένα νέο ταξίδι στο άγνωστο, περιμένοντας πού θα κάτσει η μπίλια.