Παιχνίδια με την φωτιά
Από την 10ετία του '70, στα χρόνια της φωτιάς, στις εφημερίδες που δούλευα (Ελευθεροτυπία και μετά στα ΝΕΑ), έκανα συχνά πολιτικές έρευνες και ρεπορτάζ βουλής.
Μία από τις βασικές μου διαπιστώσεις, όλα αυτά τα χρόνια ήταν, ότι όποιος παίζει με την πολιτική πόλωση, μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, είναι σαν να παίζει με τη φωτιά ή με ένα ταύρο που δεν ξέρει αν θα τον πιάσει από τα κέρατα ή τα κέρατα του ταύρου θα του τρυπήσουν το σώμα.
Την πόλωση επέλεξε ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωγιάδης για το θέμα της τιμής των φαρμάκων. Και κήρυξε πόλεμο στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» χαρακτηρίζοντας τους σαν εκπροσώπους των ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών.
Και βέβαια το γάντι το σήκωσε ο Τσίπρας δίνοντας την αντίστοιχη απάντηση στον υπουργό υγείας. Ότι «εκπροσωπεί τα συμφέροντα των ξένων πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιρειών που θέλουν να σβήσουν την ελληνική φαρμακοβιομηχανία και να αφήσουν στον δρόμο 10.000 εργαζομένους σε αυτήν, χωρίς να υπάρχει και ουσιαστική μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης».
Πόσο βέβαιος είναι ο κ. Αδωνις ότι θα πιάσει αύριο- που θα γίνει η ψηφοφορία στη Βουλή του σχετικού νομοσχεδίου για την τιμή των φαρμάκων- τον ταύρο από τα κέρατα, ή θα βρεθεί κάποιο κέρατο να τον καρφώνει από το πλάι;
Και το ερώτημα είναι τι θα πει ο κ. Γεωργιάδης όταν μεθαύριο (κι αυτό δυστυχώς είναι αναμενόμενο από την πλειοψηφία των γιατρών) , όταν αυξηθούν με γεωμετρική πρόοδο οι θάνατοι ασθενών λόγω της αμφίβολης δραστικότητας ορισμένων γενοσήμων φαρμάκων.
Trending
