«Γαμ...νε ψυχοπαθή»
Ανατρίχιασα διαβάζοντας το βιβλίο του πρώην Ισπανού πρωθυπουργού Θαπατέρο «Το δίλημμα», που περιγράφει εκείνο το βράδυ στις Κάννες, όταν Μέρκελ και Σαρκοζί κάλεσαν τον τότε Έλληνα πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, να τους δώσει εξηγήσεις για εκείνη την τρελή δήλωσή του για το δημοψήφισμα στην Ελλάδα, για παραμονή ή όχι της χώρας μας στην ευρωζώνη.
Εκείνος ο Γάλλος στούμπος, που έκανε τον πολύ μάγκα πάντα, περπατώντας λες και ήταν ο «όλα τα σφάζω κι όλα τα μαχαιρώνω», ο απερίγραπτος Σαρκοζί σκυλόβρισε αλήτικα τον δικό μας πρωθυπουργό ουρλιάζοντας ότι είναι ένας «γαμ...νος ψυχοπαθής» και λίγο έλλειψε ο κοντός να σαλτάρει πάνω στο τραπέζι που έτρωγαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες και να αρχίσει στα χαστούκια τον Γιώργο Παπανδρέου.
Ο οποίος Γιωργάκης, παιδί από σπίτι και καλή ανατροφή, αλλά τόσο λίγος και μικρός για να είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας στην πιο κρίσιμη στιγμή της ύπαρξής της, ψέλλισε μόνο το γνωστό: «μα τι άλλο θέλετε από εμένα; Να πουλήσω την Ακρόπολη και τα νησιά μας;». Τις εξελίξεις μετά από τη φοβερή αυτή βραδιά τις ξέρουμε όλοι. Σαρκοζί και Παπανδρέου πήγαν σπίτι τους, ο πρώτος για να ακούει τις μπαλάντες της γυναίκας του μπροστά στο τζάκι και ο άλλος, ο δικός μας, να τα «κονομάει» μιλώντας για το πώς κατάφερε να διαλύσει μία χώρα.
Μέσα σε όλη αυτή την αθλιότητα, ένα έχω να πω: εκείνη τη στιγμή που ο συμπλεγματικός Σαρκοζί έβριζε τον Γιωργάκη, ουσιαστικά έφτυνε και εξευτέλιζε την Ελλάδα, την αξιοπρέπειά μας, τη χώρα μας που άναψε το πρώτο φως στον παγκόσμιο πολιτισμό.
Και δεν σηκώθηκε ο δικός μας να του πει κατάμουτρα: «Ρε άι στο διάολο όλοι σας, φεύγω τώρα από το ευρώ, και σας παίρνω μαζί μου στην κόλαση».
Αν έβρισκε το κουράγιο ο μικρός Γιωργάκης να πει αυτή τη φράση τότε, σήμερα η Ελλάδα δεν θα ζούσε αυτή την ανθρωπιστική κρίση και την τραγωδία που έχει αφανίσει όλους μας.
