Ο βόθρος των «χρυσών αυγών»
Πάρτε τους έναν-έναν. Ο Μπούκουρας «που έγινε εθνικιστής από τον Ανδρέα Παπανδρέου» (και εγώ έγινα ΑΕΚτζής από τον... Μαρινάκη) έκλαιγε σαν μικρό παιδί εκλιπαρώντας το έλεος των βουλευτών. Συνεπής εκπρόσωπος της «φούσκας» της Χ.Α. Κατανοώ το οικογενειακό του δράμα. Δεν κατανοώ τη δειλία του μπροστά στη νέμεση. Αυτός δεν ήταν που οργάνωνε τάγματα εφόδου κατά των ανυπεράσπιστων μεταναστών στην Κόρινθο;
Ο άλλος, ο Αλεξόπουλος, τώρα ανακάλυψε ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση. Τώρα, που βρέθηκε και αυτός μπροστά στη νέμεση. Όλα αυτά τα χρόνια που ήταν μέσα σε αυτή τη ναζιστική σαπίλα, δεν είχε πάρει χαμπάρι τι γινόταν;
Οι κουραδόμαγκες Γερμενής ή Καιάδας και Μίχος απειλούσαν, σαν να ήταν μπράβοι της νύχτας, υπουργούς και βουλευτές και όσο για τον Μίχο κάτι ξέρει, γιατί στο παρελθόν ήταν μπράβος και στο σπίτι του είχαν βρεθεί και κάποια γραμμάρια χασίς απ' ό,τι ξέρω, αλλά ο άλλος, ο Καιάδας, πότε έγινε μάγκας καθώς μόνο τραγούδια του Σατανά ήξερε να παίζει στις σκηνές.
Και από κάτω, η συμμορία Ζαρούλια-Παναγιώταρου να κουνάει 20ευρα και να αλαλάζει κτηνωδώς για να εξευτελίσει Μπούκουρα και Αλεξόπουλο, γράφοντας όμως και μία μαύρη σελίδα για τη Βουλή των Ελλήνων.
Αυτός είναι ο απόπατος της Χ.Α με τα «χρυσά αυγά» που κάποιοι «οργισμένοι» ψηφίζουν. Να τους χαίρεστε.