Δεν είναι καζίνο η πολιτική

Κάπως έτσι λειτουργούν και μερικοί πολιτικοί μας. Μόνο που η πολιτική δεν είναι καζίνο. Και ο κόσμος δεν «μασάει» πια. Θέλει καθαρές κουβέντες και όχι πολιτικούς οπορτουνισμούς.

Γιατί διαλύθηκε η ΔΗΜΑΡ; Γιατί δεν είχε καθαρό πολιτικό λόγο. Γιατί δεν προσδιόριζε πού ανήκει και παράλληλα πεισματικά παρέμενε σαν μοναχικός κούκος μέσα στο κλουβί της, μέσα και έξω από την κυβέρνηση «σωτηρίας». Είμαστε μεν η αριστερά, αλλά αλληθωρίζουμε και προς το ΠΑΣΟΚ και προς την κεντροαριστερά άμα λάχει –αρκεί να την καπελώσουμε εμείς.

Γιατί πνίγηκαν οι ΑΝΕΛ στο όριο του 3%; Γιατί δεν μπορεί, ρε συ Πάνο, από τη μια να το παίζει αδιάλλακτος αντιμνημονιακός της δεξιάς και από την άλλη να ερωτοτροπείς με τον ΣΥΡΙΖΑ. Σιχαίνεται ο λαός αυτές τις εντελώς παρά φύσιν πολιτικές ερωτοτροπίες. Γιατί το Ποτάμι «ξεράθηκε» στο 6,6% ενώ ονειρευόντουσαν μεγαλεία για τρίτο κόμμα, κάπου στο 10%;

Γιατί δεν γίνεται, ρε σύντροφοι, από τη μια να διαολοστέλνετε και να σιχτιρίζετε το άρρωστο, σάπιο παρελθόν και τους φθαρμένους πολιτικούς και παράλληλα να λέτε ότι θα συνεργαστείτε με αυτό το παρελθόν και τους τελειωμένους πολιτικούς, αν σας καλέσουν να συγκυβερνήσετε.

Είπαμε, με σακίδια στον ώμο, δωρεάν ψάθινα καπέλα, σκηνές στις πλατείες για να δείξουμε ότι είμαστε φτωχοί και συνομιλίες με... αγελάδες στις στάνες, δεν παράγεται πολιτική. Με ποιον είσαι και ποιον αφήνεις πίσω σου, θέλει ο κόσμος να ξέρει. Ξεκάθαρες κουβέντες θέλουμε. Όλα τα άλλα είναι για να βρίσκει ο Μητσικώστας πελατάκια για τη σάτιρά του.

Θέλετε να δημιουργήσετε ένα κόμμα της κεντροαριστεράς; Μέσα. Αλλά με καθαρές κουβέντες, καθαρές συνεργασίες και κυρίως καθαρό πολιτικό πρόγραμμα.