Φουλ για εκλογές

Και όχι μόνο γιατί δεν θα μπορέσει η παρούσα Βουλή να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας, οπότε εκεί κατά τον Μάρτιο Απρίλιο μοιραία θα ανοίξουν οι κάλπες. Αλλά γιατί το πολιτικό-οικονομικό αδιέξοδο για την κυβέρνηση είναι δεδομένο αμέσως μετά τα «μπάνια του λαού» και άρα δεν θα υπάρχει λύση από τις πρόωρες εκλογές εκεί κατά τον Οκτώβρη.

Τα δεδομένα για την εκτίμηση αυτή των πρόωρων εκλογών είναι τρία και πολύ σοβαρά:

1. Όλο και περισσότεροι Έλληνες σηκώνουν τα χέρια ψηλά μπροστά στο ταμείο των Εφοριών και δεν έχουν να πληρώσουν τα όποια χρέη τους στην Εφορία. Τα κρατικά ταμεία (με ένα έλλειμμα φορολογικών εσόδων ήδη στα 60 δισ. ευρώ) αντί να γεμίζουν, αδειάζουν. Και δεν υπάρχει καμία ελπίδα να αλλάξει η κατάσταση γιατί είναι πια ελάχιστοι αυτοί που τακτοποιούν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις στο Δημόσιο.

2. Τα «κόκκινα δάνεια» στις ελληνικές τράπεζες, δηλαδή αυτά που έχουν «παγώσει» και δεν επιστρέφονται από τους παραλήπτες τους έχουν φθάσει τα 77 δισ. ευρώ και θα χρειαστεί νέα ανακεφαλοποίηση των τραπεζών. Από πού όμως θα γίνει αυτό όταν δεν υπάρχει μία στον κρατικό κορβανά και η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν μπορεί άλλο να στηρίξει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα;

3. Το «μέτωπο του δημοψηφίσματος για τη ‘’Μικρή ΔΕΗ’’» τελικά φαίνεται να διαμορφώνεται υπό την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και οι 120 ψήφοι που χρειάζονται είναι ήδη ορατοί, αν βάλουμε σε αυτούς και τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Αυτό το μέτωπο μπορεί να λειτουργήσει και σαν το Άγιο Δισκοπότηρο της αντιπολίτευσης που θέλει να βάλει φραγμό στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον Μάρτιο.

Μπροστά σε όλα αυτά Σαμαράς και Βενιζέλος είναι προφανές ότι δεν θα περιμένουν να συρθούν σε πρόωρες εκλογές από τα οικονομικά αδιέξοδα της χώρας ή από το μέτωπο των αντιμνημονιακών κομμάτων.

Εξάλλου, ήδη άρχισε να υπάρχει η εξής σκέψη στη συγκυβέρνηση:

«Ας αναλάβει σε τέτοιες συγκυρίες την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ για να φθαρεί και αυτός και τότε θα δούμε πόσα απίδια χωράει ο σάκος».

Πονηρός ο βλάχος (ή ο Καλαματιανός).