Δημοσιογράφοι κανίβαλοι

Παρακολουθώ αηδιασμένος και οργισμένος αυτόν τον δημοσιογραφικό κανιβαλισμό που υφίσταται εδώ και εβδομάδες το ζεύγος Κωστόπουλου-Μπαλατσινού που προχώρησαν σε έναν επώδυνο χωρισμό.

Ατέλειωτα τα «σεντόνια» σε κάποιες εφημερίδες. Ατελείωτες σελίδες σε κουτσομπολίστικα περιοδικά. Ατελείωτες ώρες στην τηλεοπτική κρεατομηχανή διάφορων εκπομπών «κοινωνικής ευαισθησίας». Όλοι αυτοί διαγκωνίζονται ποιος και πώς πρώτος θα αποκαλύψει τα εσωτερικά, τα εσώψυχα μιας οικογένειας που έφθασε στο τέλος της, όπως χιλιάδες άλλες.

Αν είχε γκόμενα ή όχι ο Κωστόπουλος. Αν έκλαιγε ή όχι καθημερινά η Μπαλατσινού. Αν έπαιρνε ψυχοφάρμακα εκείνος και το υπέμεινε εκείνη και δεν έφευγε. Αν κοιμόντουσαν μαζί τους τελευταίους μήνες ή όχι.

Δημοσιογράφοι-κανίβαλοι, τα κοράκια μιας φθηνής δημοσιογραφίας που ασχολούνται μόνο με ότι μόνο «πουλάει».

Το ότι υπάρχουν τρία παιδία, πίσω από το οικογενειακό αυτό δράμα Κωστόπουλου-Μπαλατσινού δεν απασχολεί καθόλου τους κανίβαλους δημοσιογράφους. Το ότι τρία παιδιά μπορεί να υποφέρουν διαβάζοντας όλες αυτές τις «αποκαλύψεις» για τους γονείς τους, δεν αφορά καθόλου τα βαμπίρ της δημοσιογραφίας. Το κείμενο ή η εκπομπή να είναι γαργαλιστικά και δεν πάει όλοι να γ…

Η κτηνωδία της δημοσιογραφίας σε όλο της το μεγαλείο. Τα ίδια δεν κάνανε και με τον μακαρίτη τον Σεργιανόπουλο που βρήκαν σφαγμένο στο σπίτι του;

Μερικές φορές ντρέπομαι που δηλώνω δημοσιογράφος.