Οι «νταβατζήδες» και οι «κότες»

Χθες άλλος ένας πολιτικός ο Γιάννης Δραγασάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ, Νο 2 στο κόμμα του, Αντιπρόεδρος της Βουλής, μίλησε πάλι για τους «νταβατζήδες». Αλλά μόλις άρχισαν να τους φωνάζουν από την συμπολίτευση να πει ονόματα και διευθύνσεις μάζεψε την καλούμπα. «Εν καιρώ» οι αποκαλύψεις.

Μάλιστα. Μόνο που η Βουλή δεν είναι καφενές ή το κομμωτήριο της γειτονιάς να μεταφέρουμε ότι αρπάζει το αυτί μας από δω και από ‘κει. Πριν κάνουμε καφενέ τη Βουλή ή «αμέρικαν μπαρ» που έλεγε και ο αξέχαστος Διονύσης Παπαγιανόπουλος.

Ότι υπάρχουν πέντε, έξι «νταβατζήδες» στην Ελλάδα το ξέρουμε όλοι. Τα ονόματά τους σέρνονται στις κουβέντες μεταξύ μας. Στοιχεία όμως για το «νταβατζιλίκι» τους υπάρχουν;

Εγώ λοιπόν θα σας πω ότι δεν υπάρχουν. Γιατί όλες οι «χοντρές δουλειές» στην Ελλάδα που κάνουν οι «νταβατζήδες» με την όποια κυβέρνηση πάντα κουκουλώνονται. Γιατί τυχαίνει αυτοί οι πέντε – έξι «νταβατζήδες» να είναι πάντα και οι «στυλοβάτες» των μεγάλων κομμάτων. Γιατί καμία κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να τους βάλει χέρι καθώς οι «νταβατζήδες» σε όλο τον κόσμο έχουν μία κακή συνήθεια: να κρατάνε στο δικό τους χέρι αυτούς που «στηρίζουν». Ελπίζω να καταλαβαινόμαστε.

«Νταβατζήδες» υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα. Ονόματα και διευθύνσεις θα μας δώσεις το ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα.
Θα θελήσει ένα κόμμα που βρίσκεται στο πρόθυρα της εξουσίας, όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, να έρθει σε άμεση, μετωπική σύγκρουση με τους πέντε – έξι «νταβατζήδες» αυτής της χώρας που κρατάνε στα χέρια τους και την οικονομία της;

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, όπως είπε πρόσφατα ο σύντροφος Αλέξης.