Ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Ζωή
«Αυτό το κοριτσάκι, να μου το θυμηθείτε, κάποια στιγμή θα μας κάνει όλους να μιλάμε γι' αυτό».
Λόγια προφητικά, πριν 25-30 χρόνια, του αξέχαστου σε όλους μας δημοσιογραφικού δάσκαλου και «πατέρα» Λέοντα Καραπαναγιώτη, που μας τα είπε ένα πρωινό στο μεγάλο του γραφείο στα «Νέα», εκεί στη Χρήστου Λαδά, όταν τα «Νέα», με διευθυντή τον Καραπαναγιώτη, πούλαγαν 200.000 φύλλα την ημέρα.
Το κοριτσάκι ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ένα ψηλό, αδύνατο, πολύ σοβαρό για την ηλικία του παιδί, που το είχε φέρει κάποιες φορές στα «Νέα» η μητέρα του, η Λίνα Αλεξίου, μία από τις καλύτερες δημοσιογράφους που πέρασαν από το επάγγελμά μας, με ειδίκευση στο δικαστικό-νομικό ρεπορτάζ, πάντα υπεύθυνη, πάντα χαμογελαστή, μία «μαμά» για όλους μας μέσα στα «Νέα» –κι ας ήταν πιο μικρή από πολλούς εκεί μέσα, στο Δημοσιογραφικό Όμιλο Λαμπράκη (Τα Νέα, Το Βήμα, Ο Ταχυδρόμος, Η Ομάδα, Ο Οικονομικός Ταχυδρόμος).
Τη Λίνα τη λέγαμε «πασιονάρια» (αγωνίστρια στον Ισπανικό Εμφύλιο) γιατί ήταν και λίγο αρχηγός μας και λίγο αυστηρή σε «χαλαρές» συμπεριφορές (χαρακτηριστικό πολλών δημοσιογράφων) και πάντα με μία αριστερή και απόλυτα δημοκρατική αντίληψη για τα πράγματα.
Όλα αυτά, η Λίνα τα είχε «φυτέψει» και στη Ζωή, που έτρεχε πάντα κοντά της να τη διαβάσει, την ώρα που δεν έτρεχε η Λίνα για το ρεπορτάζ.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο, που η σημερινή πρόεδρος της Βουλής έχει αυτήν την υψηλού επιπέδου νομική παιδεία και χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς της είναι ο δυναμισμός και η αυστηρή τήρηση της νομιμότητας –στοιχεία που θα κυριαρχήσουν και στην θητεία της ως προέδρου της Βουλής.
Εξάλλου πέρα από τη δική μας Λίνα, την «πασιονάριά» μας, ο πατέρας της Ζωής, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, ένα ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, μεγάλος αγωνιστής τα χρόνια της χούντας κατά των δικτατόρων, πρόεδρος στη συνέχεια του Συνασπισμού, έδωσε στη Ζωή από τα παιδικά της χρόνια μαθήματα πολιτικού ήθους και δημοκρατικής συμπεριφοράς.
Με λίγα λόγια, η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα δώσει μία άλλη ζωή στην πολύ κρίσιμη Βουλή και στους 300 της, που θα σηκώνουν από σήμερα στους ώμους τους τη δημιουργία μίας άλλης, υγιούς Ελλάδας.
