Η σοφία και το λάθος του Μίκη και του Γλέζου
Ο μέγιστος Μίκης Θεοδωράκης και ο αρχάγγελος της ελληνικής αντίστασης στην βάρβαρη εξουσία (από τους ναζί μέχρι το παρακράτος της δεξιάς στην Ελλάδα), Μανώλης Γλέζος είναι σύμβολα πια για όλους τους Έλληνες, και όχι μόνο για την Αριστερά. Και έχουν απόλυτο δικαίωμα να μιλάνε, να κριτικάρουν, να κατευθύνουν με τη σοφία τους και ενίοτε να κάνουν λάθη από την ασίγαστη λαχτάρα τους για ελευθερία και δημοκρατία στη χώρα μας.
Σήμερα και οι δύο μεγάλοι αυτοί Έλληνες στέκονται απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης Τσίπρα «να τα βρει» με τους Ευρωπαίους εταίρους. Ίσως γιατί σε όλη τους τη ζωή και ο Μίκης και ο Μανώλης έμειναν ασυμβίβαστοι, κρατώντας πάντα στα χέρια τους μία βόμβα έτοιμη να εκραγεί για όσους ήθελαν την Ελλάδα σκλαβωμένη.
Η ψυχή μας, η καρδιά μας, το συναίσθημά μας είναι μαζί τους.
Αλλά ζούμε δυστυχώς σε μια εποχή που οι αριθμοί και οι τράπεζες καθορίζουν τη ζωή μας, που δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τους μεγάλους γιατί είμαστε μικροί και αδύναμοι, γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τις «ενέσεις» μας από ΔΝΤ και ΕΚΤ, γιατί έχουμε παιδιά να μεγαλώσουμε και θέλουμε να αποφύγουμε την κόλαση της πτώχευσης και της ολοκληρωτικής κατάρρευσης της Ελλάδας.
Οι επιλογές για την ελληνική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή είναι μόνο δύο: ρήξη, σύγκρουση με τους Ευρωπαίους, απομόνωση στη συνέχεια, δραχμή, πτώχευση, αλβανοποίηση εποχής Χότζα της ελληνικής ζωής ή συμφωνία με τους εταίρους, ένα αμοιβαίο «πάρε- δώσε» με την Ευρώπη για να πάρουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε, πορεία μέσα στη Ευρωζώνη με τα καλά και τα κακά της και δουλειά – δουλειά – δουλειά για να ορθοποδήσουμε.
Ο Μίκης και ο Μανώλης επιλέγουν την πρώτη λύση, τη ρήξη, κοιτάζοντας το σήμερα. Η κυβέρνηση επιλέγει τη δεύτερη λύση, κοιτάζοντας το μέλλον. Και για τα παιδιά μας έχει σημασία το μέλλον και όχι το παρόν.