Μπήκαμε στην εβδομάδα του διαβόλου
Από σήμερα (16/03/2015) μετράμε ώρες για την τελική λύση, καθώς μπήκαμε στην εβδομάδα του διαβόλου. Γιατί πρέπει να βρούμε γύρω στα 7 δισ. ευρώ, να επιστρέψουμε παλιά χρέη στο ΔΝΤ, να βρούμε λεφτά για μισθούς του δημοσίου και λεφτά για την ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων, που πρέπει να πληρώσουν συντάξεις. Και τα κρατικά ταμεία είναι άδεια.
Βέβαια, Τσίπρας και Βαρουφάκης μας βεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα καταβολής μισθών και συντάξεων (τουλάχιστον για το Μάρτιο), ενώ ο υπουργός Επικρατείας, ο κ. Φλαμπουράρης, ίσως πιο κοντά στην πραγματικότητα, δίνει μία έξυπνη λύση για την επιστροφή των δανεικών: «να τους πληρώσουμε με αέρα» (σ.σ. ιδιαίτερα αν τους στείλουμε φρέσκο αέρα, από τη γειτονιά μου στο Π. Φάληρο, θαλασσινό αέρα από το Αιγαίο, ίσως μας επιστρέψουν και την υπεραξία του...).
Να μιλήσουμε όμως σοβαρά, γιατί η κατάσταση είναι κρίσιμη και πλέον δεν αποκλείεται τίποτα. Ίσως –και αλίμονο τελικά αν επιλέγαμε μία τέτοια λύση- σε πιθανό δημοψήφισμα, το καταλληλότερο ερώτημα στον ελληνικό λαό θα ήταν «είσαστε έτοιμοι για όλα»;
Οι αριθμοί είναι μπροστά μου και είναι ανελέητοι. Και επειδή δεν μου αρέσει να χαϊδεύω αυτιά, θα σας τους πω, όπως τους συγκέντρωσα πρωί-πρωί, σήμερα, από κρατικές πηγές:
1. Υστέρηση 2 δισ. στο πρωτογενές πλεόνασμα του 2014, το οποίο έκλεισε στο 0,6% του ΑΕΠ, αντί του 1,5% που αναγράφεται στον προϋπολογισμό. Δηλαδή, έχουμε να κάνουμε με μία γιγαντιαία μαύρη τρύπα στα κρατικά ταμεία.
2. Η τελευταία σταγόνα στα κρατικά ταμεία για να μην έχουμε εσωτερική στάση πληρωμών, θα είναι τα όποια αποθεματικά υπάρχουν και αν κάποιες τράπεζες μπορέσουν να αγοράσουν κρατικά ομόλογα, για να υπάρξει ρευστότητα στο δημόσιο.
3. Το χρηματιστήριο βυθίζεται καθημερινά στην κόλαση, οι ελληνικές τράπεζες και οι ελληνικές επιχειρήσεις εξαϋλώνονται σε αξία και τα ελληνικά spreads πετάνε στα ουράνια. Αυτή είναι η αλήθεια και ας τη δούμε κατάματα.
Με λίγα λόγια, το σχέδιο στραγγαλισμού της Ελλάδας με την έλλειψη μετρητών, καλά προχωράει και ο Έλληνας πρωθυπουργός στη Σύνοδο Κορυφής της Πέμπτης 19ης Μαρτίου, μπροστά στους αρχηγούς των 18 χωρών της ευρωζώνης, θα παίξει το τελευταίο του χαρτί:
Πάντως, όσοι ξέρουν τι γίνεται στο παρασκήνιο και πώς λειτουργεί το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, βάζουν στοίχημα ότι ο Σόιμπλε και η παρέα του θα μας πάνε μέχρι το χείλος της αβύσσου και εκεί ξαφνικά θα εμφανιστεί ένας άγγελος για την Ελλάδα (που μπορεί να είναι και θηλυκού γένους) και θα μας χορηγήσει τη δόση, που χρειαζόμαστε για να κρατηθούμε στη ζωή.
Έτσι, όμως, δεν μπορεί να υπάρξει μία χώρα στην Ευρώπη. Εδώ και τώρα, λοιπόν, ή μεταρρυθμίσεις που μπορούμε να κάνουμε σταματώντας τα πολλά λόγια και τους παλικαρισμούς που δεν οδηγούν πουθενά. Ή αν δεν μπορούν να γίνουν μεταρρυθμίσεις από την κυβέρνηση, ας πάμε στην άλλη λύση, που υπονοεί και ο Τσίπρας σε τελευταίες του δηλώσεις, το σάλτο μορτάλε κι όπου μας βγάλει: δεν μπορούμε να πληρώσουμε τα χρέη μας και ή φεύγουμε από το ευρώ και πάμε στη δραχμή ή βρίσκουμε μία πολιτική λύση.