Υπάρχει «αόρατη» συμφωνία...
Ούτε θα ζήσουμε τον Αρμαγεδδώνα που μας τάζουν γερμανικές, αμερικάνες και αγγλικές εφημερίδες, γιατί πολύ απλά, βήμα-βήμα βρίσκουμε τα σημεία μίας λυτρωτικής έντιμης συμφωνίας με τους εταίρους μας.
Και επειδή μερικά πράγματα «γίνονται αλλά δεν λέγονται» όπως δήλωνε σαν απάντηση σε δύσκολες δημοσιογραφικές ερωτήσεις ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, ήδη γίνονται ορατές δύο «μίνι» συμφωνίες μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και εταίρων (ή για να μην κακοκαρδίσουμε κάποιους συντρόφους, ας τις πούμε έστω δύο συγκλίσεις).
Η πρώτη: η απόφαση της κυβέρνησης να μαζέψει σε έναν κοινό λογαριασμό στην Τράπεζα της Ελλάδος όλα τα ταμειακά διαθέσιμα (δηλαδή τα χρήματα που τους περισσεύουν) από δήμους, περιφέρειες και άλλους φορείς του δημοσίου, ήταν ένα πάγιο αίτημα των θεσμών από τον περασμένο Οκτώβρη.
Και φυσικά αυτό γίνεται, όχι μόνο για να υπάρχουν οι πόροι καταβολής συντάξεων και οφειλών σε ΔΝΤ και ΕΚΤ και για να ξέρουν οι εταίροι μας τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους, αλλά για να μη γίνει κάποια «στραβή» ή κάποιο «ατύχημα» (βλέπε πιστωτικό γεγονός) από λάθος υπολογισμούς και αρχίσει το ξήλωμα του ευρωπαϊκού πουλόβερ, που καθόλου δεν το θέλουν οι εταίροι μας.
Δηλαδή, γίνεται μία δύσκολη κυβερνητική κίνηση στην Ελλάδα (να μαζέψει τα αποθεματικά από δήμους κλπ.) που ικανοποιεί πλήρως τους εταίρους μας, οι οποίοι ήδη μας χειροκροτούν για αυτό. Εξάλλου το ενδιαφέρον τους, για να γνωρίζουν ακριβώς τα αποθεματικά των κρατικών ταμείων μας, αποκαλύπτει και την πρόθεσή τους να μην αφήσουν την Ελλάδα να πάει στην κόλαση.
Και πάμε παρακάτω.
Η δεύτερη «μίνι» συμφωνία: όπως αποκαλύπτει σήμερα στο Newsbomb.gr ο διοικητής του ΙΚΑ, Ροβέρτος Σπυρόπουλος, ο άμεσος κυβερνητικός σχεδιασμός δημιουργίας των τριών ταμείων-γιγάντων, στα οποία θα υπαχθούν μικρότερα ταμεία κλάδων, γίνεται ακριβώς για να υπάρχει ένας κεντρικός έλεγχος και μία κεντρική διοίκηση στο ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα.
Αλλά αυτό είναι ένα ακόμα από τα αιτήματα των εταίρων, που ικανοποιεί η κυβέρνηση, χωρίς να θίγονται δικαιώματα και κατακτήσεις εργαζομένων και ασφαλισμένων.
Υπάρχει, λοιπόν, μία πρώτη «αόρατη» συμφωνία σε ορισμένα θέματα μικρής εμβέλειας της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους; Ίσως ναι. Γιατί πρέπει να έχουν «γνώσιν οι φύλακες» όπως έλεγε και ένας άλλος αείμνηστος της πολιτικής, ο Ανδρέας Παπανδρέου.