Εις μνήμην του «αδελφού» μου Γιώργου
Με το Γιώργο Γεννηματά, αυτό το διαμάντι ανθρωπιάς και ευαισθησίας, μας ένωνε μια αδελφική φιλία από τη μεταπολίτευση, εκεί γύρω στο 74-75.
Γι' αυτό και με πάντρεψε με τη Μαρία. Γιατί με αγαπούσε και τον αγαπούσα. Δεν ήταν μια κουμπαριά σαν και αυτές τις χύμα κουμπαριές του Μητσοτάκη όπου έχει παντρέψει 1000 νοματαίους για να τον ψηφίζουν.
Και η γλυκιά μου η κουμπάρα η Κάτια Γεννηματά, η γυναίκα του Γεώργιου και μητέρα της σημερινής υφυπουργού Παιδείας Φώφης Γεννηματά κράταγε τη λαμπάδα εκείνες τις ώρες του γάμου μου και την άκουγα να βογκάει από τον πόνο «χτυπημένη» τότε άγρια από τον καρκίνο. Μετά λίγους μήνες η Κάτια μας «έφυγε».
Για τέτοια αγάπη μιλάω με τους Γεννηματάδες, και όχι για αυτές τις κούφιες και συμφεροντολογικές πολιτικοδημοσιογραφικές σχέσεις που βλέπουμε γύρω μας.
Τώρα θα μου πεις σύντροφε αναγνώστη, γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά. Φταίει αυτός ο ανελέητος Σόιμπλε, με την κτηνώδη δήλωσή του ότι όποια χώρα χρωστάει θα πρέπει να χάσει την εθνική της κυριαρχία. Δηλαδή εμείς οι Έλληνες πρέπει να χάσουμε τη πατρίδα μας.
Τον αδελφό μου Γιώργο Γεννηματά τον είχα συναντήσει και στο νοσοκομείο Μεμόριαλ της Νέας Υόρκης , «χτυπημένος» τότε και αυτός από τον καρκίνο στον πνεύμονα, και ήταν η συνάντησή μας λίγο πριν «φύγει» και αυτός από κοντά μας.
Μιλήσαμε αρκετή ώρα στο θάλαμο που νοσηλευόταν. Και κάπνιζε ο αθεόφοβος κρυφά από τους γιατρούς, με καρκίνο στον πνεύμονα. Και όταν τον «πλάκωσα» στις βρισιές για το έγκλημα που έκανε στο εαυτό του, μου είχε απαντήσει με εκείνο το μειλίχιο, γλυκό γεννηματέικο ύφος: «Μη φωνάζεις ρε Κωστάκη. Αφού η Κάτια με περιμένει και το εισιτήριό μου το έχω βγάλει ήδη».
Όμως για άλλο λόγο θυμήθηκα τον Γεννηματά. Τότε λοιπόν, σε εκείνη την συνάντηση του 1993 μου είχε πει «να ξέρεις ότι οι μεγάλοι αστοί του κόσμου, θέλουν εμάς τους Έλληνες να μας μικρύνουν, και να μας αρπάξουν τη χώρα μας, να την κάνουν βάση, χωράφι τους, φάμπρικά τους. Ο Ανδρέας το ξέρει αυτό και είναι έτοιμος αν μιλήσει ποτέ ο Αμερικανός, Ρώσος, Γερμανός ή Άγγλος για την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας να βγάλει αμέσως τη χώρα μας από το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ.
Αυτό το έχουμε αποφασίσει όλοι με τον Ανδρέα. Και αυτό να το έχεις εσύ στο νου σου. Και να το πολεμάς από τη πλευρά σου ως δημοσιογράφος».
Αδελφέ Γιώργο, ο Σόιμπλε μας μίλησε ανοιχτά για χάσιμο της εθνικής μας κυριαρχίας και κανείς π… από όλο το πολιτικό φάσμα δεν είπε κιχ. Μούγκα. Δεν βρήκε κανείς το κουράγιο να πει στον Γερμαναρά «τι λες ρε ανιστόρητε για την Ελλάδα;»
Αλλά θα μου πεις ζούμε στον αστερισμό του Γιωργάκη, του Αντωνάκη, των Τσίπριδων, της «είμαι η Αλέκα και είμαι αλλού» και του χέρι χέρι και από πάνω τούρλα.
Κρίμα ρε Γιώργο. «Έφυγες» πολύ νωρίς για την Ελλάδα.