Ο Αντρέας δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται, δεν τεμαχίζεται!

Για να μην αδικώ κάποιους, ορισμένα πράσινα στελέχη τα οποία στην πορεία τους δεν εγκατέλειψαν ούτε τη μνήμη ούτε την πολιτική παρακαταθήκη του Αντρέα, δικαιούνται για να ομιλούν.

Είναι όμως ελάχιστα αυτά τα στελέχη. Και παρατηρώ ότι προσωπικότητες σαν τον Αντ. Λιβάνη, που στάθηκαν στον αείμνηστο ως την τελευταία στιγμή του όταν οι περισσότεροι τον είχαν εγκαταλείψει στη «μετά Ωνάσειο» εποχή, προτιμούν τη σιωπή. Μια σιωπή που απαντά πιο ηχηρά και εύγλωττα στην έκπτωση αξιών, στην υποκρισία, στη σπέκουλα, στη μικροκομματική δημαγωγία…

Αλλά τα στελέχη εκείνα του ΠΑΣΟΚ που είναι τα –συντριπτικά- περισσότερα, τα οποία είχαν αποστασιοποιηθεί έργω και λόγω απ’ τον Αντρέα και ορισμένα υπήρξαν ακόμα και υβριστές του, για ποιο λόγο περιφέρουν τον ανόητο λόγο τους με μοναδικό σκοπό την προσωπική τους επιβεβαίωση, επιδιδόμενα σε ασκήσεις έσχατης και μέγιστης υποκρισίας, αναξιοπιστίας, καιροσκοπισμού, ασέβειας και ύβρεως;

Ουαί, της υποκρισίας!

Αλήθεια, το σημερινό ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, το χτεσινό του ΓΑΠ, το προχτεσινό του Σημίτη, ποια σχέση έχουν με το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα;

Κι αν ο Βορίδης φέρθηκε με τρόπο που ξεχειλίζει από πολιτικό τυχοδιωκτισμό (και φέρθηκε έτσι!), πως θα πρέπει να χαρακτηριστούν εκείνοι οι πράσινοι που αίφνης ομνύουν στη μνήμη και στο όνομα του Αντρέα ενώ στην πράξη έχουν ακυρώσει και τη μνήμη και τις πολιτικές του κι έχουν αποδομήσει τη διαδρομή του;

Βεβαίως ψάχνουν απεγνωσμένα για άλλοθι, πλην επί ματαίω!

Όταν ο αείμνηστος «έφυγε» στις 23 Ιούνη του 1996, ήταν απελπιστικά μόνος, απομονωμένος, εγκαταλελειμμένος απ’ την συντριπτική πλειοψηφία εκείνων τους οποίους είχε αναδείξει. Και οι οποίοι (πολλοί εξ αυτών) σήμερα…ωρύονται ως προστάτες της μνήμης του!

Αλλά και εν ζωή πάρα πολλοί τον είχαν εγκαταλείψει ή αποκηρύξει τον Αντρέα.

Η «ομάδα των τεσσάρων» τον υπονόμευε πρωθυπουργό ακόμα όντα, αλλά με εύθραυστη, επισφαλή υγεία. Έδειχνε δηλαδή και έλλειμμα γενναιότητας…

Ο εκ της «ομάδας των τεσσάρων» Πάγκαλος τον είχε αποκαλέσει δωρολήπτη αφήνοντας βαρύτατους υπαινιγμούς.

Άλλα στελέχη εκφράζονταν με τα χειρότερα λόγια για τον πολιτικό ηγέτη ο οποίος τα πήρε απ’ την αφάνεια και τα ανέστησε πολιτικά…

Αλήθεια, σε ποιους απευθύνονταν ο Αντρέας όταν μιλώντας στην Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ στις 11 Οχτώβρη του 1995, (σαράντα περίπου μέρες πριν εισαχθεί στο Ωνάσειο όπου βίωσε την τραγωδία των «123 ημερών») έλεγε:

•«Προβεβλημένα στελέχη του Κινήματος… τροφοδοτούν ένα νοσηρό κλίμα που μόνο την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ δεν εξυπηρετεί».

•«Όσοι αναζητούν ένα Ανδρέα Παπανδρέου, πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, υπό περιορισμό, υπό επιτροπεία, υπό κηδεμονία, να τον αναζητήσουν αλλού. Εγώ δεν προσφέρομαι»!

•«Όσοι θέλουν να αμφισβητήσουν, ας δοκιμάσουν. Ας πάρουν τη ευθύνη να δημιουργήσουν τα δικά τους κόμματα. Να μπούνε στην κρίση του λαού, να μετρηθούν και να ξανάρθουν να συζητήσουμε»…

Γνωρίζουμε όλοι, σε ποιους απευθύνονταν…

Αλήθεια, πια σχέση με τις πολιτικές παρακαταθήκες του Αντρέα είχαν οι πολιτικές των κυβερνήσεων Σημίτη;

Ποια σχέση είχαν οι επιλογές του ΓΑΠ με την κληρονομιά του πατέρα του; Άλλωστε ο ΓΑΠ είχε αποκηρύξειέμπρακτα τις πολιτικές του Αντρέα, πάρα πολύ νωρίς, δίνοντας εξετάσεις αποδόμησής του, ιδιαίτερα σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής…

Ποια σχέση έχει με το «η Ελλάδα στους Έλληνες», με το «πρώτα η εθνική ανεξαρτησία» η συμφωνία της Μαδρίτης των Σημίτη-Πάγκαλου στις 7 Ιούλη του 1996,με την οποία αναγνωρίζονταν «ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο», για να θυμηθούμε ενδεικτικά και μόνο ένα στοιχείο των πολιτικών και επιλογών των επιγόνων, που διεπράχθη τέτοιες μέρες πριν 17 χρόνια;

Και για να τελειώνουμε.

Εντάξει, οι επίγονοι που σήμερα συγκυβερνούν με τη Ν.Δ. έχοντας καταντήσει το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα ένα θλιβερό συστημικό μόρφωμα, έχουν ανάγκη να «εξεγείρονται»ενάντια σε στελέχη της Ν.Δ. τα οποία προσβάλλουν τη μνήμη του!

Αλλά ποιος τους πιστεύει;

Για να χρησιμοποιήσω ιστορική φράση του Αντρέα προσαρμόζοντάς την:

•Ο Αντρέας δεν τεμαχίζεται, δεν κληρονομείται, δεν χαρίζεται!

Άλλωστε ένας εθνικός ηγέτης του διαμετρήματος του Αντρέα δεν χωράει σε καλούπια μικρόψυχων, ασεβών, υποκριτών πολιτικάντηδων!