Πόση σχέση έχουν με την κοινωνία οι πραματευτάδες της κεντροαριστεράς;

Του Μάρκου Μουζάκη

Η με τυμπανοκρουσίες προαναγγελθείσα πρωτοβουλία για την συγκρότηση ενός ενιαίου φορέα της κεντροαριστεράς, κάτι σαν την ελληνική «Ελιά» ένα πράμα, ήρθε και μας είπε μία απ’ τα ίδια, χωρίς οραματικό λόγο, αλλά με ένα κείμενο το οποίο προσπαθεί –επί ματαίω- να παρουσιάσει σαν κεντροαριστερό λόγο μια συρραφή λέξεων που δεν αποκρύπτει τις νεοφιλελεύθερες απόψεις των πρωταγωνιστών.

Και όχι μόνο τις νεοφιλελεύθερες, αλλά και τις εν πολλοίς και συστημικές. Φαίνεται ότι οι θιασώτες της… κυβερνώσας Αριστεράς (δεν είναι τυχαίο ότι μεταξύ των υπογραφόντων το πόνημα περιλαμβάνονται αρκετοί υποστηρικτές της ΔΗΜΑΡ…) θέλγονται απ’ τα θέλγητρα της συστημικής «Αριστεράς», αν μ’ εννοείτε!

Και πλέον τούτου, αλήθεια οι διάφοροι πραματευτάδες της «κεντροαριστεράς», πόση σχέση έχουν με την κοινωνία;

Ποιες κοινωνικές αναφορές διαθέτουν;

Διότι εντάξει, ας πούμε καλά τα κείμενα που συντάσσονται σε διάφορα γραφεία, αλλά όταν κάποιος δεν διαθέτει την παραμικρή σύνδεση με την κοινωνία, πόση αξιοπιστία μπορεί να εκπέμψει;

Και πόση δυναμική μπορεί να εμπεριέχει το όποιο πόνημά του;

Θέλετε να δούμε και επί συγκεκριμένου, ποιοι είναι οι υπογράφοντες το συγκεκριμένο πόνημα, μακριά από καημούς και αγώνες και αγωνίες και προσδοκίες του δεινά δοκιμαζόμενου λαού;

Χα!

Κάμποσοι εκλεκτοί του σημιτικού «εκσυγχρονισμού», ανεξάρτητα αν αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, σαν τον Παρ. Αυγερινό, την Αθ. Δρέττα, το Ν. Χριστοδουλάκη, τον Ηλ. Ευθυμιόπουλο, το Ν. Μουζέλη, τον Χρ. Ροζάκη. Ορισμένοι εξ αυτών θήτευσαν και σε κυβερνητικούς θώκους επί τέως και αλήστου μνήμης «καταλληλότερου»!

Κάποιοι πολιτικοί γυρολόγοι της «Αριστεράς», οι οποίοι έχουν περάσει από όλα σχεδόν τα ψευδώνυμα σχήματα του χώρου, σαν τον Ν. Μπίστη!

Κάποιοι καθηγητές οι οποίοι έχουν την ψευδαίσθηση ότι ο λαός κρέμεται απ’ τις ιδέες τους και ότι τα γραφεία τους είναι πεδία κινημάτων (!), σαν το Ν. Αλιβιζάτο, τον Γ. Καλογήρου, τον Γ. Γραμματικάκη, τον Μ. Ματσαγγάνη, τον Κίμ. Χατζιμπίρο.

Ορισμένοι συγγραφείς με θητεία σε κομματικά επιτελεία, τόσο… αδέσμευτοι, σαν το Θαν. Χειμωνά.

Κάποιοι εκδότες στρατευμένων εντύπων, σαν το Γ. Μεϊμάρογλου.

Ορισμένοι καλλιτέχνες ή σκηνοθέτες πικραμένοι επειδή… η νεοκομμουνιστική Αριστερά ανεβαίνει, κάποιοι μάλιστα εκ των οποίων (σαν τον Γ. Μπέζο) έχουν συστρατευτεί με τον Φ. Κουβέλη.

Επιχειρηματίας, φίλος του Βενιζέλου και για… μια ημέρα υπουργός του Παπαδήμου, ο Γ. Βερνίκος, αλλά και ορισμένοι άλλοι επιχειρηματίες…

Στελέχη είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε της ΔΗΜΑΡ και πάει λέγοντας…

Εσείς τώρα αναλογιστείτε, πόσο και ποιον οραματικό λόγο είναι σε θέση να εκπέμψει αυτή η ομάδα, καθώς και ορισμένες άλλες… φιλικές, σαν το «κίνημα» των πέντε δημάρχων, κατατρυχόμενων συν τοις άλλοις και απ’ το άγχος της επανεκλογής…

Υ.Γ. Αν υπάρχει ψήγμα θετικό στο κείμενο, είναι η έμμεση πλην σαφής θέση, ότι του όποιου σχήματος δεν μπορούν να ηγηθούν ούτε ο Βενιζέλος, ούτε ο Κουβέλης! Αλλά μέχρι εκεί…

Διαβάστε επίσης:

«Πρωτοβουλία των 50» για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς