Γίνεται στο ίδιο κρεβάτι σοσιαλιστές και Μέρκελ;

Και μπορεί μεν αυτή του η «αυθάδεια» να του κόστισε τη διαγραφή του απ’ το ΠΑΣΟΚ, αλλά η φράση έμεινε.

Και γίνεται και σήμερα εξαιρετικά επίκαιρη, με τις δραματικές εξελίξεις στη Γαλλία, τις οποίες τα συστημικά ΜΜΕ εν Ελλάδι έχουν φροντίσει (ουδεμία έκπληξη…) να υποβαθμίσουν μέχρις.. εξαφάνισης.

Ουσιαστικά δηλαδή οι τρείς πρώην υπουργοί του Φρ. Ολάντ (θυμάστε το «Ολαντρέου» που είχε προειδοποιητικά πει ο Τσίπρας, πόσο τελικά προφητικό αποδείχτηκε…) αυτό το θέμα, το μείζον θέμα που έθεσαν και οδήγησε σε ανατροπές στη Γαλλία ήταν «γίνεται όσοι αυτοαποκαλούνται σοσιαλιστές να… είναι στο ίδιο κρεβάτι με τη Μέρκελ και τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό»;

Μια μεταφορά δηλαδή στα σημερινά δεδομένα αυτού που είχε επισημάνει ο Γερ. Αρσένης το 1985.

Και ήταν αρκετή αυτή η επισήμανση για να προκληθεί πολιτικός σεισμός όχι μόνο στη δοκιμαζόμενη και απ’ τις πολιτικές Ολάντ Γαλλία, αλλά σε όλη την Ευρώπη!

Κι ο μεν Φρανσουά έχει οριστικά επιλέξει τη συμπόρευση με την καγκελάριο.

Αλλά η συνέχιση αυτών των πολιτικών, της ακραίας λιτότητας, της ύφεσης, της κοινωνικής περιθωριοποίησης, εκτός του ότι ξαναφέρνουν το μέγα ερώτημα «για ποια Ευρώπη;», επίσης αναδεικνύουν και φωνές αντίδρασης στο εσωτερικό κομμάτων που καμώνονται τα σοσιαλιστικά.

Αυτό είναι ελπιδοφόρο.

Και θα είναι ακόμα περισσότερο, στο βαθμό που δυνάμεις τέτοιες απελευθερωθούν οριστικά από ηγεσίες που έχουν ξεπουληθεί στη Μέρκελ, στις αγορές, στο νεοφιλελευθερισμό και συνταχτούν, συναντηθούν με δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Τέτοιες διαδικασίες έχουν –ευτυχώς- ενεργοποιηθεί.

Και στην Ελλάδα.

Ίσως κάμποσοι (ευχόμαστε να είναι όσο το δυνατό περισσότεροι) να έχουν θέσει το επίσης ρητορικό ερώτημα «γίνεται στο ίδιο κρεβάτι το ιστορικό ΠΑΣΟΚ με μια Ν.Δ. που έχει ταχθεί στο πλευρό της Μέρκελ»;

Το ερώτημα επίσης θα μπορούσε να διατυπωθεί και με τη διατύπωση «ποιο ΠΑΣΟΚ, ποια 3η Σεπτέμβρη, εκεί που το έχουν φέρει»;