Τα κάλαντα των Χριστουγέννων

Δεν υπάρχει πάρτι στους δρόμους. Μένουν άδεια ή σχεδόν άδεια τα μαγαζιά. Τα πρόσωπα είναι αγέλαστα . Τα νεύρα πολλά. Οι υπολογισμοί, στο πόσα λεφτά υπάρχουν στην τσέπη συνεχείς.

Πολύς κόσμος στην ανεργία, περισσότεροι ακόμη στο κατώφλι της ανεργίας. Η χρονιά που έρχεται θα μπει με ντόμινο χρεοκοπιών επιχειρήσεων, το γνωρίζουμε όλοι.
Η έκπληξη, απ’ αυτό που μας έχει συμβεί, ως Ελλάδα, δεν έχει ξεπερασθεί. Κυριαρχεί ακόμη. Χρεοκοπία σε όλα.

Στην οικονομία, την πολιτική, τον τρόπο ζωής, τα όνειρα. Το χειρότερο . Ύφεση , χωρίς ημερομηνία λήξης. Μέτρα έκτακτου χαρακτήρα, μόνιμης εφαρμογής, καταστροφικού αποτελέσματος.

Η Κλεπτοκρατία, η πρόκληση, η Κουρσεβέλ
Η κλεπτοκρατία από την άλλη , αν και κρεμασμένη στα μανταλάκια για τα έργα και τις ημέρες της των προηγούμενων δεκαετιών, με επιχειρήσεις που κάνουν απολύσεις και συντρίβουν τους μισθούς, συνεχίζει να ταξιδεύει για Κουρσεβέλ, μέσω Γενεύης.

Οι πολιτικοί προσπαθούν να κρύψουν τους λογαριασμούς τους στην Ελβετία και στους άλλους φορολογικούς παράδεισους, αλλά αυτοί είναι τόσο πολλοί και τόσο φουσκωμένοι που δεν κρύβονται. Διάφοροι τάχα θεσμικοί παράγοντες της οικονομίας, προσκυνούν τον Ράιχενμπαχ και προτείνουν συνέχεια στην καταστροφή της Ελλάδος, στην εξαθλίωση των Ελλήνων.

Η κατάχρηση εξουσίας των Λίγων, η εκδίκηση των Πολλών
Φριχτοί όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Δυστυχείς μέσα στον παράνομο, τον κλεμμένο από τους πολλούς πλούτο τους. Ρυπαροί στις ιδέες τους, ρυπαροί στις ζωές τους, ρυπαροί στα γραπτά τους. Μένει να τους ευχηθούμε καλό ταξίδι στην κόλαση. Αλλά για τους υπόλοιπους η κόλαση είναι εδώ.

Δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιποι τα έκαναν όλα καλά. Ότι δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη για τον υπερκαταναλωτισμό, την υπερχρέωση, τη διαφθορά. Αλλά υπάρχει κάτι που διακρίνει τους πολλούς από τους λίγους. Τους επονομαζόμενους επώνυμους από τους ανώνυμους.

Ότι η ευθύνη των λίγων, που έχουν την αρμοδιότητα , την εξουσία, την ευθύνη των πολλών είναι πολύ μεγαλύτερη από των άλλων. Κατάχρηση εξουσίας δεν μπορούν να κάνουν οι πολλοί, τουλάχιστον εύκολα. Μπορούν οι λίγοι. Και στην Ελλάδα οι έχοντας την ισχύ και την εξουσία τη χρησιμοποίησαν προς όφελός τους.

Οδήγησαν έτσι ένα Λαό και ένα Έθνος στην καταστροφή. Και τώρα; Ήρθε η ώρα της τιμωρίας. Για τους πολλούς αρχικά. Για τους λίγους και ισχυρούς στο τέλος. Υπάρχει μια παράδοση στην Ιστορία των Λαών. Οι πολλοί εξοργισμένοι, θα κρεμάσουν τους λίγους.. Θα συμβούν αδικίες και ακρότητες. Αυτή είναι η μοίρα όμως αυτών που οδηγούν τους Λαούς και Τα Έθνη στην εκτροπή, για το προσωπικό τους όφελος. Θα συμβεί και στην Ελλάδα. Σύντομα. Πριν τα επόμενα Χριστούγεννα

Ξανανακαλύπτουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας
Τα φετινά Χριστούγεννα είναι πολύ πιο γκρίζα από όλα τα προηγούμενα. Αλλά μέσα σε αυτή τη μελαγχολία, την αγωνία για την επόμενη μέρα, τη στέρηση της ελαφρότητας που είχαμε συνηθίσει, συμβαίνει κάτι πολύ σημαντικό.

Παύει η τρέλα, η παραζάλη του καταναλωτισμού, του μιμητισμού, η εξυπηρέτηση ψεύτικων αναγκών. Ξαναβρίσκουμε τον εαυτό μας. Το μυαλό μας. Ξανανακαλύπτουμε αξίες. Βλέπουμε γύρω μας τους ανθρώπους. Ξαναμαζευόμαστε σπίτι. Οι οικογένειες. Οι γονείς, τα παιδιά, οι φίλοι, οι συγγενείς. Οι εραστές, οι αγαπημένοι, τα παλιά ζευγάρια.

Η εσωτερική ισχύς που δημιουργούν μεταξύ τους οι άνθρωποι όταν συναντιούνται και μιλούν για τη ζωή, τον άνθρωπο , τις αγωνίες τους, τα προβλήματα τους. Η ύφεση, τα χαμηλωμένα μάτια, η κάπως μελαγχολική ατμόσφαιρά, το πεσμένο ηθικό, είναι ξεκίνημα. Είναι αφετηρία.

Ένα μήνυμα από το μέλλον
Τα Κάλαντα των Χριστουγέννων φέτος έχουν άγγελμα πολύ πιο σημαντικό απ’ ότι τις τελευταίες δεκαετίες. Του χρόνου δεν πρέπει να είμαστε έτσι. Ούτε όμως όπως είχαμε συνηθίσει να ζούμε, πριν μας φθάσουν εδώ. Του χρόνου τα Χριστούγεννα θα πρέπει να έχουμε βρει τους εαυτούς μας.

Να είμαστε Έλληνες ξανά. Να έχουμε μπει στον δρόμο της δημιουργίας, της ανασυγκρότησης , της ελπίδας. Είναι κάτι που δεν θα μας το χαρίσουν όπως άλλοτε τα διακοποδάνεια. Θα το κατακτήσουμε , μέσα από την ψυχή που θα βάλουμε στις στράτες της ζωής και της μοίρας μας.

Η Ελλάδα δεν κουράστηκε ποτέ να χτίζει πάνω σε ερείπια. Τώρα ήρθε η δική μας σειρά να το κάνουμε. Θα ξεκινήσουμε από την εξέγερση και το αίμα αυτών που μας οδήγησαν εδώ. Αλλά το κύριο είναι να φθάσουμε σε μια Ελλάδα σημαντική, φωτεινή, περήφανη, φιλότιμη, κοινωνική και τελικά σπουδαία.

Κανένας Γερμανός , κανένας ξένος δεν θα πρέπει να έχει την ευκαιρία να μας λοιδορήσει, να μας περιφρονήσει , να εκτονώσει τα συμπλέγματα του πάνω μας,. Η Ελλάδα των Ελλήνων μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Γιατί η Ελλάδα αυτή, που βρίσκεται μέσα μας, στις αναμνήσεις μας, στα όνειρα μας, στις ιστορίες μας, δεν έχει χρεοκοπήσει. Είναι ζωντανή, όπως και εμείς ….

Καλά Χριστούγεννα.