Το ελληνικό σχέδιο Ανάν

Αποτελείτο από 10.000 σελίδες, περίπλοκο νομικό κείμενο και ελάχιστοι τόσο απ’ αυτούς που το υποστήριξαν, όσο και απ’ αυτούς που το καταδίκασαν στην Κύπρο και την Ελλάδα το είχαν μελετήσει.

Η προπαγάνδα

Το σχέδιο Αναν συσχετίσθηκε με την αναγκαία επίλυση του Κυπριακού, ώστε η Κύπρος να ενταχθεί τότε στην Ευρώπη, επιλύοντας τα χρόνια ζητήματα κυριαρχίας της. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση Σημίτη και ο τότε υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου κυριολεκτικά είχαν υποθάλψει το Σχέδιο αυτό, πίεζαν ασφυκτικά τον τότε πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο να το δεχθεί και τη συλλογική ηγεσία της Κύπρου , ενώ ενεργό συμμετοχή στην λυσσώδη προπαγάνδα υπέρ του σχεδίου Ανάν είχαν τα καθεστωτικά εκδοτικά συγκροτήματα των Αθηνών.

Το σχέδιο προτεκτοράτου

Το σχέδιο Αναν περιελάμβανε ένα κυρίαρχο ζήτημα στα θέματα κυριαρχίας. Από ανεξάρτητο κράτος υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση , μετέτρεπε το νησί σε διεθνές προτεκτοράτο με ενισχυμένη την Τουρκία σε επίπεδο ισοτιμίας με την Ελλάδα και διόριζε κυρίαρχο παράγοντα ανάμεσα στις δύο κοινότητες την Αγγλία, με αυξημένο ρόλο διαιτητή.

Το επίσης κρίσιμο σημείο ήταν ότι για να ισχύσει το Αναν, θα έπρεπε να το υπερψηφίσουν σε αντίστοιχα δημοψηφίσματα οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι.

Τα διλήμματα

Το δίλημμα που είχε τεθεί τότε στην Κύπρο και από την κυβέρνηση Σημίτη ήταν ότι είτε θα δεχόταν το Αναν η Λευκωσία , διασφαλίζοντας την ευρωπαϊκή προοπτική της αλλά και την οικονομική της συνοχή, είτε κινδύνευε με απομόνωση και έναν Αττίλα 3 από την Τουρκία.

Η τοποθέτηση των Ελληνοκυπρίων στηρίχθηκε στην ενημέρωση που υπήρχε από τα μίντια, αλλά και στην εμπιστοσύνη που είχαν στην πολιτική τους ηγεσία.

Το ΟΧΙ

Ο πρόεδρος της Κύπρου στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και με παρρησία, είπε το μεγάλο ΟΧΙ στο σχέδιο Αναν. Οι Ελληνοκύπριοι ψήφισαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα το 2004, οι τουρκοκύπριοι ΝΑΙ. Το σχέδιο Ανάν δεν ίσχυσε ποτέ.

Η Κύπρος μπήκε στην Ευρώπη. Αττίλας 3 δεν συνέβη. Η προσωρινή της διπλωματική απομόνωση ανεστράφη με πολύ συγκεκριμένο τρόπο όταν ο Παπαδόπουλος αρχικά και ο Χριστόφιας στη συνέχεια προχώρησαν στη θέσπιση και την οριοθέτηση των ΑΟΖ, τον άξονα με Ισραήλ και τη συνεργασία και με τους αμερικανούς για την έρευνα και την εξόρυξη των ενεργειακών αποθεμάτων σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο.

Οι κυβερνήσεις Σημίτη και ο μοιραίος Παπανδρέου

Την ίδια περίπου περίοδο που μπήκε στο τραπέζι του Κυπριακού το σχέδιο Ανάν, η κυβέρνηση Σημίτη και η Ελλάδα πανηγύριζε για την ένταξη της στη ζώνη του ευρώ, παρά το γεγονός ότι διεθνείς αναλύσεις επέμεναν ότι δεν ανταποκρινόταν στα κριτήρια της ένταξης και το πολύ σκληρό ευρώ, θα μπορούσε να αποβεί καταστροφικό για την οικονομία της.

Η εφαρμογή στην Ελλάδα- Το Μνημόνιο 1

Το φθινόπωρο του 2009 ο Γ. Παπανδρέου εκλέγεται πρωθυπουργός της Ελλάδος. Μέχρι το Μάιο του 2010, με ενεργή συμμετοχή της ίδιας της ελληνικής κυβέρνησης η Ελλάδα διεθνώς κατασυκοφαντημένη, σε παγίδα δανεισμού και σε φάση χρεοκοπίας ,μπαίνει στο δρόμο των Μνημονίων. Κατά παρέκλισση της διεθνούς πρακτικής η κυβέρνηση Παπανδρέου, με υπουργό Οικονομικών τον Γ. Παπακωσταντίνου , υπογράφει την παραίτησή της από την ασυλία προς τους πιστωτές της εθνικής της κυριαρχίας και την κρατικής ιδοκτησίας.

Το Μνημόνιο 1 , περίπλοκο νομικό κείμενο, με οικονομικούς όρους περνά από το Κοινοβούλιο , με σχετική όμως και όχι αυξημένη πλειοψηφία, όπως το ελληνικό Σύνταγμα επιτάσσει, με τους περισσότερους βουλευτές και της συμπολίτευσης , να δηλώνουν μέχρι και σήμερα ότι δεν γνώριζαν τι προβλέπει το Μνημόνιο, ποιες οι δεσμεύσεις και οι παραχωρήσεις για την Ελλάδα. Η στάση της ΝΔ τότε δεν επέτρεψε το τυπικό αυξημένο κύρος στη συμφωνία, αλλά το Μνημόνιο έφερε την Τρόικα , το παιχνίδι με τις δόσεις , την κάθετη μείωση των εισοδημάτων και των φόρων, την καταβαράθρωση του εργασιακού και ασφαλιστικού νομικού συστήματος στη χώρα.

Το ίδιο νομικό γραφείο

Το ελληνικό Μνημόνιο το κατάρτισε ως νομικό κείμενο το ίδιο αγγλικό νομικό γραφείο που είχε συγκροτήσει και το Σχέδιο Ανάν. Τα διλήμματα που τίθενται στους Έλληνες είναι αντίστοιχα με τους Κυπρίους τότε..

Η τελική επιλογή με Μνημόνιο 2

Στα τέλη του 2011, όταν το αρχικό Μνημόνιο οδηγείτο προς το τέλος του (Φεβρουάριος 2012) ο Παπανδρέου μιλά για δημοψήφισμα σε σχέση με μια νέα δανειακή σύμβαση , στη βάση ενός Μνημονίου 2, που θα αποτελέσει και το τέλος του εθνικού κράτους των Ελλήνων, με ορίζοντα εφαρμογής το 2020 και μόνιμα αποτελέσματα για το αυτοδιοίκητο της Ελλάδος , τη δημόσια και τις ιδιωτικές περιουσίες των Ελλήνων.

Υπό το καθεστώς των αντιδράσεων από Μέρκελ –Σαρκοζί, ο Παπανδρέου παραιτείται από την πρωθυπουργία και στηριζόμενος από ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ και ΛΑΟΣ, αναλαμβάνει ο «τραπεζίτης του Σημίτη» και πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, Λ. Παπαδήμος.. Το Μνημόνιο 2, το ελληνικό Σχέδιο Ανάν , προβλέπεται να ψηφισθεί από το παρόν Κοινοβούλιο, χωρίς δημοψήφισμα, από την ενδιάμεση κυβέρνηση Παπαδήμου, με τη Ν.Δ να δίνει άλλοθι.

Το εθνικό δίλημμα για Σαμαρά

Αν συμβεί αυτό σε αντίθεση με το Μνημόνιο 1 , το Μνημόνιο 2, θα έχει απόλυτο Συνταγματικό κύρος και επάρκεια . Η Ελλάδα θα μετατραπεί στο πρώτο ευρωπαϊκό προτεκτοράτο , υπό Γερμανική και Γαλλική διοίκηση . Ακόμη και τα ορυκτά της, το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο θα τεθούν στη διάθεση των «δάνειων δυνάμεων».

Η κρίσιμη παράμετρος είναι τι θα πράξει ο Σαμαράς. Θα υιοθετήσει το ρόλο και τη γενναία στάση του Έλληνα Τάσσου Παπαδόπουλου, σώζοντας τη χώρα και συμπληρώνοντας τον άξονα της ευημερίας και της ισχύος Ισραήλ- Κύπρου στη νέα Μέση Ανατολή και τον ευρωπαϊκό Νότο ή θα επιτρέψει την καταστροφή της Ελλάδος ως ένας ακόμη Κουίσλιγκ;