Πετροβολήστε τον Πάγκαλο

Κανείς στην συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, υπό τον Παπαδήμο δεν ζήτησε να πάει σπίτι του ο επαίσχυντος Αντιπρόεδρος.

Είναι έτσι ακόμη στη θέση του και παριστάνει και τον τιμητή των πάντων. Ο υπουργός Εξωτερικών των Ιμίων και του Οτσαλάν.

Με τέτοια ανοχή ή διευρυμένη συνενοχή είναι φυσικό ότι κατέληξε η Ελλάδα, η πρώτη αποικία, στη Νέα Γερμανική Ευρώπη, χωρίς μάλιστα έτερη χώρα της ευρωζώνης από τις ελλειμματικές ή τις πλεονασματικές να την παρακολουθεί σε αυτό τον δρόμο της απωλείας.

Μάλιστα και άλλο μετά τον Πάγκαλο, επί ελληνικού εδάφους αυτοί, άρχισαν να δηλώνουν ευρωπαίοι και φεντεραλιστές και όχι Έλληνες.

Αλήθεια όλοι αυτοί ρώτησαν ποτέ τους Έλληνες αν τους ενδιέφερε να καταθέσουν την εθνική τους ταυτότητα και να γίνουν άραγε τι; Μέτοικοι Βρυξελλών. Το πρώτο σώμα ανθρώπων υπό τις εντολές και την διοίκηση της πολυεθνικής γραφειοκρατίας των Βρυξελλών;

Τι σημαίνει αλήθεια , Ευρωπαίος , σκέτο; Χωρίς εθνικό προσδιορισμό. Πόσο συμπλεγματικός ανθέλληνας και διεθνιστής επαίτης πρέπει να είναι κάποιος για να δηλώνει αυτά που δηλώνει ο Πάγκαλος και η «συμμορία του ευρώ»;

Και όταν ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής κυβέρνησης δηλώνει ότι «εγώ πάντα ήμουν υπέρ του να χάνει κανείς την κυριαρχία του» και δεν ενοχλείται κανείς γιατί γίνεται θόρυβος με αυτά που λέει ο Σόιμπλε, ή Μέρκελ ή ο Ρέσλερ;

Αν όλοι εμείς έχουμε γίνει τόσο γελοίοι και ευτελείς ώστε να μας εκφράζει ο Πάγκαλος γιατί από την άλλη θέλουμε να μας σέβονται οι άλλοι Ευρωπαίοι, οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι ή οι Ασιάτες;

Πως είναι δυνατόν να θέλουμε να μας πάρουν σοβαρά, όταν οι ίδιοι δεν παίρνουμε σοβαρά υπόψη την ύπαρξη μας , την εθνική μας υπόσταση, το κοινωνικό κεκτημένο μας.

Ένας λαός και ένα έθνος που έχει έναν Πάγκαλο στην κορυφή της πυραμίδας του, δεν μπορεί να έχει άλλη τύχη από μια καλή πρώτη θέση στα Νταχάου , της υπό συγκρότηση νέας γερμανικής Ευρώπης. Αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό και είτε να πετροβολήσουμε από τη βάση τους Πάγκαλους , είτε να αποδεχθούμε τη μοίρα μας και το ολοκαύτωμα μας.

Μέχρι τώρα κάνουμε το δεύτερο και απόψε στο Κοινοβούλιο αρχίζουν να περνάνε οι ληξιαρχικές πράξεις θανάτου μας, με τη μορφή των εφαρμοστικών νόμων του Μνημονίου 2. Αλλά είπαμε και γι’ αυτό. Η καταστροφή των πάντων … απελευθερώνει. Επιτέλους θα πεθάνει ο γείτονας. Ζήτω ο νέος Ευρωπαϊκός πολιτισμός. Ευτέλεια και αναξιοπρέπεια, χωρίς όρια.