Μόνος κυρίαρχος ο Σαμαράς

Το ζήτημα δεν ήταν αυτό καθ’ αυτό το ποσόν που βγήκε στο εξωτερικό για επιχειρηματικούς λόγους, αλλά η επιμονή στις δημόσιες δηλώσεις τους, τόσο της Μπακογιάννη όσο και του Κούβελου , ότι το 1 εκατ. δολάρια ήταν δηλωμένο στο πόθεν έσχες, της βουλευτού. Δεν ήταν. Έκαναν λάθος. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι.

Παράλληλα είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικές και διαλυτικές για το ΛΑΟΣ του κ. Καρατζαφέρη οι αποκαλύψεις για το μπες- βγες ενός μεγάλου ποσού στο εξωτερικό, κατά την ανασφαλή περίοδο της Άνοιξης του 2011, για την ελληνική οικονομία του βουλευτή Κ. Βελόπουλου. Μετά και την αποχώρηση των Βορίδη- Γεωργιάδη αλλά και την συνεχή «κυβίστηση» των τελευταίων χρόνων του ΛΑΟΣ, όλα δείχνουν ότι ο ρόλος που είχε αποδεχθεί ο κ. Καρατζαφέρης να παίζει, του «αστάθμητου παράγοντα», αλλά σε πολύ συγκεκριμένες συστημικές και μνημονιακές διαδρομές, έχει λήξει. Η Ελλάδα πλέον και θεσμικά βρίσκεται υπό ξένη κατοχή.

Το ΛΑΟΣ είναι αμφίβολο αν θα βρίσκεται στην επόμενη Βουλή, αφού με τις μνημονιακές και νεοφιλελεύθερες «συνταγές» που υποστήριξε έχει αποξενωθεί από τους ψηφοφόρους του , ότι και να λέει τώρα. Η Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη, διαλύεται πριν ακόμη φθάσει στην πρώτη εκλογική μάχη, θυμίζοντας την πολιτική πρωτοβουλία που είχε αναλάβει κάποτε ο Δ. Αβραμόπουλος. Βουλευτές του κόμματος μαθαίνουμε ότι αποχωρούν απογοητευμένοι από το σχηματισμό. Η Μπακογιάννη, όπως εξελίσσονται τα γεγονότα και με την πόρτα της Ν.Δ. κλειστή, μάλλον θα ιδιωτεύσει το επόμενο χρονικό διάστημα , ίσως και για να ολοκλήρωσε την πολιτική της διαδρομή.

Ο Α. Σαμαράς από την άλλη πλευρά δείχνει πλέον ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στην Ελλάδα, από το κομματικό σύστημα. Η συνάντηση του με την «σιδηρά Καγκελάριο» εξελίχθηκε καλά. Ζήτησε εκλογές και τις πήρε. Του ζητήθηκαν διαβεβαιώσεις ότι δεν θα υπάρξουν ανατροπές στα συμφωνηθέντα σε σχέση με την εφαρμογή του Μνημονίου 2 και τις έδωσε. Το σημαντικό είναι ότι πλέον και για το Βερολίνο θεωρείται αξιόπιστος και αντιμετωπίζεται ως ο επόμενος πρωθυπουργός.

Στα δεξιά ο Π. Καμένος εκπροσωπεί την αντιμνημονιακή μάζα των ψηφοφόρων και με λίγη οργάνωση και την συγκρότηση ψηφοδελτίων σε όλη την Ελλάδα, θα κατορθώσει να είναι με μια ισχυρή ομάδα βουλευτών στο επόμενο Κοινοβούλιο , ακόμη και αν σε αυτό δεν είναι το ΛΑΟΣ και η Μπακογιάννη. Πέραν των «Ανεξάρτητων Πολιτών» του Π. Καμένου , υπάρχουν διάφορα κινήσεις και μορφώματα που δεν έχουν πάρει σχήμα εκλογικής διεκδίκησης και μέχρι το τέλος είναι αμφίβολο αν θα πάρουν. Στην Άκρα Δεξιά φιγουράρει η «Χρυσή Αυγή» , με πράγματι ιδεολογικοπολιτικό εξτρεμισμό, που αναμένεται και αυτή να έχει παρουσία στο επόμενο Κοινοβούλιο.

Στην Κεντροαριστερά η δεσπόζουσα δύναμη της Μεταπολίτευσης, το ακόμη και σήμερα διαθέτων τις περισσότερες έδρες στο παρόν Κοινοβούλιο ΠΑΣΟΚ, έχει ουσιαστικά καταρρεύσει. Ακόμη και μετά την εκλογή νέου αρχηγού του, με επικρατέστερο μακράν τον Ευ. Βενιζέλο, έχει απωλέσει οριστικά την βάση των ψηφοφόρων του. Είναι το κόμμα που έβαλε την Ελλάδα στα Μνημόνια και με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του , οδήγησε τους Έλληνες στον εξανδραποδισμό και την εξαθλίωση.

Η αλλαγή ηγεσίας το μόνο που εκτιμάται ότι θα του δώσει είναι μια συσπείρωση, εκλογικού αποτελέσματος της τάξης του 12-14 % , έναντι του 8-10% που το εμφανίζουν σήμερα οι δημοσκοπήσεις. Ακόμα και αυτό είναι μια «μπλόφα» του συστήματος που πιέζοντας σήμερα τη δημοτικότητα του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις, θέλει να δώσει ένα πλεονέκτημα νομιμοποίησης στον νέο αρχηγό της τάξης των 4 περίπου μονάδων συν, μετά την εκλογή του. Το ΠΑΣΟΚ , για τους Έλληνες είναι εμφανώς παρελθόν. Ένας ακόμη σκελετός στην ντουλάπα, της νεότερης πολιτικής ιστορίας μας.

Στην Αριστερά, που θα δεχθεί τι περισσότερες επιθέσεις τόσο από τη Ν.Δ, όσο και από το ΠΑΣΟΚ, το επόμενο χρονικό διάστημα εξαιτίας της δημοφιλίας που συγκεντρώνει στις δημοσκοπήσεις , μιας και η συνέπεια της απέναντι στα Μνημόνια κατοχής εκτιμάται από τους Έλληνες , κυριαρχούν δύο κατεστημένες δυνάμεις. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Εμβόλιμος σχηματισμός στον χώρο μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Αριστεράς και μάλλον «δούρειος ίππος « του συστήματος η «Δημοκρατική Αριστερά» του πάντα αξιοπρεπούς, αλλά απελπιστικά άτολμου και ευρωπαϊστή- φεντεραλιστή Κουβέλη. Ένας χώρος που ενισχύθηκε από πρόσωπα του κλειστού πυρήνα των «εκσυγχρονιστών» της εποχής Σημίτη , αλλά και τις δημοσκοπήσεις, προκειμένου να παίξει το ρόλο του αναχώματος , ώστε οι αποχωρούντες παραδοσιακοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ , να μην μετακινούνται προς ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Σε μια δεύτερη φάση μπορεί να αξιοποιηθεί και ως ένας ακόμη μέτοχος σε μία συγκυβέρνηση, με πρωθυπουργό Σαμαρά ή μήπως διαπραγματευτικό χαρτί κοντά στο ΠΑΣΟΚ, απέναντι στην κυριαρχία Σαμαρά- Ν.Δ , για να προκύψει κάποιος άλλος πρωθυπουργός, τύπου Παπαδήμου, εγκλωβίζοντας τον Σαμαρά;

Πέραν αυτών σε αναμονή και νέων σχηματισμών ειδικά στην Αριστερά, εκτός των Οικολόγων, του Άρματος Πολιτών και κάποιων μικρότερων. Κυρίαρχα αναμένεται η κίνηση Κατσέλη- Καστανίδη και μερίδας των διεγραμμένων , μετά την καταψήφιση του Μνημονίου 2 από το ΠΑΣΟΚ. Μια κίνηση περισσότερο κριτική στα Μνημόνια παρά αμιγώς αντιμνημονιακή. Επίσης το «μέτωπο» υπό τον οικονομολόγο Δ. Καζάκη, που χαίρει ιδιαίτερης δημοφιλίας.

Το επόμενο χρονικό διάστημα και μέχρι τις 29 Απριλίου, 6 Μαΐου ή 13 Μαΐου, που θα έχουμε κάλπες , ο θόρυβος θα είναι μεγάλος. Οι εκλογές αυτές όμως από πλευράς κυβερνητισμού, είναι μάλλον ανάλογες με τις περιφερειακές-δημοτικές εκλογές και όχι τις εθνικές βουλευτικές, αφού η Ελλάδα έχει χάσει την εθνική της κυριαρχία και το αυτοδιοίκητο και η επόμενη κυβέρνηση όποια κι αν είναι δεσμεύεται να παρακολουθήσει το Μνημόνιο , ως μοναδικό «οδικό χάρτη».

Οι εκλογές όμως είναι σημαντικές για δύο λόγους. Πρώτον γιατί θα είναι η πρώτη επίσημη έκφραση του Ελληνικού Λαού, μετά το 2009 που φαντάζει πολύ μακρινό. Δεύτερο γιατί υπάρχει η ευκαιρία το επόμενο Κοινοβούλιο να διακατέχεται από πολύ πιο μαζική και ισχυρή παρουσία των αντι-μνημονιακών δυνάμεων, που θα κατορθώσουν με πολυμορφία και νέα πρόσωπα να βάλουν ένα φρένο , στις απίστευτες αυθαιρεσίες , που ζητά η Τρόικα και τα αφεντικά της στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες , να εφαρμοστούν σε βάρος των Ελλήνων.

Θα πρέπει να συνειδητοποιηθεί νωρίς ότι οι επόμενες εκλογές, εκτός ανατροπών θα είναι την Άνοιξη του 2016. Τα πάντα για την Ελλάδα, τους Έλληνες και την Ευρώπη θα έχουν κριθεί , τελεσίδικα και μη αναστρέψιμα.