Δικαίωμα η αυτοδικία;

Η εγκληματικότητα βρίσκεται πλέον εκτός ελέγχου. Η ύφεση, οι στρατιές των λαθρομεταναστών, η ανασφάλεια στα όρια της απόγνωσης των νοικοκυραίων, η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να συζητήσει σοβαρά το μείζον κοινωνικό ζήτημα, το Δουβλίνο 2 και η ανεύθυνη για όλα Ευρώπη, έχουν ένα και μοναδικό ερώτημα στην κατάληξη τους.

Είναι δικαίωμα η αυτοδικία;

Ποιός δικαστής μπορεί να απευθύνει ποινή στον 25χρονο, στην Παιανία που σκότωσε τον ληστή που είχε μπει στο σπίτιου, το λήστεψε, τους απείλησε με τομαχαίρι του και ήθελε να φύγει σαν κύριος;

Ποιός θεσμικός παράγοντας μπορεί να πει όχι στους Έλληνες που θα σηκώσουν τα όπλα τους και θα σκοτώσουν τους βιαστές της ζωής τους, τους διαρρήκτες της προσωπικής τους περιουσίας, τους εγκληματίες με τα Καλάσνικοφ, που γέμισαν τις πόλεις και τα χωρία της Ελλάδας ;

Υπάρχουν περιστατικά, όπως η συμμορία στα νότια προάστια της Αθήνας, που τελικά συνελήφθη από την Ελληνική Αστυνομία, που έμπαινε στα σπίτια, έκλεβε, κρατούσε τις οικογένειες σε ομηρία, βίαζαν τις μάνες μπροστά στα παιδιά τους και τους άντρες τους.

Υπάρχουν συμμορίες σε δράση που σκοτώνουν ηλικιωμένους,ανυποψίαστους πολίτες για λίγα νομίσματα, για ένα χαρτονόμισμα ευτελούς θεωρητικά αξίας, που σκοτώνουν με άνεση ακόμη και αστυνομικούς, που δεν έχουν κανένα σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή.

Από την άλλη πλευρά οι λαθρομετανάστες μπαίνουν κατά χιλιάδες καθημερινά στην Ελλάδα. Πολλοί ψάχνουν για μια θέση κάτω από τον ήλιο, άλλοι όμως είναι στυγνοί εγκληματίες.

Η οικονομική ύφεση, όπως προχωρά στερεί από την Αστυνομία τους πόρους και το προσωπικό, που θα μπορούσε με ακόμη πιο αποτελεσματικό τρόπο τους εγκληματίες.

Η Ελλάδα ασυνήθιστη σε τέτοιου τύπου συμμορίες, με γκετοποιημένες ολόκληρες περιοχές, σε διαρκή πίεση, αναζητά λύσεις επιβίωσης.

Ο καθωσπρεπισμός των προηγούμενων χρόνων δεν μπορεί πλέον να συγκρατήσει την οργή και την αντίδραση στην ωμή βία, κατά της ζωής και της περιουσίας.

Οι προσπάθειες του κράτους να περιορίσει σε συγκεκριμένους χώρους- στρατόπεδα τους λαθρομετανάστες , απελευθερώνοντας πόλεις και χωρία , πέφτει για διάφορους λόγους στο κενό. Ίσως απλά γιατί καθυστερεί, αφού κανείς δεν θέλει χώρους λαθρομεταναστών, όσες εγγυήσεις φύλαξης και αν δίδονται, στην περιοχή του.

Το πρόβλημα γίνεται οξύτερο. Το έγκλημα κυριαρχεί . Τα όπλα του κράτους είναι μια κοινωνική συμφωνία με τους πολίτες. Οι ένστολοι, εκπαιδευμένοι και έμπειροι,κρατούν τα όπλα της κοινωνίας στα χέρια τους, το δικαίωμα αντίστασης του κάθε νοικοκυραίου .

Αν η Αστυνομία, το κράτος δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον Νόμη και την Τάξη, όχι σε μια θεωρητική ατμόσφαιρα, αλλά μέσα σε μια εφιαλτική καθημερινότητα, τότε οι πολίτες διακαιούνται από τον φυσικό νόμο της ζωής, να πάρουν τα όπλα τους πίσω και να υπερασπιστούν τις οικογένειες και τις περιουσίες τους.

Η αυτοδικία με τον τρόπο αυτό μετατρέπεται σε νόμιμη άμυνα. Κανείς δεν μπορεί να καταδικάσει τον 25χρονο. Κανείς δεν θα κλάψει για τους κακοποιούς !

Αυτή όμως η στάση θα φέρει ένα επιπλέον πρόβλημα. Οι εγκληματίες θα γίνουν ακόμη πιο βίαιοι και οι πολίτες που θα πάρουν τα όπλα δεν θα κατορθώσουν όλες τις φορές να σκοτώσουν και θα σκοτωθούν.

Στην προσέγγιση αυτή η βία θα φέρει βία. Η αυτοδικία , θα φέρει έγκλημα . Η λύση που πρέπει να δοθεί είναι συγκεκριμένη . Η Ελλάδα να ελέγξει τους μετανάστες.

Να διαχωρίσει τους εγκληματίες από αυτούς που προσπαθούν με εργασία να επιβιώσουν.

Οι χώροι συγκέντρωσης και φιλοξενίας να οργανωθούν με ταχύτατους ρυθμούς και η Αστυνομία να αποκτήσει περισσότερα δικαιώματα στην χρήση των όπλων.

Οι εγκληματίες είναι αναλώσιμοι και όχι οι νοικοκυραίοι. Ο νόμος πρέπει να επιβληθεί. Είτε θεσμικά, είτε φυσικά. Το αποτέλεσμα είναι πάντα ίδιο. Η τάξη θα επικρατήσει .

Η μεθοδολογία αλλάζει . Ο τρόπος.

Όλοι όσοι τις τελευταίες δεκαετίες υποστήριξαν τους εγκληματίες και τους μετανάστες γενικώς, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους . Ας σταθούν από την πλευρά των Ελλήνων, των νόμιμων πολιτών που σκοτώνονται από τους βάρβαρους κακοποιούς, όταν δεν αυτοκτονούν από την απόγνωση των Μνημονίων και της οικονομικής καταστροφής.

Κάποιοι νομίζουν ότι θα κρυφτούν πίσω από τους ψηλούς φράχτες τους στα περίοπτα προάστια. Ας μην αυταπατώνται η μοίρα θα είναι κοινή.

Οι βίλες θα χτυπηθούν πριν τα φτωχόσπιτα !

Αν κάτι σοβαρό δεν συμβεί μέσα στους επόμενους μήνες , τα όπλα θα μιλήσουν.

Κάθε σπίτι και όπλο. Κάθε άντρας και όπλο. Κάθε γειτονιά και πολιτοφυλακή . Αν η ύφεση αποδιαρθρώσει και άλλο το κράτος , αν η Αστυνομία πάψει να μπορεί, αν οι φυλακές συνεχίσουν να αδειάζουν και οι δικαστές να συμβιβάζονται με τους μεγαλοδικηγόρους, τίποτα και κανείς δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει την φυσική αντίδραση, την νόμιμη άμυνα, την αποφασιστικότητα απέναντι στον βαρβαρισμό.

Όπως και κανείς δεν θα μπορεί να δικάσει αυτούς που θα πάρουν τον δρόμο του25χρονου από την Παιανία...