Το πλάνο της ρήξης
Η σύγκρουση που εξελίσσεται ανάμεσα στην Ελλάδα και την υπερδομή της Ευρώπης, μέσα από τις διαδοχικές εκλογές στην χώρα μας, παράγει συνεχώς αποτελέσματα. Η Καγκελαρία προτιμά να συγκρουσθεί με τους ¨μετριοπαθείς της δημοσιονομικής πειθαρχίας, όπως οι Ολάντ και Μόντι, όχι στις χώρες τους, αλλά στην πιο αδύναμη θεωρητικά και από πλευράς όγκου οικονομίας, ασφαλούς χώρας, την Ελλάδα.
Η κρίση συνοχής στην Ευρώπη βαθαίνει, με την Ισπανία να βρίσκεται σε μηχανισμό στήριξης των τραπεζών της και την Κύπρο να ετοιμάζεται να μπει. Και αυτή σε Μνημόνια. Το κρίσιμο σημείο είναι τι θα γίνει η Ιταλία. Θα βρεθεί σε αδυναμία μέσα στο καλοκαίρι ή στις αρχές του φθινοπώρου. Αυτή είναι και η πολύ σημαντική χρονική ψαλίδα για την Ελλάδα. Να διατηρηθεί σε διαπραγμάτευση για το Μνημόνιο της, χωρίς δηλώσεις ή ανακοινώσεις εξόδου της από το ευρώ, μέχρι η Ιταλία να μπει στο χορό. Τότε η Ελλάδα μπορεί να τινάξει την ευρωπαϊκή «μπάνκα» στον αέρα δηλώνοντας υπό όρους την διάθεση της να μην συνεχίσει στην διαδρομή των Μνημονίων , επικαλούμενη τις ευρωπαϊκές συνθήκες και παραμένοντας στο ευρώ.
Αυτή η συγκυρία από μόνη της, ενδεχομένως να μην οδηγεί στην αλλαγή των διαθέσεων της Γερμανίας, να καταστρέψει οικονομικά , πολιτικά και κοινωνικά την Ελλάδα, για να απειλήσει τους υπόλοιπους να αποδεχθούν την κυριαρχία της.
Σημαίνει όμως πολλά για την Ελλάδα, η οποία προκειμένου να διαπραγματευθεί με τους καλύτερους όρους ακόμη και αυτή την έξοδο της από το ευρώ, θα πρέπει να πετύχει δύο προαπαιτούμενα. Πρώτον εθνική κυβέρνηση ενισχυμένης κοινωνικής στήριξης, καλά προετοιμασμένης για μια πολύ σπουδαία κρίση, με συγκεκριμένο πλάνο Β. Δεύτερον να επιλεγεί σωστά η στιγμή της ρήξης, ώστε η Γερμανία να προτιμήσει τα σενάρια που οι πιο μετριοπαθείς και συγκροτημένοι από τους οικονομολόγους της, έχουν ετοιμάσει για την περίπτωση αποχώρησης της Ελλάδας.
Πολύ στο επίπεδο αυτό θα βοηθήσει εάν η Ελλάδα αρνηθεί τα Μνημόνια, με σοβαρά επιχειρήματα καταστροφής της οικονομίας της, μόλις έχει ξεκινήσει η κρίση στην Ιταλία. Η Γερμανία θα πρέπει να αποφύγει τις συνθήκες ντόμινο , με τις αγορές να βρίσκονται σε ντελίριο και οι διεθνείς πιέσεις για σταθεροποίηση στην ευρωζώνη και για παροχή χρόνου μέχρι την έξοδο της Ελλάδας, θα βοηθήσουν την τελική εξέλιξη.
Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα θα πρέπει να έχει σε επίπεδο κομμάτων να είναι προετοιμασμένη τόσο για την επαναδιαπραγμάτευση εντός Μνημονίων, με όχι πολύ οπτιμουμ αποτέλεσμα, αλλά και για την αποχώρηση , με επιλογή και συντεταγμένο τρόπο , από την ευρωζώνη. Το πιθανότερο είναι το πουλόβερ της Ευρώπης να αρχίσει να «ξηλώνεται» μέχρι το φθινόπωρο και μάλιστα από την Ελλάδα. Και δεν είναι το πρόβλημα ο ΣΥΡΙΖΑ...