Τι μας λέει ο κ. Στουρνάρας

Ο κ. Στουρνάρας, είπε και δήλωσε επίσημα ότι το «μεσοπρόθεσμο» θα πρέπει να γυρίσει στον ορθό δρόμο εφαρμογής, για να υπάρξει οποιαδήποτε συζήτηση για επικαιροποίηση των μέτρων που προβλέπονται στο Μνημόνιο 2. Ούτε ισοδύναμα, ούτε κάποια καινούργια ιδέα, ούτε καν λίγος ρεαλισμός. Μόνον παράλογες δεσμεύσεις και τυφλή υποταγή στον δογματικό φανατισμό του Βερολίνου και της υπερδομής των Βρυξελλών.

Αν υποθέσουμε ότι εφαρμόζονται σωρηδόν τα προβλεπόμενα μέτρα, μειώσεις μισθών, προσαρμογή των ειδικών μισθολογίων, επιπλέον φόροι, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων κλείσιμο νοσοκομείων και σχολείων, μαζικές αποκρατικοποιήσεις- απεθνικοποιήσεις. Θα πρέπει ο κ. Στουρνάρας να εξηγήσει και στους Έλληνες και στους Ευρωπαίους, πως θα αποφευχθεί η προοπτική, βάσιμη και μετρήσιμη, η Ελλάδα να κλείσει τη χρονιά με ύφεση που θα φθάσει στο 8-9% και επίσημα- καταγεγραμμένη ανεργία της τάξης του 23-25%. Αν δεν αποτραπούν αυτά, δεν έχουμε λόγο να μιλάμε για το πρόγραμμα.

Σημειωτέον οτι το 2012, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και τους στόχους του προγράμματος, όπως αυτό είχε διατυπωθεί τον Μάιο του 2010 και επικαιροποιήθηκε στη συνέχεια η Ελλάδα θα έβγαινε και πάλι στις αγορές για δανεισμό, σε επιτόκια ορθολογικά και ρεαλιστικά. Τώρα το να συζητάμε ότι η Ελλάδα για παράδειγμα θα επιστρέψει στις αγορές το 2020, μοιάζει μ ε ουτοπία.

Χρονολογίες όπως το 2035 ή το 2045-2046, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις για παράδειγμα του ΔΝΤ είναι πολύ πιο σοβαρές από διάφορες διακηρύξεις που κάθε τόσο, κυριαρχούν στα πρωτοσέλιδα του ελληνικού,-κατά βάση -και ευρωπαϊκού τύπου.

Πέραν αυτών θα πρέπει να μας εξηγήσει ο κ. Στουρνάρας, πως είναι δυνατόν υπό τις παρούσες συνθήκες και τα δεδομένα αποκεφαλαιοποίησης και δομικής υποτίμησης των περιουσιακών στοιχείων και των εταιρειών, με μετοχική πλειοψηφία του Δημοσίου, η λίστα των ιδιωτικοποιήσεων να παραμένει η ίδια –και μάλιστα με την ίδια σειρά- που προέκυψε από την διυπουργική του Ιουνίου 2010, όπως μου σημείωσε φίλος που γνωρίζει πολύ καλά το τι συμβαίνει στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Κρίσιμο όμως σημείο είναι και το γεγονός ότι ο Έλληνας υπουργός Οικονομίας, δεν έθεσε καν το θέμα της επικαιροποίησης των εφαρμογών του Μνημονίου, την περίφημη επαναδιαπραγμάτευση, στο τελευταίο Eurogroup. Τι σημαίνει αυτό; Η Ελλάδα δεν έχει θέσει επίσημα το όλο ζήτημα, άρα αποδέχεται τους στόχους και τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου, τα περισσότερα των οποίων άλλωστε έχουν ψηφισθεί με διευρυμένη πλειοψηφία από την προηγούμενη Βουλή, ως ρεαλιστικά και στην σωστή κατεύθυνση.

Όταν στο τελευταίο τρίμηνο του έτους τα «αφεντικά» της Τρόικα, θα κατηγορήσουν την Ελλάδα και το σύστημα διακυβέρνησης της, για πλημμελή εφαρμογή του Μνημονίου, ατολμία και αναποτελεσματικότητα η Αθήνα δεν θα έχει κανένα επιχείρημα να αντιτάξει σχετικά με το Μνημόνιο, που είναι ήδη «νεκρό γράμμα» . Αλλά και η τυχόν προσπάθεια εφαρμογής του ως έχει θα οδηγήσει σε ολοκληρωτική καταστροφή την Ελληνική οικονομία και φυσικά έξοδο της από το ευρώ, στις αρχές του 2013.