Η αλήθεια για το ΔΝΤ και την Γερμανική Αθήνα

Ο λόγος είναι απλός. Το ΔΝΤ , ως διεθνής οργανισμός και όχι αμιγώς ευρωπαϊκός, με έδρα την Ουάσιγκτον και όχι τις Βρυξέλλες, επηρεάζεται και πιέζεται από την αμερικανική κυβέρνηση και τον Λευκό Οίκο, να δίνει πάντα διεξόδους διαφυγής , σε βάση ρεαλισμού, στην Ελλάδα των Μνημονίων και τις κυβερνήσεις της. Αυτό επαναλαμβάνεται με σταθερότητα την τελευταία διετία.

Αντίστοιχα οι κυβερνήσεις των Αθηνών , ασχέτως σύνθεσης ή επιμέρους χαρακτηριστικών πάντα επιτίθενται στο ΔΝΤ, φοβούμενες μην δυσαρεστήσουν τις Βρυξέλλες, αν επιλέξουν άλλη οδό διαμαρτυρίας

Αυτό συμβαίνει σε τέτοιο σημείο , που προκαλεί απορία στον διεθνή παράγοντα η σχέση εξάρτησης, πολιτική , ψυχολογική, παρασκηνιακή που διακατέχει την Αθήνα , αναφορικά με το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες.

Οι όποιες αφορμές έχει δώσει η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, δεν δικαιολογούν την κατάσταση που επικρατεί. Πέραν των Μνημονίων η Ελλάδα, σε επίπεδο διακυβέρνησης αντιμετωπίζει τον εαυτό της, σε απόλυτο βαθμό, ως αποικία της Γερμανίας. Αυτό δεν συμβαίνει στη βάση, στην κοινωνία αλλά σε επίπεδο πρωθυπουργών , υπουργών , τεχνοκρατίας και μίντια του κατεστημένου της διαπλοκής. .

Βεβαίως το ΔΝΤ δεν είναι αμερικανικός οργανισμός , αλλά διεθνής οργανισμός και τις θέσεις της και τοποθετήσεις της η Ουάσιγκτον τις εκφράζει είτε μέσω του υπουργείου Οικονομικών , είτε και σε επίπεδο Ομπάμα .

Αλλά οι επιρροές στο ΔΝΤ , για παράδειγμα για λιγότερους φόρους , δεν μπορούν να πιάσουν τόπο , αφού η ίδια η Ελλάδα, αρνείται με συγκροτημένο φυσικά τρόπο, να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που της δίνονται για όποια διαπραγμάτευση της κατάστασης της.

Πάντως και υπό τις παρούσες συνθήκες και αφού η Ευρώπη δεν δίδει καμία ευχέρεια νομιμοποίησης των ενεργειών των ομολογουμένως έσχατων μνημονιακών δυνάμεων, ευρωπαϊκής ορθοδοξίας, του ελληνικού πολιτικού συστήματος η Ουάσιγκτον και το ΔΝΤ παρεμβαίνουν για να βοηθήσουν , να υπάρξει κάποια λύση σε σχέση με τα Μνημόνια έστω το φθινόπωρο.

Από πλευράς αμερικανικής κυβέρνησης υπήρξε τηλεφώνημα του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Γκάιντερ, προς τον νέο υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρα, με τον οποίο γνωρίζονται και προσωπικά, όχι μόνον για να τον συγχαρεί για την ανάληψη των καθηκόντων του . Αλλά και για να του εκφράσει την έμπρακτη συμπαράσταση του σε ότι χρειασθεί σε σχέση με την ανυποχώρητη Ευρώπη.. Ουσιαστικά για μια ακόμη φορά η Αμερική θα πιέσει για το ελληνικό ζήτημα τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Για μια ακόμη φορά Έλληνας επίσημος άκουσε την τελευταία τριετία από Αμερικανό ομόλογο του, το «τι θέλετε να κάνουμε για εσάς».

Ταυτόχρονα σε επίπεδο ΔΝΤ, υπήρξαν πολύ ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις από τον εκπρόσωπο τύπου του Ταμείου Τζέρυ Ράις, που προκαταλαμβάνουν αντίστοιχες ανακοινώσεις από ευρωπαϊκής πλευράς της Τρόικας.

Ο κ. Ράις δήλωσε ότι « είναι ξεκάθαρο ότι η Ελληνική οικονομία , εισέρχεται σε μια ακόμη δύσκολη περίοδο… Είναι σημαντικό το δανειακό πρόγραμμα να επανέλθει πλήρως σε τροχιά» . αλλά πρόσθεσε :

« Είναι ανοιχτό να συζητήσει τους τρόπους που κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει , αλλά όχι και προετοιμασμένο να διαπραγματευθεί ένα απολύτως καινούργιο πρόγραμμα». Καμία σχέση δηλαδή με τις ανάλογες τοποθετήσεις του «σκληρού» ευρωπαϊκού πυρήνα. Επίσης σχετικά με τα αποτελέσματα της τελευταίας επίσκεψης της Τρόικας , από την πλευρά του ΔΝΤ ο κ. Ράις , δημοσιοποίησε μια πρώτη αξιολόγηση : « Κάποιοι από τους στόχους του προγράμματος έχουν επιτευχθεί , ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις το Ταμείο δεν έχει στοιχεία για να προβεί σε εκτίμηση»

Θα τολμούσαμε από το blog αυτό , να κάνουμε μια πρόταση προς την πολιτική ηγεσία της Αθήνας. Αντί η Τριανδρία των Σαμαρά, Κουβέλη, Βενιζέλου , ( θεσμικά ως εθνική αντιπροσωπεία) να πάει να συζητήσει την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου 2 , απευθείας στις Βρυξέλλες, ίσως περνώντας από το Βερολίνο και το Παρίσι, γιατί δεν ξεκινά από την Ουάσιγκτον ;

Είναι φανερό ότι εκεί θα συναντήσει πιο ευήκοα ώτα…