Ο Γερμανικός «ηγεμών» στην Ελλάδα
Όποια κι αν είναι η εξέλιξη στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι ως προς το EFSF και τη Σύνοδος Κορυφής της Κυριακής ή της Τετάρτης ένα είναι το βέβαιο: η παρουσία των Παπανδρέου- Βενιζέλου στις «σάλες» των Βρυξελλών θα είναι τυπική.
Απλά για να τους ανακοινωθεί ότι το γερμανικό σχέδιο «ηγεμών» μπαίνει σε εφαρμογή. Σύμφωνα με αυτό το Βερολίνο, ως η ηγέτιδα δύναμη της νέας ένωσης της Ευρώπης, που θα προκύψει μάλιστα με πιο σαφή και συμβατικό τρόπο από την αλλαγή των συνθηκών της ένωσης, θα αναλάβει τη Διοίκηση και την εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας των Ελλήνων .
Η Διοίκηση Ραιχενμπάχ και οι επίτροποι σε όλα τα υπουργεία, τους δημόσιους οργανισμούς και το Λογιστήριο του Κράτους, θα προωθήσουν τα πλάνα των Μνημονίων 1 και 2 , που έχουν πλέον βασισθεί στο μεσοπρόθεσμο και τις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου, ούτως ώστε οι πιστωτές να πάρουν το μεγαλύτερο μέρος των δανείων τους και η Ελλάδα να παράγει κάποια πρωτογενή πλεονάσματα για να επιβιώνει στην εσωτερική της οικονομία.
Μέχρι τώρα το Παρίσι και το Βερολίνο διαφωνούν μεταξύ τους τόσο για την λειτουργικότητα του προσωρινού μηχανισμού, όσο και τα κεφάλαια που αυτός θα διαχειρίζεται. Η βάση της διαφωνίας τους όμως είναι στο κατά πόσον η Γερμανία θα ελέγξει τη Γαλλία , μέσω της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών της ή όχι. Η διαφωνία δεν συνίσταται στο ποια θα είναι η τύχη των Ελλήνων και της Ελλάδος, ούτε ποια θα είναι η επόμενη μέρα των ελληνικών τραπεζών όπως πολλοί στη χώρα μας φαντάζονται. Η Ελλάδα θα τεθεί υπό γερμανική διαχείριση και οι τράπεζες, που σε πρώτη φάση θα κρατικοποιηθούν , αμέσως μετά θα απεθνικοποιηθούν , με το πέρασμα της συντριπτικής πλειοψηφίας των μετοχών τους να περνά στον EFSF.
Το ελληνικό χρέος σύμφωνα και με τις επίσημες εκτιμήσεις και εκθέσεις της Τρόικα , θα συνεχίσει να διευρύνεται, η ύφεση να εξελίσσεται, το ΑΕΠ να μειώνεται, η ανεργία να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Η αναδιάρθρωση του χρέους ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο, θα είναι σχεδιασμένο από τους πιστωτές και ειδικά από τον άξονα Βερολίνο- Παρισιού . Αν για παράδειγμα παρακολουθήσουμε την εκτίμηση της τρόικας, ότι θα χρειασθεί ένα haircut της τάξης του 60%, αναφέρεται κατά βάσιν στους ιδιώτες δανειστές. Εξαιρούνται δηλαδή από αυτό τόσο τα Μνημονικά δάνεια των 110 δισ. ευρώ, όσο και τα ομόλογα που έχει στη διάθεση της η ΕΚΤ ύψους περίπου 50 δισ. ευρώ, παρά το γεγονός ότι η ΕΚΤ τα έχει προμηθευτεί από την δευτερογενή αγορά στο 70% της αξίας τους..
Αυτό που πρέπει να υπογραμμισθεί είναι ότι στην παγκόσμια πρακτική η διαγραφή χρέους γίνεται από την πλευρά του δανειζόμενου και παρά τα προβλήματα που δημιουργούνται ως προς την δανειοδότηση από τις αγορές τα επόμενα χρόνια, η εσωτερική οικονομία συντηρείται από τις εθνικοποιήσεις και τις δυνατότητες της εσωτερικής αγοράς. Στην περίπτωση της Ελλάδας η διαγραφή του χρέους είναι σε μέρος του χρέους και όχι στο όλον, άρα περιορισμένης αποτελεσματικότητας. Επίσης, το πιο σημαντικό, η εσωτερική αγορά έχει ήδη καταρρεύσει μέσα από τα διαδοχικά πακέτα δημοσιονομικής προσαρμογής, και την κατακόρυφη αύξηση των φόρων. Επίσης το περιορισμένο haircut, δεν λύνει το πρόβλημα του χρέους, απλά το εκλογικεύει, ενώ στη βάση του Γερμανικού σχεδίου «ηγεμών» συνδέεται με πλήρη απεθνικοποίηση της δημόσιας περιουσίας και των υποδομών στη λογική της πρότασης «Εύρηκα», αλλά και των ιδιωτικών περιουσιών , στον συνδυασμό της κάθετης πτώσης του βιοτικού επιπέδου , με τον έλεγχο της συντριπτικής πλειοψηφίας των ελληνικών τραπεζών , που δεν θα κρατικοποιηθούν , αλλά θα περάσουν στην διάθεση του EFSF , άρα μαζί με τα δάνεια και τις επισφάλειες στη διάθεση των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών.
Τα επόμενα χρόνια το χρέος της Ελλάδας θα μεγαλώνει, σύμφωνα και με τις επίσημες εκτιμήσεις της Τρόικας , παραμένοντας για παράδειγμα στο 142% το 2016, με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις , παραπάνω δηλαδή από το επίπεδο του χρέους το 2009. με τον τρόπο αυτό τα haircut γίνονται διορθωτικά , αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα, ούτε οδηγούν μεσοπρόθεσμα τη χώρα στις αγορές. Μάλιστα όσο οι διαγραφές αφορούν αποκλειστικά τους ιδιώτες πιστω΄τες , αυτοί δεν θα τολμήσουν ποτέ να εμπλακούν σε μια επανγορά μεγάλου μέρους του χρέους, ενώ θα θεωρούν τα ελληνικά ομόλογα περιορισμένης κυριαρχίας, και θα προτιμούν τα γερμανικά ή θα τα χρησιμοποιούν ως μετοχές στην δευτερογενή αγορά.
Με τον τρόπο αυτό και στη βάση του μειωμένου ΑΕΠ , της συνολικής αποκεφαλαιοποίησης , αποεπένδυσης και απεθνικοποίησης των επιχειρήσεων και των υποδομών της Ελλάδος, το σχέδιο «ηγεμών» θα είναι τόσο μόνιμο στην Ελλάδα όσο και ο Μόνιμος Μηχανισμός της γερμανικής Ευρώπης, τον οποίο το Βερολίνο θέλει να εγκαθιδρύσει από το 2012. Ένα μηχανισμό μόνιμης αποικιοκρατίας, στον οποίο η Ελλάδα θα μπει και θα παραμείνει χρεοκοπημένη και απολύτως εξαρτημένη από τη γερμανική Διοίκηση.