Είτε εντός, είτε εκτός ευρώ

Έβαλε στο τραπέζι τις δύο εναλλακτικές που έχει μπροστά της η Ελλάδα. Η μία να μείνει στο ευρώ. Η δεύτερη να βγει από το ευρώ.

Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει ένας κοινός τόπος στο τι πρέπει να γίνει. Να αποκτήσουμε πρωτογενή πλεονάσματα.Τι σημαίνει αυτός ο δυσνόητος για τους πολλούς όρος; Απλά να έχουμε δαπάνες στο δημόσιο, ίσες ή μικρότερες από τη συλλογή των φόρων και τα έσοδα από τις επιχειρήσεις με συμμετοχή του Δημοσίου, ΔΕΚΟ και άλλες.

Που συνίσταται η «παγίδα Παπανδρέου» για την Ελλάδα; Πρώτον μας πήγε στο ΔΝΤ και μας ενέταξε, με εκχώρηση όλων των κυριαρχικών αποφάσεων και επιλογών στο Μνημόνιο και την Τρόικα.

Ακολουθήθηκε από εκεί και πέρα το μοντέλο του ΔΝΤ και των δημοσιονομιστών της Ευρώπης. Η σύνθεση των δύο μοντέλων, που είναι αμιγώς δημοσιονομικά και αντιαναπτυξιακά είναι πιο καταστροφική από το να ακολουθούσαμε το μοντέλο για παράδειγμα μόνο του ΔΝΤ ή μόνον της Ευρώπης.

Με τη ραγδαία πτώση των εισοδημάτων, την χωρίς όρια φορολογία και το κλίμα πανικού και τρομοκρατίας που επιβλήθηκαν η οικονομία της Ελλάδος μαζί με την όποια, έστω και πλημμελή λειτουργία του κράτους κατέρρευσαν.

Η οικονομία μας ήταν βασισμένη στην φούσκα της κατανάλωσης και του δανεισμού. Έσκασαν την φούσκα, χωρίς στη θέση της να βάλουν κάποια παραγωγική διαδικασία και το κυριότερο χωρίς να οργανώσουν χρονοδιάγραμμα εξυγίανσης ή προσαρμογής , που να επιτρέπει την ανασύνθεση της οικονομίας και την αναστροφή των δεικτών της οικονομίας.

Σκοτώνοντας την αγελάδα ή το κοπάδι, θέλησαν να καθαρίσουν τον στάβλο! Παράλληλα η Ελλάδα βρίσκεται στη ζώνη του ευρώ. Το συγκεκριμένο νόμισμα σε αντίθεση με την παγκόσμια παράδοση, στηρίζει από τη δημιουργία του την ισχύ του, στην περιορισμένη κυκλοφορία του. Άρα δεν θα τυπωθούν ευρώ, ακόμη και αν η ευρωζώνη καταρρεύσει, όπως ήδη συμβαίνει με την είσοδο της Ιταλίας στον «κόκκινο κύκλο». Η «παγίδα Παπανδρέου» έχει κλείσει εν τω μεταξύ γύρω από την Ελλάδα ως, βρόγχος.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε φάση ασφυξίας. Περιμένουμε να δούμε το πώς θα εξελιχθεί ο πνιγμός της. Αυτό συμβαίνει γιατί με επιμελημένο τρόπο το πολιτικό και οικονομικό σύστημα της χώρας, πολύ υποδεέστερο των συνθηκών, κρατικοδίαιτο, δόλιο και περιορισμένο ως προς τις δυνατότητες μάνατζμεντ και αντίληψης των δημόσιων συμφερόντων , ακόμη και των μεσοπρόθεσμων δικών του, επέτρεψε να συμβούν τα Μνημόνια . Επέμεινε στην ευρωπαϊκή μονομερή πορεία χρεοκοπίας. Κανείς δεν είχε την τόλμη να πει την αλήθεια. Ποια ήταν αυτή;

Η Ελλάδα χρειαζόταν διαγραφή μέρους του χρέους της το 2009 , με μονομερή απόφαση , δημοσιονομικό εξορθολογισμό μεταξύ φόρων- εσόδων και δαπανών στο Δημόσιο και σχέδιο επενδύσεων με τόλμη και φαντασία.

Αυτά έπρεπε να συμβούν είτε εντός είτε εκτός ευρώ, αναλόγως των συνθηκών. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες ήταν εκτεθειμένες στα ελληνικά ομόλογα και η ευρωζώνη δεν είχε νομικό καθεστώς εξόδου κράτους- μέλους από την ευρωζώνη.Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται σε ασφυξία μετά την εφαρμογή ενός πλάνου , που δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνον στο πλιάτσικο των ξένων και ειδικά των ευρωπαίων-Γερμανών της δημόσιας περιουσίας, των πόρων και των υποδομών της Ελλάδος, χωρίς κόστος.

Μόνον όφελος. Από την άλλη η Ευρώπη έχει μαζέψει την έκθεσή της στα ελληνικά ομόλογα και η Γερμανία μελετά σχέδιο εξόδου κράτους- μέλους με τις νέες συνθήκες.Τι έκανε τώρα το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της χώρας;

Απεδέχθη τον Παπαδήμο σε θέση ευθύνης, προκειμένου τους επόμενους 3-6μήνες που ο πνιγμός της Ελλάδος θα ολοκληρωθεί ή τελικά το θύμα θα διαφύγει του θανάτου, να διαχειρισθεί την κατάσταση. Στην ουσία το εγχώριο κατεστημένο το μόνο που έκανε είναι να πάρει ρόλο κομπάρσου, για να διαφύγει των ιστορικών ευθυνών που του αναλογούν για την πορεία στην καταστροφή.

Τι κάνει ο Παπαδήμος; Αυτό που ξέρει καλύτερα. Ακολουθεί την ευρωπαϊκή πορεία και συνταγή , με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επάρκεια. Μα η πορεία μας οδηγεί στον εξανδραποδισμό και τελικά στην εθνοκρατική αφάνεια ! Τι σημαίνει αυτό; Μόνιμη φτώχεια. Η Ελλάδα ένα φτωχό χωριό του Γερμανικού ευρωπαϊκού Νότου.

Αυτή είναι η προοπτική μας εντός ευρώ, που πάλι δεν την λέει κανένας από αυτούς που τη γνωρίζουν.!Ο Παπαδήμος δεν έχει πολλές επιλογές. Η μία είναι να κρατήσει την Ελλάδα εντός ευρώ, εφόσον το ευρώ υπάρχει όπως το ξέρουμε. Αυτό θα κριθεί στην Ιταλία, την Ισπανία ή την Γαλλία.

Η άλλη είναι να ετοιμάσει την Ελλάδα για την αναγκαστική επιστροφή της στο εθνικό της νόμισμα. Αυτό σημαίνει μείωση των δαπανών του κράτους , ούτως ώστε να ισολογίσει στα κάτω του ΑΕΠ, του εθνικού προϊόντος δηλαδή.

Μεταφράζεται σε αφετηρία αποπληθωριστική στην περίπτωση της επιστροφής στη δραχμή ή τον φοίνικα ή την μνά. Ο Παπαδήμος δεν είναι ήρωας, ούτε επαναστάτης, ούτε οραματιστής. Κεντρικός τραπεζίτης είναι και θα κάνει αυτό που ξέρει καλά.

Δημοσιονομική πολιτική. Μετά θα παραδώσει στους υπόλοιπους, που αν δεν είναι απολύτως μέτριοι ή απολύτως ηττημένοι, όπως ο πολιτικός και οικονομικός κύκλος της Μεταπολίτευσης θα πρέπει να ξανασχεδιάσουν και να οργανώσουν μια νέα Ελλάδα.

Αν φυσικά η Ελλάδα δεν είναι περιοχή της Γερμανίας, οπότε την μοίρα των Ελλήνων και την περιοχής που έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε Ελληνική επικράτεια, θα καθορίσει το Βερολίνο, με αέναα μνημόνια. …