Τα «παιδιά από την Λακωνία» που κέρδισαν το στοίχημα …

Η «παρέα της Λακωνίας» αποτελείται από τρεις φίλους: τον Μπάμπη Λύρα, τον Σταύρο Αργυρόπουλο και τον Μελέτη Γιαννάκο. Εδώ στις πλαγιές του Ταΰγετου και του Πάρνωνα αποφάσισαν να δώσουν σάρκα και οστά σε μια ξεχωριστή ιδέα: να δημιουργήσουν την πρώτη μονάδα πιστοποιημένων βιολογικών κοτόπουλων, που να έχουν την γεύση του χωριάτικου κοτόπουλου. Και τα κατάφεραν. Αυτή τη στιγμή μεγαλώνουν διακόσιες χιλιάδες κοτόπουλα.

Σίγουρα ο Μπάμπης Λύρας από τη Δαιμονιά του Δήμου Ασωπού, 80 χιλιόμετρα από τη Σπάρτη όταν έφευγε για σπουδές στην Αθήνα δεν μπορούσε να φανταστεί την πορεία των μετέπειτα επιχειρηματικών του επιλογών. Η υλοποίηση των σχεδίων είχε βεβαίως άμεση σχέση με την κοινή πορεία των μετέπειτα φίλων και συνεργατών του.

Σήμερα οι τρείς φίλοι μοιράζουν τον χρόνο τους ανάμεσα στο εργοστάσιο στα Καμίνια και στις φάρμες με βιολογικούς ελαιώνες σε ορεινά χωριά της Λακωνίας. Ο Μελέτης Γιαννάκος ήταν ένας από τους βιοκαλλιεργητές που είχε αναλάβει ο Λύρας σαν ελεγκτής στον Οργανισμό Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων ενώ με τον Σταύρο Αργυρόπουλο είχε συνεργαστεί στο παρελθόν σε μία εταιρεία. Αν και είχαν μεγαλώσει σε γειτονικά χωριά, έπρεπε να συνδυαστούν οι δουλειές τους για να ανακαλύψουν ο ένας τον άλλο.

Το χειμώνα του 2001 άρχισαν να αξιοποιούν την περιουσία που ο καθένας είχε στον τόπο του, στις πλαγιές του Ταΰγετου και του Πάρνωνα, οργανώνοντας μια ενδιαφέρουσα «συμμαχία». Αν και ξεκινούσε μια δεκαετία που ολοένα και περισσότεροι μιλούσαν για βιολογικά προϊόντα η απόφασή τους να μεγαλώσουν βιολογικά κοτόπουλα ήταν μία δύσκολη απόφαση. Αγοράζουν τις πρώτες κότες και αρχίζουν τις δοκιμές για να καταλήξουν στο είδος με τη μεγαλύτερη ανθεκτικότητα και τον καλύτερο χαρακτήρα… Η αλήθεια ήταν ότι οι τρείς φίλοι εκείνη την εποχή έτρωγαν πολλά κοτόπουλα ως τη στιγμή που αποφάσισαν να επενδύσουν σε «επαγγελματίες νεοσσούς».

Όταν ξεκίνησαν οι γνωστοί τους έλεγαν ότι θα έπρεπε να δίνουν στις κότες συνέχεια φάρμακα. Αυτοί, όμως αντιγράφοντας τα διεθνή πρότυπα άφηναν τις κότες να κινούνται ελεύθερα για να είναι πιο υγιείς. Στην πράξη η κάθε κότα έχει στη διάθεσή της 4 τετραγωνικά νέτρα σε βιολογικούς ελαιώνες, αμπελώνες και πορτοκαλεώνες στη Δαιμονιά, Μαγούλα, Τρύπη, Βασιλάκι και Γούναρη, ενώ η ηλικία σφαγής ξεπερνά τις 80 μέρες, όταν η συνήθης πρακτική είναι 30 με 40 μέρες.

Την «επόμενη ημέρα» οι φίλοι έλυσαν ένα ακόμη πρόβλημα. Αυτό είχε σχέση με τις βιολογικές ζωοτροφές τις οποίες αρχικά προμηθεύονταν από το εξωτερικό, ασφαλώς σε υψηλές τιμές. Αναζήτησαν έλληνες παραγωγούς και δημιούργησαν το δικό τους εργοστάσιο όπου επεξεργάζονται καλαμπόκι, σιτάρι και πίτουρα.

Την πρώτη χρονιά η παραγωγή ήταν … απογοητευτική, αφού δεν ξεπερνούσε τα 150 κοτόπουλα την εβδομάδα ενώ δεν γνώριζαν ούτε σε ποιους θα τα πουλούσαν. Όμως, όσοι τα δοκίμαζαν ένοιωθαν ότι τρώνε χωριάτικο κοτόπουλο. Κι έτσι από στόμα σε στόμα η φήμη μεγάλωνε. Σήμερα τα κοτόπουλα bioGReco (από τα αρχικά bio-βιολογικό, GR-ελληνικό και eco-oικολογικό) βρίσκονται σε πολλές περιοχές της χώρας - διακινούνται μέσω των σουπερμάρκετ "Α-Β" και αλυσίδων καταστημάτων βιολογικών προϊόντων - ενώ τα βραβεία διαδέχονται το ένα το άλλο και η αναγνώριση μεγαλώνει. Απόδειξη; Τα προϊόντα της εταιρείας κατέχουν ήδη το 65% της αγοράς βιολογικού κοτόπουλου!