H Κρίστεν Στιούαρτ χάνει πάλι την παρθενιά της

…αλλιώς δεν εξηγείται το παίξιμο της πρωταγωνίστριας, που μοιάζει να επαναλαμβάνει την εκφραστική γκάμα της σκηνής του ξεπαρθενιάσματος της από τον Ρόμπερτ Πάτινσον στο «Λυκόφως». Βλέμμα ζορισμένο και χείλη που μπορούν να διαβαστούν από emo, μέχρι «χρειάζομαι γιαούρτια Activia για να ενεργηθώ» σχεδόν σε όλες τις σκηνές. Ελπίζω να είναι μόνο το αποτέλεσμα της συνήθειας και όχι οι πραγματικές της ερμηνευτικές δυνατότητες πάντως γιατί είναι κρίμα για ένα τόσο όμορφο κορίτσι. Που εν προκειμένω παίζει την Χιονάτη - Ζαν Ντ’ Αρκ. Ή ακόμα και Νταρκ μία λέξη, δηλαδή σκοτεινή. Μια απολαυστική οπτικά αλλά άνιση στην εκπλήρωση των προθέσεων της, παραλλαγή του γνωστού παραμυθιού με την ηρωίδα να προσπαθεί να γλυτώσει και εν τέλει να πολεμήσει ηγούμενη στρατού, την κακιά βασίλισσα Σαρλίζ Θερόν η οποία διαθέτει πλήθος υπερφυσικών δυνάμεων και μια εντυπωσιακή γκαρνταρόμπα. Στο πλευρό της Χιονάτης, ο κούκλος «Θωρ» Κρις Χέμσγουορθ και φυσικά οι εφτά νάνοι έναν εκ τους οποίους υποδύεται ο Μπομπ Χόσκινς. Παραμύθι και ενήλικη διάθεση και γοτθική, σκοτεινή ατμόσφαιρα, συναγωνίζονται το ένα το άλλο, σπάζοντας σε κομμάτια τη «διάθεση» της ταινίας που προσπαθεί να βρει μια ποθητή ισορροπία ανάμεσα στα παραπάνω και σε ένα πλήθος άλλες αναφορές, από τον "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών", μέχρι την κόμμισα Ελίζαμπετ Μπατόρι, τη γνωστή Σιδηρά Παρθένα και την μυθολογία του φανταστικού γενικότερα. Όμως άλλο το παραμύθι land και άλλο το fantasy land και κάπως έτσι, όσο όμορφα και ειδυλλιακά και παραμυθένια είναι τα κομμάτια στο δάσος των ξωτικών, τόσο δεν κολλάνε με τα σκοτάδια στον πύργο της Βασίλισσας σαν διάθεση και το εξ' ίσου εντυπωσιακό σκοτεινό δάσος. Όσο για το κεντρικό love story, μολονότι προσθέτει μερικές έξυπνες παραλλαγές στο γνωστό μύθο της Χιονάτης, που αφορούν στην σεξουαλική αφύπνιση της κορασίδος όχι δια της οδού του πριγκηπόπουλου, αλλά του άντρα του μέθυσου και βαρβάτου, χάνει λάδια εξ’ αιτίας μιας μάλλον άτσαλης σεναριακής προσέγγισης του χαρακτήρα του κυνηγού, που δεν κατορθώνει να τον καταστήσει επαρκώς συμπαθή και ήρωα - αντιήρωα για συμπρωταγωνιστή. Σεναριακές ατσαλοσύνες που προκύπτουν και για το χαρακτήρα της κακιάς βασίλισσας, με αχρείαστα φλας μπακ ψυχαναλυτικού χαρακτήρα όσον αφορά τη πηγή της κακίας της. Παρά τα εντυπωσιακά επί μέρους στοιχεία που θα χορτάσουν το λιγότερο απαιτητικό κοινό, το budget των 100.000.000 δολάρια δεν χρησιμοποιείται με τρόπο που να αναδεικνύει την ποθητή επική διάθεση, πιθανότατα επειδή απουσίαζει από την καρέκλα του σκηνοθέτη ένας «γότθος» ελεγκτής κυκλοφορίας, όπως ήταν ο Τιμ Μπάρτον στις καλές του εποχές (και όχι στο «Dark Shadows»). Η Σαρλίζ Θερόν, χωρίς να το προσπαθεί και ιδιαίτερα, αποζημιώνει μέσα στη σύμβαση της καρτουνίστικης κακίας της και φανερά το απολαμβάνει. Σκηνοθετεί ο πρωτοεμφανιζόμενος Ρούπερτ Σάντερς που του φαίνεται ότι είναι πρωτοεμφανιζόμενος.

***Στις αίθουσες από την Πέμπτη 31 / 5

***Περιηγηθείτε στο επίσημo site της ταινίας ΕΔΩ

***Ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο facebook στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο profile Tassos Theodoropoulos, στο twitter ως klarinabourana ή στο terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.