Τούρκικος βαρύς

Καθαρόαιμο σινεμά τέχνης, με ότι καλό ή κακό μπορεί να σημαίνει αυτό για τον κάθε ένα. Σε απλή γλώσσα, αργοί ρυθμοί, μπόλικη ποιητικοσύνη, επιρροές από Καπλάνογλου και Τσεϊλάν, λυρισμοί, μινιμαλισμοί, σιωπές με το τσουβάλι, αλληγορίες, υπαρξιακοί στεναγμοί και μπόλικη φύση στο φόντο. Ένας 30χρονος πολιτικός κρατούμενος, απελευθερώνεται για λόγους υγείας ύστερα από δέκα χρόνια φυλακής. Επιστρέφει στο χωριό που τον περιμένει η γερόντισσα μάνα του και γνωρίζει και μια πουτάνα (υποπτεύομαι με καλή καρδιά γιατί έτσι είναι οι πουτάνες στις ταινίες τέχνης) που του κάνει γκελ (δεν ξέρω τι γνώμη θα έχει η μάνα του για αυτήν.) Τες πα, μην στα ζαλίζω, όπως καταλαβαίνεις δεν έχω δει την ταινία, αλλά υποθέτω εφ’ όσο τη λένε και «Φθινόπωρο» πως όλο το θέμα είναι και συμβολικό πέρα από το να δείξει φθινοπωρινά μουχρώματα και λόγγους: Δηλαδή θα βρει ο Γιουσούφ την άνοιξη μέσα στο φθινόπωρο; Έλα μου ντε. Σκηνοθετεί ο Οζκάν Αλπέρ, η ταινία είναι τεσσάρων ετών παλαίωσης (απλώς τη θυμήθηκαν και την έβγαλαν τώρα), έχει κερδίσει μια αρμαθιά βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ και η βαθμολογία που της δίνω για τυπικούς λόγους, είναι ο μέσος όρος της βαθμολογίας 2.058 χρηστών στο imdb (Για την ακρίβεια 7,5). Βοήθειά σας.

*Προβάλλεται από την Πέμπτη 4 Οκτωβρίου αποκλειστικά στο Λαίς – Ταινιοθήκη της Ελλάδας.

***ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο facebook στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο profile Tassos Theodoropoulos, στο twitter ως klarinabourana ή στοterra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης