Ο χρυσός, τα σεντούκια των Γερμανών και οι… δοσίλογοι
Από τη γερμανική κατοχή και τα βαγόνια με τα χρυσά νομίσματα με προορισμό τη ναζιστική Γερμανία, μέχρι το 2003 που ο πρώην πρωθυπουργός Κ.Σημίτης πούλησε για πρώτη φορά χρυσό της Ελλάδας μεσολαβούν πολλά γκρίζα χρόνια… Κάποιοι κάνουν λόγο για «εθνική ληστεία». Παλιά το λέγανε Κατοχή. Σήμερα το λένε Μνημόνιο. Αυτοί που παλιά μας λήστευαν, ποτέ δε ξεχνούσαν να μας δανείζουν!
Οι πρόσφατες δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Β.Σόιμπλε πως: ««O ελληνικός λαός πρέπει να περάσει αυτήν τη μεταρρυθμιστική διαδικασία (εννοώντας ένα ακόμη πακέτο βοήθειας), εάν η χώρα θέλει να παραμείνει στο ευρώ», μοιάζουν εκβιαστικά «επαναληπτικές». Με μία ελεύθερη μετάφραση μας ταξιδεύουν στα πιο βάρβαρα χρόνια που έζησε η Ελλάδα. Αυτά της κατοχής από τη Ναζιστική Γερμανία.
Εκβιασμός. Τότε με τις ευλογίες του Αδόλφου Χίτλερ, τώρα ενδεδυμένος με ένα δήθεν δημοκρατικό μοντέλο, αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια ΕΕ., την οποία αρκετοί Γερμανοί θωρούν σαν το «Φρούριο της Ευρώπης» φυσικά υπό δική της κυριαρχία.
Ας θυμηθούμε λίγο ιστορία...
Για να μπορέσει η ελληνική οικονομία να αντέξει μετά τη λαίλαπα της γερμανικής κατοχής, χρειάστηκε να ακολουθήσει δανεισμός που αντιστοιχούσε με 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946! Ο εθνικός μας δανειστής τότε ήταν η Δυτική Γερμανία. Η λογική της χιτλερικής Γερμανίας ήταν μία. Έγραφε ο Αδόλφος Χίτλερ τον Σεπτέμβριο του 1942: «Είναι υποχρέωση της Ελλάδας να πληρώνει τα έξοδα όχι μόνον του γερμανικού στρατού κατοχής, αλλά και των εκστρατειών στην ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρειο Αφρική».
Δηλαδή τι; Πληρώσαμε χρυσή τη Γερμανία για την δραματική επέλαση στη χώρα μας.
Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, οι κατοχικές δυνάμεις είχαν αρπάξει από την Ελλάδα χρυσές λίρες που υπολογίζονται σε 13.000.000 τεμάχια! Ένα ακόμη στοιχείο, πάντως, όπως αυτό απορρέει από την δίκη της 31η Μαΐου του 1945 (δίκη δοσίλογων πρωθυπουργών και υπουργών) αναφέρει εκροή 9.097.000 χρυσών λιρών προς τους Γερμανούς σε βάρος του ελληνικού προϋπολογισμού και φυσικά της Τράπεζας της Ελλάδος.
Αν προσθέσουμε σε αυτό το ποσό ένα ακόμη, αυτό δηλαδή που επιδίκασαν ως επανορθώσεις για τη χώρα μας οι σύμμαχες χώρες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ύψους 7,1 δισεκατομμύρια ευρώ (ουδέποτε μας έδωσε αυτά τα χρήματα η Γερμανία) καταλαβαίνει κάποιος το μέγεθος της ληστείας σε βάρος της χώρας μας.
Η άμοιρη Ελλαδίτσα την περίοδο της Κατοχής ήταν αναγκασμένη να πληρώνει ακόμη και για τη δημιουργία του «Φρουρίου της Ευρώπης» που ήταν και το τρελό όνειρο του Χίτλερ!
Η ιστορική μελέτη της περιόδου της Κατοχής στη χώρα μας διαθέτει πλούσιο υλικό ώστε να κατανοήσει κάποιος την εξέλιξη του «δανεισμού» και της «ληστείας» στην οποία δυστυχώς έχουν βάλει την υπογραφή τους -έστω και διά της σιωπής- σημαντικοί Έλληνες πολιτικοί που πέρασαν από αυτήν τη χώρα. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τα βαγόνια που μετέφεραν εκατομμύρια κιλά ελληνικών κερμάτων τα οποία οι ναζιστική Γερμανία χρησιμοποίησε ως πρώτη ύλη για το δικό της νόμισμα.
Σε υπηρεσιακό του σημείωμα ο διευθυντής προσωπικού του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών στις 15 Μαΐου 1942 αναφέρει: «Κατά το θέρος του παρελθόντος έτους εκομίσθησαν εξ Ελλάδος εις Βερολίνον υπό του φον Κύνσμπεργκ 3 κιβώτια χρυσού εις νομίσματα, 7 κιβώτια αργυρού εις νομίσματα και 6 κιβώτια κοσμημάτων προερχόμενα εκ του ελληνικού ταμείου αμύνης. Κατόπιν διαταγής του υπουργού των Εξωτερικών τα πολύτιμα ταύτα αντικείμενα εκρατήθησαν μέχρι νεωτέρας εντολής εις το Ταμείων Πρεσβειών του υπουργείου των Εξωτερικών, όπου και εξακολουθούν να ευρίσκωνται.
Εν συνεχεία, η Ανωτάτη Διοίκησης προς Βέρμαχτ (OKW), το υπουργείον των Οικονομικών, η Ράιχσμπανκ και η υπηρεσία τετραετούς σχεδίου ήλθον εις συνεννοήσεις με το υπουργείον των Εξωτερικών διά την ρύθμισιν του ζητήματος, υπέβαλον δε και παράκλησιν, προς τα πολύτιμα ταύτα αντικείμενα παραδοθούν εις Ράιχσμπανκ και μετατραπούν εις συνάλλαγμα. Εν όψει των συναλλαγματικών δυσχερειών αι εν λόγω υπηρεσίαι επέμειναν ιδιαιτέρως επί προς παρακλήσεως των. Η Διεύθυνσις Πολιτικών Υποθέσεων παρακαλεί να εξουσιοδοτηθή δια την παράδοσιν των κιβωτίων εις Ράιχσμπανκ. Το παρόν υποβάλλεται εις τον υπουργόν των Εξωτερικών, διά του υφυπουργού, προς λήψιν αποφάσεων».
Ο χρυσός της Ελλάδας
Και πάμε τώρα στο ζουμί της ιστορίας για τον χρυσό της Ελλάδας, ένα θέμα που περιλαμβάνει αρκετούς αστικούς μύθους.
Στα απομνημονεύματά της η Βιργινία Τσουδερού αναφέρει ότι χρυσός και χαρτονομίσματα της Τράπεζας της Ελλάδας μεταφέρθηκαν από την Αθήνα προς την Κρήτη με δύο πλοία. Λέγεται ότι το ένα πλοίο βυθίστηκε. Για πολλές μέρες ξεβράζονταν στις ακτές της Κρήτης χαρτονομίσματα. Ο χρυσός, πάντως, τη γλίτωσε. Ο επόμενος σταθμός του χρυσού εντοπίζεται στο Κάιρο και κατόπιν στη Νότιο Αφρική.
Ειρωνεία; Ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας που μετέφερε το χρυσό το 1941 ήταν ο Γεώργιος Ματζαβίνος και μέσα στο πλοίο ήταν ο 13χρονος γιος του Ανδρέας ο οποίος ήταν και στο ΔΣ που εκποίησε το χρυσό το 2003...
Η εκποίηση του χρυσού
Μέχρι το 2003 τα αποθέματα της Ελλάδας ήταν 147 τόνοι χρυσού. Μόνο μία φορά στην ιστορία της η χώρα μας πούλησε χρυσό. Ήταν τον Αύγουστο του 2003 όταν ο τότε πρωθυπουργός της χώρας Κ. Σημίτης θέλησε να «αξιοποιήσει» χρυσά νομίσματα και ράβδους χρυσού που βρίσκονταν στην Τράπεζα της Ελλάδας. Τι συνέβη; Χιλιάδες χρυσά νομίσματα εστάλησαν στο εξωτερικό για να λιώσουν και να μετατραπούν σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών. Το αποτέλεσμα; Ράβδοι συνολικού βάρους 81 τόνων. Από αυτούς η τότε κυβέρνηση πούλησε 20 τόνους για να καλύψει έλλειμμα των δημόσιων ταμείων, γιατί τα φύλακτρα του χρυσού θεωρήθηκαν ασύμφορα και για να επενδύσει τα χρήματα σε αποδοτικότερες επιλογές. Μία από αυτές τις επιλογές ήταν και τα ομόλογα!
Την ώρα που η Ελλάδα «σκορπούσε» τον χρυσό της, τι κάνουν οι άλλες χώρες;
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τις τρεις πρώτες χώρες με τα μεγαλύτερα αποθέματα: Αμερική: 8.133,5 τόνους, Γερμανία: 3.387,1,Γαλλία: 2.435,4. Η Τουρκία διαθέτει αυτήν τη στιγμή 503,2 τόνους χρυσού περισσότερους ακόμη κι απ' ότι διαθέτει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (502,1%). Από επίσημα στοιχεία του 2012 προκύπτει ότι η χώρα μας διαθέτει μόλις 111,8 τόνους χρυσού!
Που φυλάσσεται ο χρυσός που μας απέμεινε; Η μισή ποσότητα στην Τράπεζα της Ελλάδος και οι υπόλοιποι τόνοι σε τρεις τράπεζες του εξωτερικού. Ανάλογη τακτική ακολουθούν και οι υπόλοιπες χώρες. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι στην Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve Bank) φυλάσσονται 1.000 τόνοι δικού της χρυσού και 8.000 τόνοι χρυσού 60 άλλων χωρών!
Υ.Γ.: Πάντως τον περασμένο Φεβρουάριο η Γερμανία ξεκίνησε να «επαναπατρίζει» τον χρυσό της από την Αμερική, αν αυτό έχει κάποια σημασία, που έχει.
Συνεχίζεται…