Παναγιώτης Φασούλας: Ο Δήμος Πειραιά στα... δίχτυα της «Αράχνης»
Το επιχείρημα της προσφοράς ενός αθλητή μέσα σε ένα γήπεδο, άρα και της «αυτόματα» και χωρίς κανένα προαπαιτούμενο, πετυχημένης παρουσίας του σε ένα κομβικό πόστο δημόσιας ή αθλητικής διοίκησης μόνο ως αστείο μπορεί να χαρακτηριστεί.
Άλλο πράγμα η αναγνώριση προσφοράς και άλλο πράγμα η άσκηση εξουσίας, πόσο μάλιστα για ανθρώπους που δοκιμάστηκαν σε επίπεδο... πολιτικό και τοπικής αυτοδιοίκησης και απέτυχαν παταγωδώς. Και, φυσικά, ακόμα χειρότερο είναι για τον ίδιο τον αθλητή η εν γνώση του εκμετάλλευση της αναγνώρισης που του προσέφερε η επαγγελματική του ενασχόληση με το άθλημα.
Εδώ και καιρό έχει ξεκινήσει μια παρατεταμένη φημολογία, κατά κύριο λόγο προερχόμενη από συγκεκριμένα «κέντρα» πληροφόρησης που έχουν τους δικούς τους λόγους για τη δημιουργία θέματος, αναφορικά με τη διαδοχή του προέδρου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης, Γιώργου Βασιλακόπουλου.
Ουσιαστικά, πρόκειται για μια διαδικασία... διερεύνησης προθέσεων για την αποδοχή ή μη, μιας επιλογής των «εκλεκτών» συγκεκριμένης μερίδας παραγόντων του ελληνικού μπάσκετ, καθώς κατά το παρελθόν τα πρόσωπα που μέχρι στιγμής εμφανίζονται να διεκδικούν την ηγεσία της ΕΟΚ, είχαν ή εξακολουθούν να έχουν συνδεθεί με σκάνδαλα κατά τη διάρκεια της δικής τους θητείας σε θέσεις δημόσιας διοίκησης.
Σκάνδαλα που έχουν αφήσει πίσω τους... βαριά κληρονομιά στους Έλληνες πολίτες, με «φέσια» εκατομμυρίων ευρώ και πλήθος ερωτημάτων. Σκάνδαλα τα οποία, αν επιβεβαιωθούν, θα έρθουν όλα στο φως της δημοσιότητας μέσα από την έρευνα που ξεκινά το Newsbomb.gr, ανοίγοντας σε πρώτη φάση, το «φάκελο» για τα πεπραγμένα του Παναγιώτη Φασούλα στο διάστημα που εκείνος ηγήθηκε της δημοτικής αρχής στον Δήμο Πειραιά, ως ο... «εκλεκτός» του ΠΑΣΟΚ.
Το πώς είναι δυνατόν, πρόσωπα που μετά την σπάνια προσφορά τους προς τον ελληνικό αθλητισμό, εκμεταλλεύονται τη δημοτικότητα που τους προσέφερε αυτή και... υποκύπτουν στον πειρασμό της πολιτικής είναι κάτι που εντάσσεται, όπως προαναφέραμε, στο «μικρόβιο» της νοοτροπίας ανθρώπων που θεωρούν ότι είναι ικανοί για όλα.
Τα πεπραγμένα τους, βέβαια, αποδεικνύουν ότι στην ουσία κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ισχύει. Και η σημερινή δύσκολη για όλους τους Έλληνες κατάσταση, όπως τη βιώνουν τα τελευταία χρόνια του μνημονίου επιβάλλει, τουλάχιστον, ένα πράγμα...
Όλοι όσοι καθ' οιονδήποτε τρόπο διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα και βρίσκονται γι' αυτό το λόγο ως κατηγορούμενοι για παρατυπίες και σκάνδαλα σε καθεστώς έρευνας, δικαστικής ή διαχειριστικής, να παραμένουν εκτός οποιασδήποτε άλλης διαδικασίας επιστροφής τους στο προσκήνιο.
Τουλάχιστον, μέχρι αποδείξεως της μη εμπλοκής τους σε αυτά με τελεσίδικες αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης.