«Πάρτε λίγο Καστελλόριζο και δώστε μας λίγο Ρόδο και Λέρο;» - Πάνε... περίπατο οι κόκκινες γραμμές;

Διαβάζω ότι με «διαρροή» της στην εφημερίδα τα ΝΕΑ η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, αδερφή του πρωθυπουργού, ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι ενδεχόμενη προσφυγή στη Χάγη μπορεί να σημαίνει «την απώλεια της ΑΟΖ του Καστελλόριζου, ωστόσο θα μπορούσε να κατοχυρώσει δικαιώματα άλλων νησιών μας, όπως της Ρόδου ή της Λέρου!».

Τόνισε μάλιστα ότι πρέπει να ξεφύγουμε από τις απαρχαιωμένες αντιλήψεις του περασμένου αιώνα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και να δούμε την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή με «άλλο μάτι».

Με ποιο μάτι άραγε πρέπει να τα δούμε αυτά τα ζητήματα;

Με κάποιο «γυάλινο μάτι» που θα μας χαρίσουν οι… πειρατές του Αιγαίου; Ή μήπως να αρχίσουμε να κάνουμε τα στραβά μάτια;

Να μπουν οι Τούρκοι στο Αιγαίο κι εμείς να κάνουμε ότι κοιμόμαστε; Κάτι τέτοιο;

Να ερμηνεύσω την κυρία Μπακογιάννη δεν μπορώ.

Μπορώ όμως να βγάλω αυθαίρετα συμπεράσματα με τα όσα δημοσιεύει η στήλη παραπολιτικών το «ΣΤΙΓΜΑ», τα οποία, μέχρι αυτή την στιγμή (πρωινό 27/01/2020) δεν έχουν διαψευστεί από την κυρία Μπακογιάννη.

Τι προσπαθεί να μας πει η γαλάζια βουλευτής;

Ότι δεν υπάρχει πρόβλημα αν χάσουμε και λίγο Καστελλόριζο;

Θα μου πείτε αυτά τα έχει πει πριν από τη Ντόρα ο γίγαντας Κώστας Ζουράρις όταν ήταν υφυπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ.

«Μόνο κάποια νησιά μας ζητάει ο Ερντογάν. Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει…», είχε πει ο «κορυφαίος» πολιτικός αναλυτής του Κολωνακίου κ. Ζουράρις το 2016.

Το ερώτημα που σκοπίμως διαφεύγει από τους υποστηρικτές της Χάγης είναι το ακόλουθο:

«Με ποια βαλίτσα θα πάμε στη Χάγη;».

Όλως τυχαίως ξεχνούν ότι για να πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο πρέπει να υπογράψουμε συνυποσχετικό!

Τους διαφεύγει δηλαδή ότι η Άγκυρα ζητά να μπουν στο τραπέζι των διαβουλεύσεων, που είναι αναγκαίες για τη σύνταξη συνυποσχετικού, ζητήματα πέρα από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Ποιος έχει αποφασίσει ότι οι Έλληνες θα δεχθούν μέσα στο συνυποσχετικό να υπάρχουν ζητήματα αποστρατικοποίησης των ελληνικών νησιών, ισχυρισμό που είχε βάλει στο τραπέζι, κατά τις διερευνητικές επαφές της περιόδου 2002-2004.

Τι ζητούν οι Τούρκοι στο συνυποσχετικό;

Θυμίζω ότι με ανάρτησή του στο twitter, προ καιρού, ο Τσαγατάι Ερτζιγιές, Διευθυντής Αεροναυτιλίας του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, παρουσίασε τις πέντε αξιώσεις της τουρκικής κυβέρνησης στο Αιγαίο:

«Η θεμελιώδης πηγή έντασης μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας είναι η ελληνική αντίληψη να θεωρηθεί ολόκληρο το Αιγαίο ως ελληνική θάλασσα με πλήρη παραβίαση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της Τουρκίας ως ένα από τα παράκτια κράτη» αναφέρεται μεταξύ άλλων στη μακροσκελή ανακοίνωση.

Στο κείμενο, με τίτλο «σημείωμα σχετικά με τις διαφορές του Αιγαίου» οι Τούρκοι θέτουν θέμα για:

1. Την υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα: «Η Τουρκία είναι έτοιμη να ξεκινήσει διάλογο με την Ελλάδα με σκοπό την εξεύρεση μιας δίκαιης διευθέτησης του θέματος που θα είναι προς το συμφέρον των δύο χωρών» αναφέρεται στην ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ.

2. Αποστρατικοποίηση των νησιών: «Ένα από τα βασικά ζητήματα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στο Αιγαίο είναι το αποστρατιωτικοποιημένo καθεστώς των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι αποστρατικοποιημένα από διάφορες διεθνείς συμφωνίες που επιβάλλουν νομικές υποχρεώσεις δεσμευτικές για την Ελλάδα».

3. Εναέριος χώρος: «Ο διεθνής εναέριος χώρος στην ανοικτή θάλασσα δεν βρίσκεται υπό την κυριαρχία κανενός έθνους. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, το εύρος του εθνικού εναέριου χώρου πρέπει να αντιστοιχεί στο εύρος των χωρικών υδάτων» υποστηρίζει η Τουρκία.

4. Κυριαρχία βραχονησίδων και μικρότερων νήσων και ειδικά των Ιμίων

5. Δραστηριότητες έρευνας και διάσωσης και αρμοδιότητες.

Και ερωτώ ξανά:

Ποιος Έλληνας πρωθυπουργός θα υπογράψει τέτοιο συνυποσχετικό;

Υπογραμμίζω στους φίλους κυβερνητικούς βουλευτές ότι κανείς πρωθυπουργός δεν έχει την εξουσιοδότηση του Ελληνικού λαού για κάτι τέτοιο.

Απλά να ενημερώσω την κυρία Μπακογιάννη ότι αυτά που ζητάει/απαιτεί η Τουρκία μπορούν να επιβληθούν μόνο σε μια χώρα η οποία έχει βγει από συντριπτική ήττα μετά από πόλεμο.