25 Μαρτίου: Με την Παναγιά στο πλάι μας, θα νικήσουμε! Έλληνες είμαστε…
Έπεφταν στη μάχη με την Παναγιά στο πλευρό τους κι ήξεραν ότι θα νικήσουν… Όσοι και αν ήταν κι όσους και αν είχαν απέναντι. Μια τόσο δα μικρή χώρα, τα έβαλε με ολόκληρη Αυτοκρατορία και τη νίκησε. Το θαύμα έγινε…
199 χρόνια μετά, η χώρα, οι Έλληνες είμαστε και πάλι σε πόλεμο. Διπλό. Τον έναν εχθρό δεν μπορείς να τον δεις. Κι ας σκοτώνει. Λέγεται κορονοϊός. Μας έχει βάλει στο μάτι όλους. Ολάκερη την ανθρωπότητα. Μας έχει φοβίσει ήδη. Και κυρίως τους αδύναμους αυτής της πλάσης. Τους γέροντες και τα παιδιά. Τους γέροντες γιατί είναι ευάλωτοι σε αυτό το κακό και τα παιδιά γιατί τους στερεί από το σχολειό μέχρι τους φίλους τους. Τους στερεί την κανονική ζωή τους. Κι αυτό γεννά φόβο. Ριζώνει στις καρδιές μας ο φόβος και όταν με το καλό νικήσουμε θα πρέπει να δούμε πώς θα τον ξεριζώσουμε.
Πώς θα αγκαλιάσουμε, θα φιλήσουμε, θα έρθουμε σε επαφή ξανά ο ένας με τον άλλον χωρίς να φοβόμαστε. Πώς θα επιστρέψουμε στις ζωές μας… Αλλά θα νικήσουμε. Θα βοηθήσει η Παναγιά και θα νικήσουμε… Και μην ακούς που έχουν κλείσει οι εκκλησιές. Η Παναγιά, ο Χριστός, ο Θεός είναι παντού. Είναι μέσα σου… Μην φοβάσαι. Δεν σε ξεχνάει επειδή δεν θα πας στην Εκκλησία. Ξέρει…
Υπάρχει και άλλος πόλεμος. Πάλι με τον Τούρκο. Δεν ησυχάζει… Τώρα, χρησιμοποιεί ανθρώπους για «σφαίρες». Τώρα, κομπάζει ότι θα γεμίσει δυστυχία ολόκληρη την Ευρώπη. Περηφανεύεται ο βλάκας… Τώρα πάει να περάσει τον Έβρο. Ο βλάκας… Και τρώει τα μούτρα του. Τη μία φορά μετά την άλλη. Σουλτάνε, μάλλον δεν σε δίδαξε η Ιστορία… Δεν έμαθες ότι οι Έλληνες όταν έρχεται η ώρα να φυλάξουν Θερμοπύλες, δεν κάνουν πίσω. Δεν έμαθες ότι όταν οι Έλληνες νιώθουμε τον κίνδυνο γινόμαστε μια γροθιά. Δεν έμαθες καν ότι όταν αυτή η μικρή χώρα νιώσει ότι απειλείται, γίνεται αυτοκρατορία. Την κάνουν οι τρελοί που φυτρώνουν, αιώνες τώρα, σε αυτόν τον τόπο… Θα μάθεις κι εσύ, όπως έπαθαν κι έμαθαν οι πρόγονοι σου… Αυτοί που σαν σήμερα, 199 χρόνια πριν άρχισαν να μετρούν αντίστροφα… Ετοιμάσου, έρχεται η σειρά σου… Στον Έβρο, στα νησιά, στο Καστελόριζο μας… Παντού. Λάθος. Στο Καστελλόριζο! Με δύο «λ» όπως η Ελλάδα… Έτσι μου έγραψε ένας Ακρίτας. Το πιο ωραίο «λάθος»…
Ακούστε Πατριώτες. Ακούστε Έλληνες. Αιώνες τώρα, η Ελλάδα μας αντέχει… Και θα αντέχει. Όποιος και αν είναι ο εχθρός, θα τον νικήσουμε… Για τον Κορονοϊό αρκεί να μείνουμε σπίτι. Για τον Τούρκο πρέπει να μείνουμε στις επάλξεις!
Και να προσευχόμαστε… Στην Παναγιά. Για τους ανθρώπους μας αλλά και για τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και όσους φυλάνε Θερμοπύλες. Από τον Έβρο μέχρι το Καστελλόριζο. Έμαθα, πατριώτη… Είδες!
Ελλάδα μου, Χρόνια Πολλά! Έλληνες, Χρόνια Πολλά!.
Παναγιά μου, βοήθα… Μείνε πλάι μας, μείνε πλάι στους Έλληνες! Τώρα που σε έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ…
Ναι, όπως το λέει ο Ποιητής, όπως το έγραψε ο μέγας Ελύτης:
«Έλα κυρά και Παναγιά
με τ’ αναμμένα σου κεριά
Δώσε το φως το δυνατό
στον Ήλιο και στον Θάνατο…».
*Ο Νίκος Συρίγος είναι δημοσιογράφος