Κορονοϊός: Απεχθάνομαι ότι έχει σχέση με «τηλε» - Η ζωή είναι πρωτεϊνες και νουκλεϊκά οξέα

Και προσέξτε, με αφορμή την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού που εκ των πραγμάτων αναγκαστήκαμε να μπούμε όλοι μας στα… κουτάκια του «τηλε» έχει ανοίξει μια συζήτηση στον δημόσιο διάλογο ότι μετά την πανδημία θα πρέπει να υιοθετήσουμε αυτό τον τρόπο εργασίας, αυτό τον τρόπο επικοινωνίας είτε σε επαγγελματικό, είτε σε κοινωνικό επίπεδο.

«Είδατε τι εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας μπορεί να μας προσφέρει η τεχνολογία;», «κάνει τη ζωή μας εύκολη και απλή» και διάφορα άλλα κλισέ που ουδεμία σχέση έχουν με αυτό που λέμε «γήινος».

Ε λοιπόν όχι. Κολοκύθια με τη ρίγανη. Πείτε με αναχρονιστικό, πείτε με ρομαντικό, πείτε ότι είμαι εκτός κλίματος και εποχής.

Το «τηλε» δεν έχει σχέση με την ζωή, είναι φτηνό placebo, είναι virtual reality.

Προσωπικά δεν γουστάρω να δουλεύω από το σπίτι, δεν γουστάρω να μιλάω με τους φίλους μου από την κάμερα, δεν γουστάρω να ψωνίζω με τηλεδιάσκεψη, δεν γουστάρω τα παιδιά μου να μαθαίνουν γράμματα από το facebook κι από το skype.

Προτιμώ να μεγαλώσουν με την μυρωδιά της κιμωλίας, με το μολύβι το 2Β και τα σκουπιδάκια της ξύστρας με το ασημί χρώμα, με τις μυρωδιές των σχολικών βιβλίων που όταν τα ανοίξεις και πλησιάσεις το πρόσωπό σου στο χαρτί νιώθεις μια ευφορία και μια αγαλλίαση της ψυχής σου.

Η ζωή και η εκπαίδευση δεν είναι livestreaming... Είναι το «σώπα δάσκαλε ν' ακούσουμε το πουλί».

«Μια μέρα, ήταν άνοιξη, χαρά Θεού, τα παράθυρα ήταν ανοιχτά […]ένα πουλί είχε καθίσει στο πλατάνι της αυλής του σκολειού[…]. Τότε πια ένας μαθητής, χλωμός, κοκκινομάλλης, που ’χε έρθει εφέτο από το χωριό, Νικολιό τον έλεγαν, δε βάσταξε, σήκωσε το δάχτυλο: Σώπα, δάσκαλε, φώναξε. Σώπα, δάσκαλε, ν’ ακούσουμε το πουλί!» (Ν.Καζαντζάκης, «Αναφορά στον Γκρέκο»).

Η ζωή δεν είναι μέσα στο tablet, ούτε μέσα στο κινητό. Η ζωή είναι στο δρόμο, να μπορείς να γελάσεις, να κλάψεις με τους συναδέλφους σου στη δουλειά, στην πλατεία, στην παραλία, στην εκδρομή.

Η ζωή είναι να πατάς στη γη! Ξυπόλυτος.

Να μιλάς και να κοιτάς τον άλλο στα μάτια, να μπορείς να σκύψεις και να κόψεις ένα λουλούδι από ένα παρτέρι, αυτό είναι η ζωή.

Ο μαζοποιημένος, βιομηχανικός άνθρωπος δεν είναι άνθρωπος, είναι ρομπότ, είναι φιγούρα στο Instagram.

Η ζωή είναι πρωτεϊνες και νουκλεϊκά οξέα δεν είναι τηλεπαιχνίδι.

Μισώ και απεχθάνομαι όλα τα «τηλε».

Παραμένω «γήινος», όσο μπορώ κι όσω αναπνέω...

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.