«Πόλεμος» Ελλάδας - Τουρκίας: Η στρατηγική της «μη σύγκρουσης» δεν σημαίνει κατ' ανάγκη υποχώρηση

Παρακολουθώ με προσοχή τους εγχώριους «τουρκοφάγους», οι οποίοι μετ' επιτάσεως ζητούν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να βυθίσει το Oruc Reis - Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να ακολουθήσει την στρατηγική της «μη σύγκρουσης» - Λάθος ή σωστό η Ιστορία θα το δείξει - Πριν όμως φτάσουμε εκεί θα πρέπει όλοι μας, και οι διπλωματικοί αναλυτές του Facebook, αλλά και οι... αναλυτές του καφενείου να καταλάβουμε καλά τι εστί σύγκρουση και τι εστί διαχείριση σύγκρουσης - Γράφει ο Κώστας Τσιτούνας 
1'

Πριν από όλα να επισημάνω ότι ευτυχώς οι σοβαρές κυβερνήσεις δεν λειτουργούν με «κουλτούρα καφενείου», ούτε επηρρεάζονται από «ΟΥΚάδες» του πληκτρολογίου και του facebook.

Παρά το όσα λέγονται και γράφονται η κυβέρνηση έχει αποφασίσει, τουλάχιστον για αυτό το διάστημα να ακολουθήσει την στρατηγική της «μη σύγκρουσης».

Κάτι τέτοιο όμως δεν σημαίνει εξ' ορισμού ότι πρόκειται για υποχωρητική στάση. Τέτοια συμπεράσματα είναι βιαστικά και επικίνδυνα.

Είναι θέμα βασικών αρχών του Crisis Management:

Η σύγκρουση είναι ένα πολυδιάστατο φαινόμενο, με δημιουργικές αλλά και καταστροφικές συνέπειες, που εξαρτώνται από τον τύπο της σύγκρουσης και από τον τρόπο διαχείρισής της.

Η διαχείριση της σύγκρουσης δεν σημαίνει απαραίτητα στρατηγική αποφυγής. Αφορά στο στρατηγικό σχεδιασμό με πρωταρχικό στόχο την ελαχιστοποίηση των καταστρεπτικών στοιχείων της σύγκρουσης και, παράλληλα, την ενδυνάμωση των λειτουργικών της στοιχείων.

Η διαχείριση των συγκρούσεων για τους μάνατζερ είναι κρίσιμης σημασίας, γιατί πρέπει να είναι ικανοί να προβλέπουν και να επιλύουν τις συγκρούσεις, πριν να γίνουν
ορατές οι καταστροφικές συνέπειες τους. Συνεπώς η ικανότητα επίλυσης των συγκρούσεων αποτελεί μία πολύτιμη δεξιότητα.

Ο λαός το λέει: «χωρίς να ανοίξει ρουθούνι...».

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr

Διαβάστε:

Αιγαίο: Απειλεί να «πατήσει» την «κόκκινη γραμμή» ο Ερντογάν - Συναγερμός στην Αθήνα