Οι χαμένες ευκαιρίες της Δικαιοσύνης το φθινόπωρο του κορωνοϊού

Κατ’αρχάς, ενώ σε άλλους τομείς της Δημόσιας Διοίκησης έγιναν μεγάλα βήματα ψηφιακού εκσυγχρονισμού (βλ. υπεύθυνες δηλώσεις με ηλεκτρονική υπογραφή), ανάλογη πρόοδος δεν σημειώθηκε στα μεγάλα Δικαστήρια και Εισαγγελίες της χώρας: Η κατάθεση των δικογράφων και αιτήσεων παραμένει κατά βάση έγγραφη στις γραμματείες, με ότι τούτο συνεπάγεται (ουρές πολιτών και δικηγόρων, ταλαιπωρία τους, αυξημένος κίνδυνος μετάδοσης κλπ).

Για άλλα, ακόμη, σημαντικότερα βήματα (λχ εξ αποστάσεως εξέταση μαρτύρων ή/και παρέμβαση διαδίκων, ηλεκτρονική καταγραφή καταθέσεών τους), ούτε λόγος. Παράλληλα, οι υλικοτεχνικές υποδομές, ενίοτε παντελώς ακατάλληλες (βλ. κτίρια σχολής Ευελπίδων, έλεγχος εισόδου), παραμένουν οι ίδιες, χωρίς καμία παρέμβαση, έστω κατ’επίφαση.

Με αυτά τα δεδομένα, η ενδεχόμενη ύπαρξη νέων κρουσμάτων στο χώρο των Δικαστηρίων μόνον έκπληξη δεν θα προκαλέσει. Και ελπίζουμε, δε, να μη δώσει λαβή σε κατ’επίφαση επίδειξη ευαισθησίας, προς νέα αναστολή της λειτουργίας των Δικαστηρίων, όταν τα προβλήματα της βραδείας απονομής της Δικαιοσύνης, των παραγραφών μεγάλου αριθμού υποθέσεων κλπ, είναι προ πολλού γνωστά, και συνεχίζουν να ταλανίζουν τους πολίτες.

Επειδή λοιπόν, οι παραπάνω παρεμβάσεις έπρεπε να γίνουν, και δεν έγιναν, ελπίζουμε αυτές οι χαμένες ευκαιρίες της Δικαιοσύνης να αδραχθούν από την Πολιτεία, έστω τώρα. Να δούμε.