Ερντογάν: Έδειξε το χειρότερο εαυτό του - Η «πληρωμένη» απάντηση της Ελλάδας και η μοιραία Ευρώπη

Τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της 11ης Δεκεμβρίου έχουν να μας διδάξουν πολλά. Να μας μάθουν να μην τρέφουμε άλλη φορά απατηλές ψευδαισθήσεις, να μας θυμίσουν ότι έννοιες όπως η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη ή η τήρηση των συμφωνηθέντων γονατίζουν μπροστά στην «ηθική του συμφέροντος», που είναι και η κυρίαρχη (και ίσως η μόνη) ηθική στις διεθνείς σχέσεις, να μας προσγειώσουν στην ωμή πραγματικότητα ότι η προάσπιση των εθνικών συμφερόντων είναι υπόθεση δική μας και όχι των ξένων...

Τα όσα έλαβαν χώρα στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής μπορούν πράγματι να μας διδάξουν πολλά και οδυνηρά μαθήματα. Μπορούν όμως (και πρέπει) ταυτόχρονα να μας πεισμώσουν, να μας γεμίσουν με αποφασιστικότητα ώστε να πατήσουμε με δύναμη στα πόδια μας εν όψει του κρίσιμου για τα εθνικά θέματα αγώνα δρόμου που έχουμε μπροστά μας. Και στον αγώνα αυτόν, που είναι αγώνας πότε αντοχής και πότε ταχύτητας, η Ελλάδα πρέπει να τρέξει με όλες της τις δυνάμεις.

Ως Χώρα, άλλωστε, διαθέτουμε αθλητές που μπορούν να μας δώσουν τη νίκη. Ούτε το μυαλό, ούτε το φιλότιμο λείπει από το ανθρώπινο δυναμικό μας. Όταν λειτουργούμε με θάρρος και μεθοδικότητα, τα αποτελέσματα εκπλήσσουν ευχάριστα. Μόλις πριν λίγους μήνες, οι στοχευμένες και μεθοδικές ενέργειες της κυβέρνησης ενίσχυσαν το εθνικό οπλοστάσιο απέναντι στις αυθαίρετες και προκλητικές τουρκικές διεκδικήσεις, πετυχαίνοντας μέσα σε εντυπωσιακά μικρούς χρόνους την υπογραφή συμφωνιών οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Ιταλία και την Αίγυπτο. Ειδικά η συμφωνία με την Αίγυπτο ήρθε ως «νέμεσις», όπως την χαρακτήρισε ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας απέναντι στην «ύβρη» του παράνομου, από κάθε άποψη διεθνούς δικαίου, τουρκολιβυκού μνημονίου.

Άκρως ενθαρρυντικά, όμως, είναι και τα μηνύματα που έρχονται από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν επιδοθεί εδώ και δέκα μήνες σε έναν ασταμάτητο αγώνα δρόμου, που ξεκίνησε τον περασμένο Φεβρουάριο με την επιτυχή απόκρουση της υβριδικής επίθεσης που εξαπέλυσε η Τουρκία σε Έβρο και νησιά με όπλο τους μετανάστες. Ο αγώνας του στρατιωτικού προσωπικού μετατράπηκε σε δρόμο αντοχής τον περασμένο Αύγουστο που διήρκησε πάνω από ένα τετράμηνο, με τις ελληνικές και τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις αντιμέτωπες και με αιχμή του δόρατος τους δύο στόλους, να «αναμετρώνται» ατύπως στην Ανατολική Μεσόγειο με φόντο την πρόκληση του Oruc Reis. Η «αναμέτρηση» αυτή κατέδειξε την ελληνική υπεροχή στο θαλάσσιο στοιχείο, αφού τα ελληνικά συστήματα ανθυποβρυχιακού πολέμου «ξετρύπωσαν» με ευκολία τα τουρκικά υποβρύχια, ενώ τα αντίστοιχα ελληνικά παρέμειναν αόρατα στα τουρκικά μάτια, εκπέμποντας ένα σαφές μήνυμα προς την απέναντι πλευρά σχετικά με το τι θα συνέβαινε σε πραγματικές συνθήκες μάχης.

Από τον Σεπτέμβριο όμως, και με εφαλτήριο τις ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, η ηγεσία του Πενταγώνου διεξάγει έναν παράλληλο αγώνα ταχύτητας σε διοικητικό επίπεδο, με το υπουργείο Άμυνας και το ΓΕΕΘΑ να «σπριντάρουν» ώστε να υλοποιηθούν το συντομότερο δυνατόν οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες για την απόκτηση 18 μαχητικών αεροσκαφών Rafale και τεσσάρων νέων Φρεγατών Πολλαπλού Ρόλου, για τον συνολικό εμπλουτισμό του οπλοστασίου και των τριών Κλάδων (με νέα αντιαρματικά όπλα για τον Στρατό Ξηράς, τορπίλες βαρέως τύπου για το Πολεμικό Ναυτικό και κατευθυνόμενους πυραύλους για την Πολεμική μας Αεροπορία), αλλά και για την ανανέωση του ανθρώπινου δυναμικού μέσω της αύξησης των εισακτέων στις Στρατιωτικές Σχολές και της πρόσληψης Επαγγελματικών Οπλιτών και Οπλιτών Βραχείας Ανακατάταξης. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της αλλαγής πλεύσης είναι η ψήφιση του νέου προϋπολογισμού για το 2021, όπου το ΥΠΕΘΑ είδε επιτέλους αύξηση μετά από μία δεκαετία κρίσης.

Ο ίδιος αγώνας πρέπει να δοθεί και στον κρίσιμο τομέα ενίσχυσης της αμυντικής μας βιομηχανίας, η οποία καλείται να αυξήσει το επίπεδο συμμετοχής της στις προμήθειες και στην υποστήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων. Στον θέμα αυτό θα πρέπει να παραδειγματιστούμε από τον τρόπο σκέψης των γειτόνων μας, οι οποίοι εδώ και τρεις δεκαετίες εφαρμόζουν ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της πολεμικής τους βιομηχανίας, έχοντας θέσει ως στόχο τους να μπορούν να καλύψουν αυτοδύναμα πολύ μεγάλο μέρος των αναγκών των Ενόπλων τους Δυνάμεων. Η ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας θα ωφελήσει εξάλλου τόσο την Εθνική Άμυνα, αφού θα μπορούν να ικανοποιηθούν τα ουσιώδη και ζωτικά συμφέροντα ασφαλείας της Χώρας, όσο για την εθνική οικονομία, δεδομένων των θέσεων εργασίας που θα δημιουργηθούν.

Η Χώρα όμως αναμένει πολλά και από τα ελληνικά Πανεπιστήμια, τα οποία μέσω των προγραμμάτων έρευνας και καινοτομίας που προσφέρονται ιδίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχουν την ικανότητα να αναπτύξουν προϊόντα που μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά στην άμυνα και την ασφάλεια. Οι προσπάθειες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα σε αυτό το αντικείμενο αποδεικνύουν ότι και όρεξη υπάρχει αλλά και τεχνογνωσία. Ζητούμενο είναι η πλήρης ενεργοποίηση τους προς αυτήν την κατεύθυνση, αφού τα λαμπρά μυαλά των Ελλήνων μηχανικών (υποψηφίων διδακτόρων και μεταδιδακτορικών ερευνητών καθώς και των καθηγητών τους) μπορούν να κάνουν θαύματα στο χώρο της καινοτομίας, συμβάλλοντας κι αυτοί στην εθνική προσπάθεια από το δικό τους μετερίζι.

Η προάσπιση των εθνικών συμφερόντων είναι διαρκής αγώνας δρόμου γι’ αυτό και δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για μοιρολατρίες, κωλυσιεργίες ή αδράνειες. Πρέπει ως Χώρα να τρέξουμε με όλες μας τις δυνάμεις σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής και αμυντικής θωράκισης, βγαίνοντας μπροστά από κάθε πιθανό αντίπαλο που επιδιώκει να λειτουργήσει σε βάρος μας. Ειδικά αυτήν την περίοδο, που οι γείτονές μας φαίνεται να ξεπερνούν και τον χειρότερο εαυτό τους, απεργαζόμενοι κάθε δυνατό τρόπο προκειμένου να μας βλάψουν.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Κατασκοπεία: Τα τρία σημεία-«κλειδιά» που ερευνούν ΕΥΠ και ΕΛ.ΑΣ.