Όταν η Ν.Δ. βιάζει την κοινή λογική

Η τοποθέτηση του υφυπουργού Παιδείας Άγγελου Συρίγου, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης, προσπαθώντας να επιχειρηματολογήσει υπέρ της αστυνομίας στα πανεπιστήμια, ότι από το 1969 είχαν ιδρυθεί αστυνομικά τμήματα στις πανεπιστημιουπόλεις, είναι προβληματική από αρκετές πλευρές.
2'

Του Δημήτρη Σακελλάρη

Αρχικά αγνοεί(;) στο συλλογισμό του ότι την περίοδο εκείνη η χώρα είχε χούντα κι ως εκ τούτου δεν υπήρχε δημοκρατική λειτουργία, ούτε ομαλότητα.

Επιπλέον, δεν υπάρχει ιστορική καταγραφή για τη λειτουργία αστυνομικών τμημάτων εντός των πανεπιστημίων κατά την 7ετία που η χώρα βρισκόταν στο «γύψο». Υπήρχε βέβαια το Σπουδαστικό της ασφάλειας που κυνηγούσε κάθε δημοκράτη φοιτητή ή και καθηγητή.

Τέλος, αγνοεί το προφανές: Η βία είναι κοινωνικό φαινόμενο κι ως εκ τούτου έχει κοινωνικής φύσης αίτια που τη γεννούν. Η δεξιά, μη θέλοντας να κατανοήσει πως η αντιμετώπιση των αιτίων, μόνο, διαμορφώνει όρους ύπαρξης διαφορετικών αποτελεσμάτων (Επιστημονική προσέγγιση) επιδιώκει, βιάζοντας την κοινή λογική, να μας πείσει πως η αντιμετώπιση των αποτελεσμάτων, από μόνη της, θα αποτρέψει τη δημιουργία των αιτίων (λαϊκιστική προσέγγιση).

Είναι σαφές τι κάνουν, γιατί ανόητοι δεν είναι. Επιδιώκουν να περάσουν στο συλλογικό υποσυνείδητο της κοινωνίας την αντίληψη ότι η καταστολή αποτελεί το μόνο φάρμακο στα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας κι ως εκ τούτου δε χρειάζονται πολιτικές άμβλυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων που τα γεννούν.

Δεν μας απαντούν όμως, τη στιγμή που έχουμε ως χώρα το δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό αστυνομικών σε σχέση με τον πληθυσμό μας στην Ε.Ε. γιατί δεν εκμηδενίζονται τα περιστατικά ανομίας. Γιατί δεν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά η παραβατικότητα σε γειτονιές, πλατείες, οπουδήποτε υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα και παρουσία.
Και δεν απαντούν σκοπίμως. Γιατί με βάση το συλλογισμό τους, η τελική λύση θα είναι ένας αστυνομικός σε κάθε σπίτι, πίσω από κάθε πολίτη.

Το άγχος τους λοιπόν δεν είναι η αντιμετώπιση της βίας. Ο στόχος τους είναι η προληπτική αντιμετώπιση κάθε συλλογικής διεκδίκησης, ο περιορισμός κάθε δημοκρατικού δικαιώματος που μπορεί να ακυρώσει το πολιτικό τους σχέδιο. Για αυτό χρησιμοποιούν ακόμη και την πανδημία ως πρόσχημα για να απαγορεύσουν τις συναθροίσεις και τις διαδηλώσεις, την ίδια στιγμή που νομοθετούν μέτρα κοινωνικής καταστροφής.

Αυτή η κυβέρνηση δεν είναι επικίνδυνη για την κοινωνική πλειοψηφία, μόνο. Είναι επικίνδυνη για τη Δημοκρατία!

*Ο Δημήτρης Σακελλάρης είναι Μέλος της Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ