Η αεροπειρατεία που δοκιμάζει την αξιοπιστία της Ευρώπης

H απάντηση της Ευρώπης στην πρωτοφανή ενέργεια κρατικής αεροπειρατείας από το καθεστώς Λουκασένκο οφείλει να είναι ουσιαστική, να ξεπερνά τα όρια μια συμβολικής ρητορικής παρέμβασης και να φτάνει στη σφαίρα της απτής πίεσης με κυρώσεις που θα πλήξουν τη Λευκορωσία με μεγαλύτερη ισχύ σε σχέση με τις προϋπάρχουσες οι οποίες αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές.

Οι πρώτες ενδείξεις είναι ενθαρρυντικές ως προς αυτό. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες αντέδρασαν σε έντονο ύφος καταδικάζοντας άμεσα την ενέργεια. Η αυστηρή κατάληξη του μηνύματος του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη «Enough is enough» δίνει χαρακτηριστικά τον τόνο.

Ήδη κυκλοφορούν διάφορα σενάρια πιθανών κυρώσεων τα οποία θα αποσαφηνισθούν τις επόμενες ώρες στο σημερινό Συμβούλιο Κορυφής. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να επισημανθεί ότι οι οικονομικές κυρώσεις δεν έχουν κόστος μόνο σε εκείνον που τις υφίσταται αλλά και σε εκείνον που τις επιβάλει. Πέραν αυτού, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το όποιο μήνυμα προς το Μίνσκ τελικά φτάνει εξ αντανακλάσεως στη Μόσχα. Σε αυτό το πλαίσιο, οι κυρώσεις ενάντια στη Λευκορωσία δύναται να επιτείνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση των ευρω-ρωσικών σχέσεων.

Όμως η Ευρώπη οφείλει να υπερβεί τις όποιες επιφυλάξεις εγείρει αυτό το κόστος και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων για πολλούς λόγους.

Πρωτίστως είναι ζήτημα αρχής. Όταν τίθεται θέμα προάσπισης της δημοκρατίας απέναντι σ ένα διδακτορικό καθεστώς οφείλει να προτάξει τις αρχές και τις αξίες της, έναντι του οικονομικού οφέλους. Ειδικά μετά από μια περίοδο «εσωτερικών εκπτώσεων» σε ζητήματα αρχών απέναντι σε κυβερνήσεις όπως η Ουγγρική, η στάση απέναντι στον Λουκασένκο θα είναι ένα πρόκριμα για την ΕΕ.

Το ότι μια χώρα παίζει με τους διεθνείς κανόνες ασφάλειας θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή ευρωπαίων πολιτών δεν μπορεί να μείνει αναπάντητο.

Επίσης, τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο ρωσικής «κατάληψης» της Λευκορωσίας. Ήδη έχει προχωρήσει σημαντικά η οικονομική ενσωμάτωση της Λευκορωσίας στην Ρωσία, ενώ η στρατιωτική και πολιτική παρουσία της δεύτερης στην πρώτη, «φέρνει τα νύχια της ρωσικής αρκούδας» στα σύνορα της ΕΕ, μια εξέλιξη που ξεπερνά τους προφανείς συμβολισμούς και αποκτά καταλυτική ουσία.

Σε αυτό το πλαίσιο η περίπτωση της Λευκορωσίας συνιστά μια σημαντική γεωπολιτική πρόκληση για την ΕΕ, η οποία έχει δείξει μια σημαντική αδυναμία στη διαχείριση τέτοιων ζητημάτων. Συνεπώς, μέσα στις επόμενες ώρες η Ένωση θα πρέπει να αποδείξει ότι είναι σε θέση να υπερβαίνει τους ρητορικούς περιορισμούς της «ανατολικής της πολιτικής» και να προστατεύει στην πράξη το κύρος και τα γεωπολιτικά της συμφέροντα.

Εν κατακλείδι, η στάση της ΕΕ στο Συμβούλιο Κορυφής κρίνει πολλά παραπάνω από την τύχη του συλληφθέντος Ρομάν Προτάσεβιτς, κρίνει σε σημαντικό βαθμό την αξιοπιστία της Ευρώπης.

*Ο Παναγιώτης Κακολύρης είναι μέλος του ΔΣ του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πολιτικών Ιδρυμάτων, με έδρα τις Βρυξέλλες.

Διαβάστε επίσης:

Αεροπειρατεία: Η στιγμή που ο Προτάσεβιτς καταλαβαίνει ότι όλα τελείωσαν – Θρίλερ με τους πράκτορες

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.