Και τώρα, τι κάνουμε;

Γράφει ο Δημήτρης Σακελλάρης

Όταν μετά το τουρκολιβυκό σύμφωνο και την προκλητική συμπεριφορά του Ερντογάν σε Αιγαίο και Ν.Α. Μεσόγειο, η κυβέρνηση της Ν.Δ. θεωρεί τον Τούρκο ηγέτη «απομονωμένο». Όταν είναι σαφές ότι οι νέες προκλήσεις στην Κύπρο δεν θα είναι οι τελευταίες και η ΝΔ πανηγυρίζει για το ήρεμο καλοκαίρι που «κέρδισε». Με αντάλλαγμα, βέβαια, την έναρξη της συζήτησης για τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης Τουρκίας-Ε.Ε., χωρίς να δεσμευτεί η τουρκική πλευρά για την παύση των παράνομων δραστηριοτήτων της στην περιοχή.

Αρχικά πρέπει να ξεπεράσουμε τους μύθους.

Πρώτον, ο Ερντογάν δεν είναι απρόβλεπτος. Λειτουργεί με σχέδιο και προετοιμάζει άπαντες για τις επόμενες κινήσεις του. Το πρόβλημα είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι πάντα προβλέψιμη.

Δεύτερον, οι συμμαχίες δε χτίζονται με βάση το θρήσκευμα και τα κοινά πολιτιστικά χαρακτηριστικά, αλλά με βάση τα κοινά συμφέροντα που αφορούν το παρόν και το μέλλον. Ως εκ τούτου, αν η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται τη δυναμική της γεωπολιτικής ώστε να κινηθεί ανάλογα, θα δικαιούται να κραυγάζει για την όποια παραβίαση του διεθνούς δικαίου, αλλά θα καταδικάζει τη χώρα να ζει με τα αποτελέσματά της.

Τρίτον, οι καταδικαστικές αποφάσεις, αν δε συνοδεύονται από κυρώσεις, δεν ενοχλούν αυτόν που παρανομεί. Τον αποθρασύνουν.

Στη συνέχεια, θα πρέπει να καθορίσουμε τη στρατηγική μας.

Αυτό προϋποθέτει συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, την οποία όμως η Ν.Δ. αρνείται. Γιατί άραγε; Έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της; Το τουρκολιβυκό μνημόνιο και η επαναλαμβανόμενη τουρκική παραβατικότητα την διαψεύδουν. Μήπως λειτουργεί με όρους μυστικής διπλωματίας; Ας ελπίσουμε όχι, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για τα συμφέροντα της χώρας.

Αν η συνεννόηση σε εθνικό επίπεδο επιτευχθεί, τότε θα πρέπει να κινηθούμε σε πολλαπλά πεδία δράσης.

Να συνεχίσουμε τη στρατηγική σύσφιξης σχέσεων και συμμαχιών στην περιοχή των Βαλκανίων, της Αφρικής και της Ασίας, επιλύοντας και εκκρεμότητες που μας κρατούν στάσιμους.

Να ενισχύσουμε τις διπλωματικές μας παρεμβάσεις σε όλα τα fora και υπερεθνικούς οργανισμούς. Το «βέτο» αποτελεί όπλο που δεν έχουμε αξιοποιήσει σε επίπεδο Ε.Ε. όταν σε αποφάσεις που λαμβάνονται, αγνοούνται δίκαια αιτήματα της ελληνικής και κυπριακής πλευράς.

Να ενισχύσουμε την αμυντική θωράκιση της χώρας, καθώς η Τουρκία διατηρεί σε ισχύ το casus belli και διαθέτει αξιόμαχη στρατιά του Αιγαίου. Η αγορά εξοπλισμών να αφορά συστήματα νέας γενιάς που τα πλεονεκτήματά τους, τα επόμενα χρόνια, δεν θα ανατραπούν και έτσι θα ακυρώνουν μια διαρκή κούρσα εξοπλισμών.

Να ανασυγκροτήσουμε την ελληνική αμυντική βιομηχανία, αξιοποιώντας έρευνα, τεχνολογία, Έλληνες επιστήμονες και δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας στον δευτερογενή τομέα της οικονομίας, ενισχύοντας και το ΑΕΠ μας.

Να διατηρούμε ανοιχτό το δίαυλο της επικοινωνίας με την Τουρκία και ιδιαίτερα με τις δημοκρατικές δυνάμεις εκείνες που επιθυμούν την ειρηνική συνύπαρξη των λαών μας και αποδέχονται το διεθνές δίκαιο.

Με τον λαό της Τουρκίας δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Με την αναθεωρητική πολιτική Ερντογάν ωστόσο, μας χωρίζουν τα πάντα.

*Ο Δημήτρης Σακελλάρης είναι φιλόλογος, μέλος της Κ.Ε. ΣΥ.ΡΙΖ.Α.- Π.Σ.