Ο άγνωστος «Χ» στην εξίσωση εμβολιασμένων – ανεμβολίαστων

Οι πρόσφατες έρευνες της κοινής γνώμης που έρχονται στο φως της δημοσιότητας έχουν ορισμένα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά, τα οποία θα έπρεπε να προβληματίσουν περισσότερο τους ειδικούς…

Επειδή η ιστορία φαίνεται να έχει πιάσει «ταβάνι» αξίζει να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με την έρευνα της ΚΑΠΑ Research οι ανεμβολίαστοι ακόμα και αν ο εμβολιασμός γινόταν υποχρεωτικός δεν θα εμβολιάζονταν. Ειδικότερα, στο ερώτημα: «Και εάν ο εμβολιασμός κατά του κορωνοϊού γίνει υποχρεωτικός, εσείς θα κάνετε το εμβόλιο;» απαντούν ως εξής:

• Ναι: 2%
• Μάλλον ναι: 8%
• Μάλλον όχι: 12%
• Όχι: 66%
• ΔΓ/ΔΑ: 12%

Tι σημαίνει αυτό; Ότι η επιμονή της κυβέρνησης και των επιστημόνων για συνέχεια των μαζικών εμβολιασμών δεν πρόκειται να αποδώσει ιδιαίτερα. Η προσμονή κάποιων να πέσει το 30% σε 10% για παράδειγμα, αγγίζει τα όρια της ουτοπίας. Έχουν περάσει ήδη πάρα πολλοί μήνες και η Πολιτεία δεν έχει καταφέρει να πείσει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Συνεπώς είναι μάταιος κόπος η συνεχής επίκληση – πίεση επί των μαζικών εμβολιασμών. Επιπλέον, χρήζει επισήμανσης ότι για τους "αρνητές" του εμβολίου, ο αντιεμβολιασμός έχει χαρακτήρα ευρύτερης κοινωνικής στάσης και συμπεριφοράς. Άλλωστε, για αυτήν την ομάδα, η κρίση της πανδημίας είναι περισσότερο οικονομική και όχι υγειονομική.

Πάμε τώρα στο επόμενο ερώτημα από το οποίο εξάγονται συμπεράσματα: «Εάν τα περιοριστικά μέτρα για τους ανεμβολίαστους γίνουν πιο αυστηρά, εσείς θα σκεφτείτε να κάνετε το εμβόλιο;» απαντούν ότι δεν θα εμβολιάζονταν ούτε σε αυτή την περίπτωση.

Ειδικότερα, το 85% απαντά «όχι» και «μάλλον όχι» στο προαναφερθέν ερώτημα ενώ «ναι» και «μάλλον ναι» απαντά το 7%.

Γίνεται λοιπόν σαφές ότι δεν είναι πλέον μόνο η παρατεταμένη αγωνία για τη δημόσια υγεία και την υγεία των οικείων, ούτε η κόπωση από τα μέτρα πρόληψης ή η ανησυχία για τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας που χαρακτηρίζουν την κοινωνία και συνιστούν σημεία που όλοι οι Έλληνες συμμερίζονται. Ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού αντιδρά έντονα, κινείται στα όρια του κοινωνικού εξτρεμισμού χωρίς, ωστόσο, να αποτελεί περιθώριο από αριθμητική σκοπιά. Είναι ένα υπολογίσιμο μέγεθος και φαίνεται ότι ο αντιεμβολιασμός έχει χαρακτήρα ευρύτερης κοινωνικής στάσης Η κρίση της πανδημίας δηλαδή είναι για κάποιους περισσότερο οικονομική και όχι υγειονομική.

Για όσους κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν υπάρχει σοβαρή έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς της ελληνικής πολιτείας και αδιαφορία για πολιτική έκφραση με την κλασική έννοια της καθολικής ψήφου. Η ενίσχυση αυτών των διασπαστικών τάσεων και του διαχωρισμού των πολιτών σε δυο κατηγορίες, θα φουντώσει την έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς και αυτό βεβαίως είναι ένα μέγα πολιτικό φάουλ.

Το αν κάποιοι κομματικοί φορείς προσπαθούν να «καπελώσουν» αυτό το κίνημα για να κάνουν αντιπολίτευση, αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο…

Μέσα σε αυτό το σκληρό πολιτικό πόκερ σημειώστε και το ακόλουθο συμπέρασμα:

Ένα ενδεχόμενο νέο σκληρό lockdown είναι πιθανόν να διακινδυνεύσει τη συσπείρωση ακόμα και των εμβολιασμένων, να προκαλέσει ισχυρές επιφυλάξεις και κοινωνικές αντιδράσεις. Υπάρχει δηλαδή ισχυρό ενδεχόμενο όλοι (εμβολιασμένοι κι ανεμβολίαστοι) να στραφούν εναντίον της Πολιτείας και των ειδικών και κάτι τέτοιο θα είναι ομολογουμένως μια τεράστια ήττα χωρίς επιστροφή.

Προφανώς και δεν πρόκειται για μια εύκολη εξίσωση. Όπως έχουμε ξαναγράψει απαιτείται πολιτική ωριμότητα και όχι βεβιασμένες κινήσεις… Βλέπετε δεν είναι όλα αριθμοί και νούμερα. Πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν οι άνθρωποι.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.